อยากฟังประสบการณ์คนวัยทำงานที่คบเด็กอ่อนกว่ามากๆจังครับ

คือเจ้าของกระทู้ก็ไม่คิดไม่ฝันว่าจะมีวันนึงที่จะมาชอบหรือตกหลุมรัก เด็ก ม ปลายจริงๆครับ แต่มานั่งคิดนอนคิดทั้งหลายวัน  อืม...เราอาจจะชอบน้องเค้าก็ได้ อาจจะแบบน้องสาวหรืออาจจะเลยไปถึงขั้นความรัก เล่าก่อนตอนเจ้าของกระทู้ทำงานมา 2 ปีละ อายุเพิ่ง 25 เองเป็นวิศวกรหนุ่ม โสด หน้าที่การงานถือว่าดี มีสาวๆตลอด ชวนไปโน้นไปนี่สองต่อสองก็หลายคน คุยๆแล้วก็เบื่อๆนับๆก็4-5คนแค่ปีเดียว แต่ไม่ตัดสินใจคบเป็นแฟนสักคนมันไม่ใช่ไงไม่รู้ ผมเองก็ไม่อยากเลวไล่ฟันผู้หญิงแบบไม่มีใจ เพราะเห็นตัวอย่างไม่ดีจากคนรอบกาย  แบบว่าคบคนรุ่นเดียวกัน+/- 2ปี มันเบื่อตรงที่ มันไม่สนุก เล่นมุขมาก็ไม่ค่อยขำ บางทีก็จุ๊กจิ๊กรำคาญ  หรือเป็นห่วงเรามากเกินไป เป็นแบบแม่เรา รำคาญๆไงไม่รู้ ไม่รู้สิไม่ตรงสเปคสักคน  ผมเองก็ชอบสันโดษด้วย ชอบไปนั่งทะเลๆฟังเสียงคลื่นกระทบโขดหิน ขับรถขึ้นเขาไปกางเต้นท์คนนอนคนเดียว อะไรแบบนี้

แต่ มาเจอน้องเค้าคนนี้ น้องเค้าเรียน ม 5  เจอกันที่สถาบันเรียนแห่งหนึ่ง  (เจ้าของกระทู้ไม่ได้ตั้งใจจะไปเรียน แต่น้องที่ทำงานลากไปเรียนด้วย ว่างๆก็เลยไปเรียน เพราะเรียนฟรีจากนโยบายบริษัท) เจอกันครั้งแรกก็เฉยๆ มองเป็นเด็กกะโปโล กระโหลกกะลา  เงียบๆ ไม่ค่อยคุย ผมเองไม่มองน้องด้วยซ้ำ ผ่านมาสองสามอาทิตย์น้องเค้าย้ายมานั่งใกล้เราเท่านั้นแหละ เรื่องมันก็เกิด เค้าก็มาคุยกับเรา กวนเราแหย่เราบางครั้ง บางทีเราลืมเอาหนังสือเรียนก็ขอนั่งอ่านด้วย เวลาอาจารย์มีเกมส์ไรในห้อง เราก็เห็นเป็นเด็กก็แกล้งเล่น เหมือนน้องสาวอะไรแบบนี้ เราก็ไม่ได้คิดไรมากช่วงแรกๆ แต่หลังคือน้องเค้าก็คุยกับเรามากขึ้นสนิทกับเรามากขึ้น  แหย่กันเล่นในห้องเรียนแบบเด็กๆวัยรุ่น  หลังๆน้องเค้าก็เปลี่ยนสรรพนามจากชื่อเล่นเป็นคำว่า เค้า  เรียกเราแบบเพื่อน บางทีก็พกขนม พวกช๊อกโกแลตญี่ปุ่น ขนมเค้ก มาให้เรากินที่สถาบันด้วย เวลาเบรกก็นั่งเมาท์กันสองคน แถมยังเอาสมุดการบ้านวิชาฟิสิก ที่มีแต่รูปการ์ตูนประหลาดๆ ดอกไม้ หัวใจ วอลส์ดิสนีย์ สาระพัด ถามโน้นนี่นั่นเกี่ยวกับชีวิตมหาลัย เราก็ชอบหยอดมุกตลกๆหรือแกล้งขำๆ น้องเค้าก็จะเอามือมาตีเราเบาๆ อาจารย์ยังถามเลยว่าเป็นอะไรกัน ฮ่าๆ
หลังๆน้องก็จะเริ่มออกแนวจะชวนผมไปกินขนมเค้กต่างๆ ในตัวเมืองละ และยังชอบเล่าให้ฟังว่าครอบครัวเค้า เพื่อนเค้าเป็นยังไงตามประสาเด็ก   ซึ่งปกติเจ้าของกระทู้จะไม่ค่อยชอบนะเวลาทำงานหรือเจอผู้หญิงวัยเดียวกันมาเล่าแบบนี้เพราะมันดูเครียดๆจริงจัง ผมเองก็เป็นผู้ใหญ่ออกแนวเครียดๆ เงียบๆด้วยซ้ำ  ชวนไปไหนถ้าไม่มีแอลกลอฮอล์ก็ไม่ค่อยไปหรอก อยากให้ปากเปิดต้องแอลกลอฮอล์ยัดปากกันอย่างเดียว แต่แบบน้องเค้าเออ ผมเองก็พูดไม่หยุดเหมือนกัน

