นี่เป็นกระทู้แรกที่เขียนนะค่ะ
ผิดพลาดประการใด ขออภัยไวั ณ ที่นี่ด้วยค่ะ
ปล. ดิฉันเพิ่งเคยหัดเล่นพันทิป ปกติเป็นนักอ่านอย่างเดียว จึงแทคไม่เป็น ขออภัยด้วยค่ะ


ฉันมีแฟนอยู่คนนึง เราคบกันมาเกือบสองปีและค่ะ
สิ่งที่ดิฉันจะเล่าต่อไปนี้ คือสิ่งที่ผู้หญิงคนนึงได้ทำเพื่อผู้ชายคนนึง จนลืมนึกถึงตัวเอง....


ฉันกับแฟน เราอาศัยอยู่หอที่เดียวกันค่ะ แถวภาคเหนือ
ตื่นพร้อมกัน นอนพร้อมกัน กินพร้อมกัน ทุกวันเราเจอหน้ากันตลอด
ทะเลาะกันบ้าง งอลกันบ้าง ซึ่งมันเป็นเรื่องธรรมดาของคนเป็นแฟนกัน


สิ่งที่ฉันทำให้แฟนฉันตลอดมา คือ
หาข้าวให้กินทุกวัน เมื่อแฟนฉันบ่นหิวข้าว ห้ามเกินสามสิบนาที เพราะจะกลายเป็นเรื่องทะเลาะกัน
ทำงานพิเศษหาเงิน เพื่อจะได้มีโมเม้นไปเที่ยวโรแมนติกกับแฟนบ้าง
ต้องตามใจตลอด เถียงไม่ได้
พูดอะไรผิดนิดหน่อย เป็นทะเลาะกัน
เรื่องทุกเรื่องในชีวิตของเค้า ฉันจะต้องยื่นมือยื่นเท้าออกแรงไปช่วยตลอด
ฉันทำทุกอย่าง ที่ผู้หญิงคนนึง สามารถทำให้แฟนได้
ซักผ้า กวาดห้อง ถูห้อง ทุกสิ่งงอย่าง ฉันนนคือคนใช้
เค้าจะไปไหน ไปเที่ยว กลับห้องหรือไม่กลับห้อง
ฉันไม่เคยบ่น ไม่เคยว่า อยากไปก็ไป แต่ต้องดูแลตัวเอง
ทำงานให้ ทั้งๆที่เรียนคนละคณะ
ทำทุกอย่าง จนบางที คิดว่าตัวเองเป็นถึงภรรยา ไม่ใช่แฟน
สร้างรอยยิ้มไห้ตลอด ไม่เคยงี่เง่าง้องแง้งจนเกินงาม

เราอยู่ด้วยกันมาจะสองปี เค้าไม่เคยมีปัญหาเรื่องนอกใจ
แต่ล่าสุด มันกลับกลายเป็นฉันเริ่มไม่แน่ใจ

ฉันน่าตาไม่ดี แค่พอไปวัดไปวา เดินด้วยแล้วไม่น่าเกลียดไม่น่าอาย
เป็นคนร่าเริง เข้ากับคนง่ายมากก
แต่เค้า กลับอ ายที่จะต้องบอกใครๆ ว่าฉันเป็นแฟน


เค้าเริ่มตีตัวออกห่าง มีผู้หญิงเข้ามาในชีวิตเค้า
โอเค เธอสวยย มาก
สวยจนฉันยอมม
เพราะฉันรู้สึกว่า สิ่งที่ฉันทำไปในทุกวันนี้ที่ผ่านมา
ฉันทำหน้าที่ของฉันได้ดีที่สุดแล้ว

ฉันบอกเลิกเค้า แต่เค้ากลับไม่ยอมเลิก
เค้าแทบไม่เคยบอกรักฉันเลย
ฉันแทบไม่รู้ด้วยซ้ำ ว่าทุกวันนี้เค้าอยู่กับฉันเพราะอะไร??

เค้าคุยกัน นัดเจอกัน โดยที่ฉันไม่เคยรู้เรื่องอะไร
เค้าออกไปเที่ยวกัน โกหกฉันว่าไกับเพื่อน
ฉันก็ให้ไป เพราะฉันไม่เคยห้าม
เค้า ไม่กลับห้องวันสองวัน บอกอยู่บ้านเพื่อน ฉันก็ไม่ว่ส เพราะฉันเชื่อใจ
แต่ผลสรุบที่ฉันรู้มาคือ
ทุกครั้งที่เค้าหายไป เค้าอยู่กับผญคนนั้น เค้าเจอผู้หญิงคนนั้น
มีความสุข กัน โดยที่ฉันโง่ไม่เคยรู้เรื่องอะไรเลย



เดี่ยวมาต่อค่ะ