ก่อนพุทธองค์เกิด มีพระธรรมมั้ยครับ คนปฏิบัติแล้วพ้นทุกข์มั้ยครับ ก็ได้ใช่มั้ยครับ พระธรรมมีมาเมื่อไรมิอาจบอกได้ แต่ถ้าโลกมนุษย์หรือระบบจักรวาล หรือสรรพสิ่งยังคงเป็นความจริง คือ ไม่ใช่ผิดธรรมชาติ คือ ตราบที่ธรรมชาติยังเป็นธรรมชาติเหมือนทุกวันนี้ หรือเหมือนเมื่อก่อน พระธรรมก็เป็นความจริงของสิ่งต่างๆว่ามันไม่เที่ยง มันเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป เป็นปกติ ตั้งแต่ธรรมชาติเป็นธรรมชาติ และตราบใดที่ธรรมชาติยังเป็นธรรมชาติมิผิดแผก พระธรรมก็มีมาตั้งแต่มีธรรมชาติครับ ผมจึงบอกว่า ชาดกมิใช่พระธรรม พระวินัยมิใช่พระธรรมในความหมายของผม พระธรรมมีอยู่แล้ว และมิอาจดับไปได้ เพราะเป็นสิ่งที่มิมีตัวตนหรือมีการปรุงแต่งจนหลงว่าเป็นตัวตน แต่มันคือความหมาย จึงมีคนเรียกว่า ธรรมะ คือ ธรรมชาติด้วยเหตุนี้ แต่พระวินัยก็ยังเปลี่ยนได้ แต่พระธรรมถึงจะไม่มีศาสนาพุทธก็ยังคงอยู่ พระพุทธองค์ท่านค้นพบทางดับทุกข์ ค้นพบสัจจธรรม(เรียกสัจจธรรมเพราะอย่างที่ว่า ไม่เปลี่ยนตามกาล) พระธรรมมีอยู่แล้ว แต่ไม่มีคนค้นพบหรือเข้าใจ พระพุทธองค์ท่านพบธรรม บรรลุธรรม มิได้คิดค้นธรรม ท่านจำแนกธรรมให้เข้าใจง่ายด้วยวิสัยปัญญาปุถุชน ซึ่งถ้าไม่จำแนกก็คงมีคนเข้าใจธรรมะน้อยกว่านี้มาก นี่คือธรรมะที่ผมว่าครับ ความเป็นสัจจธรรมมิมีวันตาย ถึงสูญหายก็จักมีอยู่และจักกลับมา แต่คนในศานสนาก็คือสิ่งต่างๆที่อยู่ใต้กฏ แห่งอิทัปปัจยตา แห่งไตรลักษณ์ ศาสนาพุทธก็เช่นกัน เกิด ตั้ง และดับ แต่ความหมาย พระธรรมก็มิได้ดับเสื่อม หากสูญหายไปแต่มิได้ดับสูญและพระพุทธเจ้า และพระปัจเจกพุทธเจ้าคือ ผู้ค้นพบธรรมที่มีอยู่แต่คนไม่รู้จัก ทั้งๆที่เป็นสิ่งที่น่าจะรู้จักดีที่สุด
อย่าพูดว่าธรรมะของพุทธองค์เลย เพราะมิใช่ของท่าน แต่มีอยู่แล้ว แต่จงพูดว่า "ธรรมะที่พุทธองค์ค้นพบ" ผมว่าน่าจะดีกว่า