เออหวะ ...มันก็สดชื่นไปอีกแบบนะ 555   เหนื่อยๆหงุดหงิดมา เจอลูกบ๊องบ้าๆเวลาเข้าไปคุยกับน้องเค้าเราก็หัวเราะ คือเจ้าของกระทู้ก็ไม่ได้มีน้องสาวจริงๆ แต่มีน้องสาวที่รู้จักสนิทๆ 2 คน (เป็นดาราและเนตไอดอล)  อันนั้นเราก็มองเป้นน้องจริงๆ เราเป็นผู้ใหญ่ รักมากเหมือนน้องสาวจริงๆเลย เพราะเห็นมาตั้งแต่เด็กๆ ทั้งอุ้มไปนอน ป้อนข้าวให้ตั้งแต่เล็กๆ

แต่กับน้องม.5 คนนี้มันก็พยายามห้ามใจนะ ว่าจะมองเป็นแค่น้องสาว แต่บางครั้งนี่มันก็เผลอคิดอยากจะเป็นแฟนกับน้องเค้าไปเลย  คือแบบว่าเริ่มคิดถึงเวลาทำงานๆไป ตอนเย็นๆก็ออกไปหาขนมเค้กช๊อกโกแลตอร่อยๆกินเวลาเลิกงาน คือก็ไม่รู้นะว่าถ้าจะคบแบบว่าเป็นแฟนกับน้องเค้าจริงๆ คนอื่นจะมองว่ายังไงก็แล้วแต่ ผมเองไม่รีบที่จะแต่งงานหรือมีครอบครัวหรอก  เพราะกะปั๊มเงินและมี passive income จนสามารถออกจากงานประจำไปท่องเทียวรอบโลกได้ (ตอนนี้ลงแรงทำธุรกิจส่วนตัวกับพี่และเพื่อน  3 บริษัท)  ส่วนตอนนี้เจ้าของกระทู้ก็ไม่คิดไรละ ปล่อยไปตามหัวใจจริงๆ ก็ยังแยกๆไม่ค่อยออกนะครับว่าชอบแบบน้องหรือว่าแบบคนรัก อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดเป็นเรื่องอนาคต ไม่อยากคาดหวังมาก แต่มีความสุขเวลาอยู่กับน้องเค้าดี ชอบมุข ชอบความสดใส ตลกๆเกรียนๆของน้องเค้า  

  ผมเองอยากฟังประสบการณ์คนที่เคยคบกับเด็ก เราควรจะดูแลเอาใจใส่เค้า สอนเค้ายังไงดี ให้เค้าเชื่อฟังและเป็นผู้หญิงที่ดีสำหรับเราในอนาคตยังไง ทำยังไงให้คบกันไปนานๆ อะไรคือจุดที่จะทำให้ความรักไปยังฝั่งฝันได้ อะไรคือตัวทำลายและทำให้เลิกกัน ฯลฯ ขอบคุณครับ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่