หน้าเปิด


เปิดตอน อายุมุในชุดเมดกำลังโพสท่าพร้อมกับพูดว่า.. "ยินดีต้อนรับกลับค่ะ นายท่าน" พูดเสร็จก็ทำท่าคิดและโพสท่าใหม่ด้วยคำพูดเดิมแล้วก็คิดอีก พอจะลองอีกรอบวาตารุก็เปิดประตูเข้ามาพูดเลยว่า "เลิกซ้อมแล้วกลับไปทำงานสักที!!" อายุมุก็เถียงกลับว่าทำไมล่ะ เธอกำลังลองหาวิธีเชิญที่ดีที่สุดอยู่นะ แต่วาตารุโวยไม่ต้องลองแล้วรีบเข้าไปที่ร้านเดี๋ยวนี้เลย


ตอนนี้อายุมุกำลังทำงานพิเศษที่ร้านของวาตารุในช่วงท้ายของฤดูร้อน แม้อายุมุจะคิดว่าถึงจะดูยากสักหน่อยแต่ก็คิดว่าจะผ่านไปได้ ส่วนยังไงบ้างนั้นเธอขอข้ามไม่พูดถึงแล้วกัน

หลังจากปิดร้าน อายุมุกับซากิคุยกันเรื่องนี้วันนี้เองก็งานยุ่งเพราะมีลูกค้าพอควร อายุมุเลยถามถึงร้านว่ากิจการเป็นยังไงบ้าง ซากิบอกดีกว่าตอนทำร้านเช่าวีดีโอเยอะเลย และเพราะแบบนี้พอหลังปิดร้านทีไรก็จะเห็นสภาพวาตารุที่เหนื่อยจนหลับคาเก้าอี้ทุกที ถึงจะดูน่ารักตอนที่หลับแบบนี้แต่ก็เพราะความเหนื่อยยากจากงาน ซากิก็หวังว่ามันจะกลายเป็นรางวัลตอบแทนในสักวันหนึ่ง อายุมุเห็นภาพซากิที่ดูแลวาตารุเอาผ้าห่มมาห่มให้แล้วก็คิดเลยว่าซากิดูเหมือนเป็นเมดที่คอยดูแลเจ้านายจริงๆ และยังดูเป็นคู่ที่รู้เลยว่าอยู่ด้วยกันมานานหลายปีจนอายุมุคิดเลยว่า เมื่อไรสองคนนี้จะแต่งงานกันนะ ในเมื่อคิดแล้วก็ถามเลยดีกว่า

อายุมุ: เมื่อไรทั้งสองคนจะแต่งงานกันค่ะ
ซากิ: เอ๊ะ!?
วาต่ารุ: พูดอะไรของเธอ!? (ตื่นทันทีเชียว)

วาตารุเลยได้ทีสวนกลับถามถึงผู้ชายที่อายุมุชอบมั้งว่าถึงไหนแล้ว ได้อยู่ใต้หลังคาเดียวกันแล้วไม่ใช่เหรอไง อายุมุก็เขินๆบอกก็อยากจะทำอะไรเป็นเรื่องเป็นราวเหมือนกันแต่เรื่องความรักมันต้องค่อยเป็นค่อยไป วาตารุพูดกลับเลยว่าค่อยเป็นค่อยไปก็ไม่ควรถามอะไรแบบนั้นสิ พอป่วนนักวาตารุก็เลยไล่ให้อายุมุกลับไปได้แล้ว


ขณะที่อายุมุกลับอพาร์ทเมนต์ก็คิดเหมือนกันว่าเรื่องของเธอก็ยังไม่มีอะไรตามเคยถึงจะอยู่กับฮายาเตะมา 3 เดือนแล้วจนโอกาสนั้นหลุดลอยไปแล้ว ถึงเธอกลับอพาร์ทเมนต์ฮายาเตะก็ไม่อยู่อีกแล้ว

