เราชื่อ ด้า (นามสมมุติ) เรามีแฟนอยู่แล้วคะ
ความสัมพันธ์ของเราก็เริ่มจางๆไปอาจจะเป็นเพราะเวลาด้วยรึป่าวจนทำให้เราเลิกกันคะ แต่เราก็เป็นเพื่อนกันเป็นรูมเมทกันอยู่ (ญญ) แล้ววันนึ่งเราไปเจอกับพี่อีกคนนึ่งคะ ชื่อ บีม (นามสมมุติ)(ญ) เราคุยกับเขาคะ เขาเป็นคนที่ค่อนข้างเอาแต่ใจตัวเอง พูดน้อย ไม่คือไม่ คำไหนคำนั้น ไอ้เราเองก็เป็นคนตลกเฮฮาอะไรก็ได้ พอรู้จักกันแรกๆคะ เกร่งมากไม่รู้จะคุยอะไรแต่พอเวลาผ่านมาก็คุยกันเยอะนะคะดีขึ้นเฮฮาบ้าง ดราม่าบ้างตามอารมณ์คะ 555 เราแอบชอบเค้าคะ
วกกลับมาที่แฟนเก่าเรานะคะ ชื่อกาน (นามสมมุติ) พอเราลดสถานะมาเป็นเพื่อนกันมันโอเครมากเลยคะ มันดีไปหมดทุกอย่างไม่อึดอัด ความรู้สึกเหมือนเราจีบกันใหม่ๆเลยคะ ละเราก็กลับมาคืนนี้กันคะทั้งๆที่เรายังชอบพี่บีมอยู่ แต่ตอนนั้นในใจเราบอกแค่ว่า รักคนที่เขารักเรานะ ระหว่างที่เราคบกับกาน เราก็คุยไลน์กับพี่บีมตลอดคะ คุยกันทุกวันเลย นัดเจอบ้างกินข้าวบ้าง แต่พี่บีมไม่ได้คิดอะไรกับเรานะ มีแต่เราที่แอบหวังอยู่คนเดียว เรานี่เป็น ผญ เห็นแก่ตัวก็ว่าได้นะ 55 แต่คือคิดว่าถ้าทำอะไรแล้วเราโอเครเราก็อยากจะทำนะคะ แต่พี่บีมไม่รู้นะว่าเราชอบ เราก็แอบห่วงบ้าง แอบคิดถึงบ้าง เรื่อยๆคะ ^/////^
วันนึ่งเราจับได้ว่ากานมีกิ๊ก เขาไปเที่ยวด้วยกันไปไหนมาไหนด้วยกันเอาออกหน้าออกตา เราไม่ชอบเที่ยวกลางคืนนะคะ เราก็เลิกเลย เสียใจมากเลยคะ เราโทรไปร้องไห้กับพี่บีมคะ พี่เขาก็ไม่ปลอบเรานะ สมน้ำหน้าเราด้วยซ้ำ 55 เราก็เลยถามไปว่า "ไม่คิดจะปลอบกันบ้างหรอ เหอะ" พี่บีมบอกว่า "ถ้าปลอบแกเองก็จะร้องหนักขึ้นไม่อยากเห็นแก งอแง" เรานี่ไม่รู้จะเสียใจหรือเขิลดี แต่เราก็ยังเป็นรูมเมทเป็นเพื่อนกับกานนะคะ เพราะก่อนหน้าที่เราจะคบกันเราก็เป็นเพื่อนกันมาก่อน มาเรียนเราก็เรียนที่เดียวกันคะ กานก็มีพาแฟนมาแนะนำบ้างเราก็โอเครนะ ส่วนพี่บีมพี่เค้าเรียนจบแล้วคะ ไปทำงานแล้วเราเลยห่างหายจากพี่เค้าไปสักพัก แต่เหมือนตอนนั้นไม่คิดจะมีใครแล้วอะ มันยากกว่าเราจะได้รักนะแต่มันยากที่สุดคือถ้าวันนึ่งเราต้องจากกัน ยิ่งเราโตขึ้นเราก็จริงจังกับความรักมากขึ้น มันเลยทำให้เรากลัวการจากลาคะ เราเลยไม่กล้าที่จะเริ่มกับใครจริงๆจังๆ
เราได้กลับมาคุยกับพี่บีมแล้วนะคะแต่ก็แบบแอบชอบอ่าคะ มันปนๆกันความสุข ความทุกข์ มันอึดอัดใจนะคะ ความรู้สึกเราตอนนี้มันล้นออกมาเลยคะ
****
***
**
* มีต่อนะคะ :0