ขอเกริ่นก่อนนะคะ ว่าทำไมเราถึงต้องสงสัยประเด็นนี้
คือเรื่องนี้มันเกิดขึ้นกับตัวเราค่ะ...เราแอบปลื้มรุ่นพี่ผู้ชายคนนึงค่ะ พี่เค้าอายุห่างกับเราประมาณ 5-6 ปี
แต่ว่าเค้าไม่ได้ดูแก่อะไรเลยนะคะ เราเคยเห็นพี่เค้ามาตั้งแต่ตอนเราเรียนปี 1 แล้ว แต่ตอนนั้นเราไม่ได้สนใจอะไรค่ะ
พี่เค้าเคยมาแซวๆบ้าง เราก็ได้แต่ยิ้มๆหัวเราะตอบ แล้วหลังจากนั้นเราก็ไม่ได้เจอพี่เค้าอีก

จนผ่านมามาประมาณเกือบ 2 ปี
เราเจอพี่เค้าบ่อยขึ้น (พี่เค้าทำงานอยู่ในมหาลัยค่ะ) แล้วก็ได้พูดคุยกับพี่เค้าบ่อย เป็นการพูดประมาณแซวๆบ้าง
หรือไม่ก็ถามไถ่กันตามปกติ จนกระทั่งเรารู้สึกว่าตื่นเต้นทุกครั้งที่เราคุยกับพี่เค้า แล้วเราก็มารู้สึกว่าทำไมพี่เค้าน่ารักอย่างงี้ ><
ทั้งที่เมื่อก่อนไม่เคยรู้สึก แต่..แต่.. แต่ ประเด็นมันอยู่ที่ว่าเราชอบเห็นพี่เค้าเข้าไปคุยกับเพื่อนเราบ่อยๆเหมือนกัน เอาละสิ เพราะอย่างนี้เราถึงสงสัย
ว่าจริงๆแล้วพี่เค้าชอบเพื่อนเราหรือเปล่า?  แล้วที่มาคุยกับเราบ่อยๆเพราะเห็นว่าเราสนิทกับเพื่อนคนนี้หรือเปล่า ?? (ต่อมเสียใจเริ่มทำงาน)
เพราะพี่เค้าชอบมาถามถึงเพื่อนเราจากเราบ่อยๆค่ะ ปากเราก็ได้แต่หัวเราะแล้วแซวไปว่าพี่เค้าชอบเพื่อนเรางั้นงี้ แต่ในใจนี่แทบร้องค่าาาาาา
แต่ลักษณะการคุยของพี่เค้าระหว่างคุยกับเรา และคุยกับเพื่อนเราค่อนข้างจะต่างกัน เวลาคุยกับเราเค้าจะคุยแบบสนุกสนาน กวนๆ แต่พอคุยกับเพื่อนเค้าจะคุยแบบนิ่งๆ ชวนคุย ประมาณนั้น เราก็อธิบายไม่ถูก อย่างนี้เป็นเพราะนิสัยของเรากับเพื่อนไม่เหมือนกันรึเปล่าคะ ?

        มาเริ่มกันที่นิสัยของเพื่อนเราก่อนเลยค่ะ
เพื่อนเราคนนี้เป็นคนนิ่งๆเงียบๆค่ะ ถ้าไม่สนิทกับใครก็จะไม่พูด นิสัยดีค่ะ อยู่ด้วยแล้วสบายใจดี แถมหน้าตาก็ยังน่ารักอีก แต่เป็นคนติดหรูในระดับนึงค่ะ แต่ก็ไม่ได้เยอะจนน่าอึดอัด ยังทานอาหารข้างทางกับพวกเราได้ เท่าที่เห็นเพื่อนคนนี้เวลาจะคบใครเป็นแฟน คือผู้ชายคนนั้นต้องสามารถเลี้ยงดูนางได้ ไม่ต้องถึงกับให้เงินใช้ แต่ต้องเลี้ยงข้าวนางได้เกือบทุกมื้อประมาณนั้น (เพื่อนเราไม่มีใครรู้ค่ะว่าเราแอบปลื้มพี่คนนี้อยู่)