แต่พอกลับมาวันนี้กลับเจอฮายาเตะอยู่แบบคาดไม่ถึง ฮายาเตะก็ดูต้อนรับเธอกลับเหมือนไม่มีอะไรและบอกให้รอสักครู่เขากำลังทำอาหารเย็นให้ อายุมุที่สงสัยเลยถามทำไมฮายาเตะมาทำข้าวเย็นที่นี่ ฮายาเตะบอกอพาร์มเมนต์นี้ต้องมีพ่อบ้านเพราะงั้นอย่างน้อยเขาก็เลยเป็นคนทำอาหารเย็นให้ อายุมุพูดเลยว่าแบบนี้งานจะไม่เยอะไปเหรอ ฮายาเตะบอกไม่มากเท่าไร บอกตราบที่เขาสนุกกับการทำอาหารเขาก็ยินดีทำ พอได้ยินแบบนี้อายุมุก็เลยหน้าแดง คิดเลยว่าเพราะแบบนี้ตัวเธอถึงได้ชอบฮายาเตะ

พอดีนั้นอายุมุเห็นฮินะทำหน้าบึ้งนิดๆอยู่ใกล้เหมือนกันเลยถามฮินะว่าเกิดอะไรขึ้น ฮินะบอกไม่มีอะไร แต่อาเธเน่บอกจะเห็นฮินะแบบนั้นก็ไม่น่าแปลกใจเลย ในเมื่อโรคประจำตัวของฮายาเตะออกฤทธิ์อีกแล้ว อายุมุก็งงๆแต่ก็ได้หายงงไปในทันที

ตอนนั้นเองที่เสียงของโคโนฮะพูดกับฮายาเตะบอกเก็บผ้าที่ตากมาแล้ว อายุมุถึงกับแปลกใจหน้าบึ้งไปทันทีเลย ยิ่งเห็นว่าโคโนฮะช่วยงานบ้านแม้ฮายาเตะไม่ได้ขออีกก็เลยยิ่งทำให้อายุมุเริ่มตัวสั่นเลยทีเดียว ยังไงก็ต้องคลายความสงสัยก่อนถามคนอื่นว่ามันยังไงกัน ทั้งอาเธเน่กับฮินะก็ได้แต่บอกว่าถึงปานนี้แล้วยังแปลกใจอีกเหรอไง ขนาดคนวงนอกอย่างจิฮารุกับคายุระเองยังคิดเลยว่าฮายาเตะนี้ก็จริงๆ ไม่ได้รู้ตัวเลยว่ากำลังเอาน้ำมันราดกองไฟอยู่ ทำไมต้องพามาที่นี่ด้วย อายุมุที่คิดเลยว่า "อีกแล้วเหรอ" สกิลของฮายาเตะทำงานอีกแล้ว


พอรู้สึกตัวได้ปุ๊บ อายุมุก็ตะโกนเรียกฮายาเตะจนฮายาเตะสะดุ้งเลย อายุมุรีบเจาะประเด็นถามด้วยรังสีอาฆาตที่แผ่ออกมาอย่างเห็นได้ชัดเลยว่าเธอคนนั้นเป็นใคร ฮายาเตะก็ตอบแบบไม่ได้เอ๊ะใจอย่างเคย แนะนำโคโนฮะและบอกเรื่องที่โคโนฮะกำลังหางานอยู่ไม่งั้นครอบครัวจะลำบาก อายุมุได้ยินแบบนี้ก็คิดเลยว่าต่อจาก สาวมหาเศรษฐี ประธานนักเรียน ไอดอล คราวนี้เป็นสาวสวยโชคร้ายงั้นเหรอ อายุมุเลยบอกพอเข้าใจแล้วและ....บอกเลยว่าเธอจะช่วยหางานให้อีกแรงเอง โดยบอกว่าร้านที่เธอทำงานกำลังงานล้นมือพอดี อายุมุคิดเลยว่าจะไม่ยอมให้พลาดอีกแน่ คราวนี้เธอจะจับตาโคโนฮะให้ใกล้ตัวเลย

