ซัดดัมเป็นแบบเผด็จการทั่วไปในตะวันออกกลางยกเว้นอิหร่าน ที่จะชอบเป็นพวกนิยมลัทธิฆราวาส (Secularism) คือไม่ชอบให้องค์กรทางศาสนาเข้ามาเกี่ยวข้องกับการเมืองหรือประกาศตนว่านับถือศาสนาใดเป็นหลัก เพราะเผด็จการพวกนี้มักมาจากกองทัพ สำหรับซัมดัมแม้จะเป็นพวกนิยมลัทธิฆราวาสแต่ก็ยังถือว่าตนนับถือนิกายซุนนีที่ใช้อำนาจในการกดขี่ ทรมาณร่างกาย คุมขัง ข่มขืนและเข่นฆ่าชาวชีอะห์และชาวเคิร์ดที่ต้องการแบ่งแยกดินแดนไปเป็นจำนวนมาก (โดยใช้ก๊าซพิษที่สหรัฐฯเคยมอบให้เมื่อสงครามกับอิหร่าน)  หรือแม้แต่ชาวอิรักทั่วไปก็ต้องพบกับการกดขี่ของซัดดัมอย่างมากเหมือนกัน ในขณะที่ซัดดัมกับครอบครัวก็มีอภิสิทธิและแสวงหาผลประโยชน์จากประเทศอย่างมากเหมือนกับซูฮาโตแห่งอินโดนีเซีย

จริงอย่างที่จอร์จ บุชพูดว่าต้องการปลดแอกชาวอิรักจากทรราช (ถ้าไม่นับว่าเขาคิดถึงเรื่องประโยชน์อื่นด้วย) ในปี 2003 เมื่อกองทัพอเมริกันบุกเข้าไปในแบกแดดก็ได้รับการต้อนรับจากชาวอิรักอย่างมาก อันสะท้อนว่าชาวอิรักส่วนใหญ่ไม่ได้รักซัดดัม  กระนั้นเป็นความผิดพลาดของรัฐบาลสหรัฐฯ ในการรีบยุบกองทัพของอิรักเพราะกลัวว่ายังภักดีต่อซัดดัม โดยมองข้ามความขัดแย้งระหว่างชาวชีอะห์และซุนนีจนทำให้เกิดสงครามกลางเมืองซึ่งรุนแรงและวุ่นวายที่สุดในปี 2006  แต่ยังมีคนคำนวณว่าจำนวนชาวอิรักที่ตายในสงครามกลางเมืองภายหลังสหรัฐบุกอิรักนับดูยังน้อยกว่าที่ตายภายใต้การปกครองของซัดดัม  จนความรุนแรงมีมากขึ้นเรื่อยๆ  โดยเฉพาะการเกิดขึ้นของกลุ่มไอซิสทำให้รัฐอิรักกลายเป็นรัฐล้มเหลว คิดว่าชาวอิรักรุ่นใหม่ที่ไม่รู้เรื่องหรือลืมความโหดร้ายของซัดดัมก็คงจะนึกอยากกลับไปอยู่ใต้การปกครองของซัดดัมเพราะมันดูปลอดภัยกว่าการจะกลายเป็นซีเรียแห่งที่ 2