สวัสดีค่ะ  เพิ่งเขียนครั้งแรก อยากเอาเรื่องของตัวเองมาเล่าให้เพื่อนๆฟัง  เผื่อว่าจะมีเพื่อนคนไหนเอาไปใช้ได้

ตอนเราเริ่มคบกับแฟนเราเพิ่งจบ ป.ตรี ส่วนแฟนทำงานแล้วเพราะแก่กว่าเราสองปี พอเราได้งานเราก็คบกันเรื่อยมาเรางี่เง่า ขี้งอน เอาแต่ใจ แฟนเราใจเย็น ขี้ง้อ ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ การพนันไม่เอา เราคบกันจนสองปี ทะเลาะกันบ้าง งอนกันบ้างตามประสา..แต่อยู่มาวันหนึ่งเรางอนแฟน ไม่รับโทรศัพท์สามวัน พอวันที่สี่เราโทรไปหลายรอบเขาไม่รับโทรทั้งวันก็ไม่รับ..จนวันที่ห้าแฟนโทรมาแจ่เช้า..ราถามว่าทำไมไม่รับ.เขาบอกนึกว่ามีแฟนใหม่แล้วเห็นโทรไปไม่รับตั้งสามวัน..เราเลยต่อว่าแฟนว่าคบกันมาสองปีไม่รู้เลยเหริว่าเรานิสัยเป็นยังไง..เขาก็อึ้งๆ..เราก็ร้องไห้..บอกไม่ถูกเหมือนมีเซ้นส์บางอย่าง..หลังจากนั้นเราก็เหมือนเดิม..ไปกินข้าว ดูหนัง ปกติ..แต่วันที่ควาใลับแตกก็มาถึง เมื่อแฟนไปเข้าห้องน้ำตอนอยู่ร้านอาหาร อ้อ..ลืมบอกไปหลังจากที่ทะเลาะกันเขาก็มีอาการแปลกๆ ปิดเสียงมือถือตลอดเวลา..เราก็แปลกๆแต่ไม่ได้คิดอะไร..แต่วันนี้เขาไปเข้าห้องน้ำที่ร้านอาหารแต่ลืมมือถือไว้..เราเลยหยิบมากดดู..จริงๆไม่ได้จะจับปิดจะกดดูรูปดูอะไรเรื่อยๆ..แต่ไปเจอข้อความที่ไม่ได้อ่าน 1 ข้อความ..เราเปิดอ่านปุ๊บ..มือสั่น..ใจเต้นรัวมาก.ในข้อความเขียนว่า..โทรไปทำไมไม่รับ..สิ่งดีๆที่เราทำร่วมกันมันไม่มีความหมายเลยเหรอ (สมมุติเธอคนนั่นชื่อ ม.) ม.ทำผิดอะไร..เรางี้แบบน้ำตาคลอเลยเอาโทรศัพท์วางไว้ที่เดิม..พอแฟนเดินมาเรากลั้นใจถาม คนชื่อ ม. คือใคร เขาทำหน้าตกใจสุดขีดมองหน้าเราสลับกับโทรศัพท์..แล้วรีบบอกว่าเพื่อนที่ทำงาน ทำไมเหรอเขาโทรมาเหรอ.เราถามอีกทีว่า อี ม. มันคือใคร..เธอแอบไปคบกับมันใช่ไหม.เชาบอกว่าไม่ใช่เพื่อนที่ทำงานคุยกันเฉยๆเขาโทรมาว่าไง..เราเลยปนี๊ดเลยลุกเลยบอกว่า..มันส่งข้อความมาบอกว่า.........ตามที่เราบอกข้างบน..เขาหน้าเสีย..เราถามว่าตกลงมันคือใคร..เขายังจะโกหดบอกว่าไม่มีอะไร..เท่านั้นล่ะโทรศัพท์กระจายอยู่ที่พื้น..ถามว่าคนในร้านมองไหม..ไม่ค่ะ..ไม่เหลือค่ะตกใจค่ะ..มองทั้งร้านเราเลยเดินออกไปจากร้าน..แฟนวิ่งตาม..แต่แอบเห็นในมือมีโทรศัพท์..นึกในใจยังจะห่วงอีก..เขาตามมาง้อ..เราเลยถามไปว่ามีอะไรกันแล้วใช่ไหม..แฟนอุกอักบอกไม่มี..เราเลยถามว่สแล้วทำไมต้องส่งข้อความมาแบบนี้..คืออะไร..ทำอะไรร่วมกันคงไม่ใช่ทำบุญมั้ง..เขาก็หน้าเสีย..
เดี๋ยวมาเล่าใหม่นะคะขอตัวทำงานก่อน