ฮายาเตะที่กำลังจะพูดอะไรขึ้นมาอยู่เหมือนจะไม่เห็นด้วย แต่ยังไม่ทันพูดโคโนฮะก็เข้าไปขอบคุณอายุมุซะแล้ว โคโนฮะบอกเธอดีใจที่ทั้งๆที่พึ่งเจอกันและยังไม่เคยคุยกันเลยแต่อายุมุก็ช่วยเธอ เลยบอกอายุมุเป็นคนใจดีจริงๆจนเธอดีใจน้ำตาไหลเลย อายุมุเจอแบบนี้ทำเอาคิดใหม่เลยว่ากลายเป็นปวดใจไปซะแล้วแต่ก็จะยอมแพ้ไม่ได้ไม่งั้นเธอได้แพ้จริงๆแน่ ว่าแล้วอายุมุก็เลยชวนโคโนฮะให้ไปที่ร้านกันพรุ่งนี้เลย


วันต่อมา อายุมุ ฮายาเตะและโคโนฮะ ไปที่ร้านวาตารุ แต่จริงๆแล้วฮายาเตะยังไม่รู้ว่าอายุมุทำงานพิเศษที่ไหน ตอนชวนโคโนฮะก็บอกแค่ให้มาทำที่ร้านที่เธอทำอยู่เท่านั้นไม่ได้พูดถึงร้านวาตารุเลย พอฮายาเตะเห็นอายุมุพามาย่านอากิฮาบาระก็เลยสนใจนิดหน่อย ยิ่งเป็นส่วนพื้นที่ที่ฮายาเตะรู้จักดีด้วย แต่พออายุมุชี้ร้านว่าเป็นร้านของวาตารุเท่านั้นฮายาเตะเลยแปลกใจทันทีจนถามย้ำเลยว่าร้านนี้เหรอ อายุมุก็เรียกวาตารุ

พอวาตารุออกมาก็แปลกใจที่วันนี้อายุมุมาแต่เช้า อายุมุบอกพาสาวที่อยากหางานมาให้ แต่พอวาตารุเห็นฮายาเตะก็ทักก่อนเลยว่าทำไมฮายาเตะถึงมาอยู่ที่นี่ ฮายาเตะบอกเขาเองก็อยากรู้เหมือนกัน อายุมุเห็นฮายาเตะกับวาตารุคุยกันก็แปลกใจว่าทั้งสองคนรู้จักกันด้วยเหรอ วาตารุสวนกลับเลยว่าเขาต่างหากที่ต้องถามแบบนั้น

แต่ในเมื่อได้รู้แล้วว่าอายุมุรู้จักกับฮายาเตะ วาตารุก็เริ่มจับประเด็นสำคัญเรื่องหนึ่งได้ทันทีจนถึงกับพูดเลยว่า...

วาตารุ: หืม? เดี๋ยวก่อน แบบนี้ก็หมายความว่า....
วาตารุ: ผู้ชายที่เธอชอบอยู่ก็คือเจ้าพ่อบ้านลูกหนี้คนนี้เองงั้นเหรอ!?
อายุมุ: เดี๋ยวสิ!!! อย่าพูดแบบนั้นในที่สาธารณะกลางวันแสกๆแบบนี้สิ วาตารุคุงงงงงง!!

วาตารุถึงกับตกใจเลยว่าตกลงที่ๆอายุมุบอกจะไปอยู่กับผู้ชายที่ชอบทำเรื่องนั้นเรื่องนี้ ปกติแล้วก็คือ.... อายุมุรีบเบรกวาตารุเลยว่าอย่าพูดอะไรมากกว่านี้ไม่งั้นโดนแน่ ส่วนฮายาเตะก็เขินจนหลบหน้าทำเป็นไม่ได้ยินตามเคย ส่วนโคโนฮะ

โคโนฮะ: (โห ผู้หญิงคนนี้ก็ชอบเขาด้วยงั้นเหรอ)


จบตอน