        ซึ่งต่างกับเราค่อนข้างลิบลับ ไม่รู่ว่ามาเป็นเพื่อนกันได้ยังไงเหมือนกัน
เราเป็นคนเฮฮาร่าเริงออกจะเกินไปค่ะ ออกเเนวเกรียนนิดๆ หน้าตาเราดูออกเป็นคนเรียบร้อยนิสสสนึง จนเพื่อนผู้ชายในห้องนี่เกือบหลงผิดกับเราแล้ว 55555 ตอนนั้นเพื่อนบอกว่า
"ตอนกุเห็น เ มิ ง คร้งแรกนี่ว่าจะเข้าไปจีบแล้ว แต่พอได้คุยด้วยไม่กี่ประโยคเท่านั้นแหละ ล้มเลิกความคิดเลย ติ๊งต๊องฉิ*หาย"
ไม่ใช่แค่เพื่อนผู้ชายจ้า ผู้หญิงก็พากันพูดแบบนี้ จนเราเองก็เพิ่งมาสังเกตตัวเองว่าเป็นคนแบบนั้นจริงๆหรืออออออ หรือว่าพวกแกมโนกันเอง

รวมถึงพี่คนนั้นเองก็บอกว่าเราไม่เห็นเป็นคนหวานๆเหมือนเวลาเห็นเลย ดูห้าวๆ แต่ก็ไม่ได้แมน (เอ๊ะ! ยังไง?) ตอนนี้ก็ยอมรับสภาพค่ะ! TT
เวลาไปกินข้าวกับหนุ่มๆส่วนใหญ่เราก็ช่วยแชร์ตลอด เพราะเห็นว่าเรายังต่างคนต่างเรียน หาเงินเองยังไม่ได้ แฟร์ๆค่ะคบกับเรา 555555555

มาต่อดีกว่า
เวลาที่พี่คนนั้นไปคุยกับเพื่อนเรา พี่เค้าจะชอบเดินเข้าไปคุยเองค่ะ แต่อย่างที่บอกว่าเพื่อนเราเป็นคนเงียบๆก็ไม่ค่อยคุย
บวกกับไม่ได้ชอบ (เห็นนางบอกว่างั้น) นางเลยตอบแบบขอไปที ไม่ค่อยพูดหรือชวนคุยอะไร อ่อ! เพื่อนเรามีแฟนแล้วด้วยค่ะ
แต่กับเราพี่เค้าก็จะเดินเข้ามาคุยเองบ้าง  หรือบางทีเผลอสบตาก็เลยต้องทักทายตามมารยาท  (แอบน้อยใจอย่างแรง กระซิกๆ)
แต่เราเป็นคนเฮฮาไงค่ะ เวลาพี่เค้ามาคุยเราก็คุยเล่นๆกวนๆแซวๆพี่เค้าไป พี่เค้าก็หัวเราะคิกคัก กวนเรากลับตลอด แกล้งเราบ้าง บ่นเราบ้าง
ถึงจะเล็กน้อยก็ทำให้เราเอาไปเพ้อได้ทั้งวันทั้งคืน ตามประสาคนแอบชอบอะนะ

จนล่าสุดเราเพิ่งมีโอกาสได้คุยกับพี่เค้านานๆค่ะ ประมาณ 10 นาทีกว่า (นี่คือนานแล้วใช่มั้ย? หืม?) แต่ครั้งนี้ดูเหมือนเค้าตั้งใจมาคุยค่ะ
เค้าก็ถามเราเยอะเหมือนกันนะ ว่าเวลาอยู่ห้องทำอะไร อยู่หอกับใคร นอนกี่โมงตื่นกี่โมง แล้วก็พูดประมาณว่าเพราะต๊องแบบนี้ใช่มั้ยเลยไม่มีแฟน
พี่ไม่เคยเห็นเรามีแฟนเลย (แหน่ะ! รู้อีก)
คือเราอยู่หอแถวมอ แล้วพี่เค้าไปกินข้าวแถวนั้นบ่อย เค้าเลยเจอเราบ่อยมากๆ พี่เค้าบอกมาว่างั้น แล้วเค้าก็ถามอ้อมๆว่าเรามีแฟนยัง ไม่ขอลงรายละเอียดนะคะ เพราะค่อนข้างยาว เรากลัวเราเล่าไม่รู้เรื่องแล้วจะงง แฮ่ๆ

เราเลยสงสัยว่าหนุ่มๆส่วนใหญ่ชอบผู้หญิงแบบไหนกัน?
พี่เค้าชอบเพื่อนเรารึเปล่า ?
แล้วเราควรจะทำยังไง พอมีโอกาสจะสานต่อกับพี่เขาไหม? หรือเราควรตัดใจดี??

ทั้งนี้ต้องอภัยนะคะ หากเราแท๊กผิดห้อง พิมพ์ผิด หรือพิมพ์แล้วงงๆ  
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านค่า