เรากับแฟนเราคบกันได้ 7 ปี จนเราท้องลูกคนที่ 1 แรกๆตอนที่เราท้องแฟนก็ดูแลดีนะ จนเราคลอดลูก พอลูกเราครบ 1 เดือนอยู่ๆแฟนมาบอกว่าจะรับผิดชอบลูกแต่ไม่รับผิดชอบเรา คือตอนนั้นจุกนะ พูดอะไรไม่ออก แรกๆเราทนนะ มันบอกเลิกทุกวัน เอะอะก็ด่า บอกเราน่ารำคาญ แต่พอเราร้องมันก็เงียบ(ปกติเราจะร้องยากมาก ถ้าไม่ใช่เรื่องที่เราเสียใจมากๆเราจะไม่ร้องเลย) มันก็มากอดเราแล้วพูดว่าขอโทษ เขาไม่ได้ตั้งใจที่จะทิ้งแต่เขากลัวเราไม่มีความสุขที่จะต้องอยู่กับคนจนๆอย่างเขา ตอนนั้นเราเชื่อเขาเพราะรักมาก เขาคือแฟนคนแรกและคนเดียวของเราตอนนี้ เราไม่อยากเสียเขาไป คืนนั้นก็จบที่เตียง จนเราท้องลูกคนที่ 2 แฟนเราก็ดูแลดีนะ จนเราคลอด พอลูกครบ 1 เดือนมันก็บอกแบบเดิมคือจะรับผิดชอบแค่ลูก คือก่อนหน้านี้เราทำใจไว้แล้วนะ พอมันบอกรอบนี้เราก็รู้สึกเฉยๆอ่ะ ไม่ได้เสียใจแต่สงสารลูก เราคิดว่าเราเลือกคนผิดเราเสียทั้งตัวเสียทั้งใจ เขาบอกว่าเขาจะเลี้ยงลูกทั้งคู่เองแต่เราไม่ยอม เขาเลยมาเจรจาที่บ้านเรา จนได้ข้อสรุปคือ เราเลี้ยงลูกคนโตส่วนมันเลี้ยงลูกคนเล็ก แต่เราอยากเลี้ยงลูกทั้งคู่ด้วยตัวเองเพราะไม่อยากให้พี่น้องแยกกัน แต่มันไม่ยอมเราเครียดมากๆไม่รู้จะทำยังไงดี คือตอนนี้ก็ไม่ได้เสียใจที่มันทิ้งเรานะแต่เราสงสารลูกที่ต้องอยู่แยกกัน เราควรจะทำไงดีคะ