ตอนเช้ามากๆ นึกถึงไท่ฉีที่สมาคมฮากกา กับเสื้อโปโลสีม่วง

สายขึ้นอีกนิดแบบพระอาทิตย์ขึ้นแล้ว นึกถึงตลาดโก้งโค้งกับการทำบุญใส่บาตรพระ และทำทานบริจาคนักศึกษาหลากคณะที่จะไปออกค่าย

เจ็ดโมง นึกถึงติ่มซำ จะเป็นโชคดี คอหนัง หยกเพชร หรือต้าเหยินก็ได้ แล้วแต่ชอบครับ

เก้าโมง ตลาดกิมหยงเริ่มเปิด นึกถึงเสียงเรียกของพ่อค้าแม่ขายและการต่อราคาแบบที่ผมไม่คุ้นเคยครับ

สิบโมง ไปตลาดสันติสุข นึกถึงของแท้ที่หาได้ยากและผมไม่เคยได้อะไรติดมือกลับมา

เที่ยงนึกถึงอาหารกลางวันอย่างง่ายๆ ตั้งแต่ มุ่ยกี่ มุยอา อภิชาติ ในรู หนานหยวน

บ่ายต้นๆ ผมชอบบรรยากาศของตึกเก่าๆ แถบสายหนึ่งสายสองและหาดใหญ่ใน แกล้มมันเดือยหน้าสถานีรถไฟ

บ่ายแก่อีกนิด ไปเดินรอบอ่างที่มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ จิบเครื่องดื่มเย็นๆที่โรงช้าง และนั่งรถภายในวนเล่นสักรอบ ดูบรรยากาศนักศึกษษที่แสนคึกคัก (ถ้าไม่ชอบก็เปลี่ยนไป แสงทอง ญ.ว. หรือไม่ก็ธิดาตอนเลิกเรียนแทนก็ได้ครับ)

เย็นๆ ไปขึ้นกระเช้า ไหว้พระ ชมแสงสุดท้ายของวันครับ

ตกค่ำ ชมแสงสีของหาดใหญ่ ถ้าจะเอาสวยหน่อยก็ไปชั้น 33 ตึกลีการ์เดนส์พลาซ่าครับ ก่อนมาเดินเล่ม ทาข้าวต้มเบาๆ ที่ร้านนายยาว สองเจริญหรือไม่ก็เซาะฮึ้ง ต่อด้วยซาลาเปาโกอ้วนตรงตลาดใหม่ ปิดท้ายนมสด ร้านป้าแอ๊ะก็ได้ครับ

ถ้าใครสนใจแสงสี หรือจไปปลงตกแถบซอยโอเล่ ที่คนขับรถของผมชอบพูดถึง จะเลยไปแถบหรรษาเจบีที่เนคต้าร์ก็คึกคักไม่แพ้กัน (ผมไม่เคยไปทั้งสองที่ครับ ฟังคนเขาเล่ามา)

สุดท้าย ถ้าเรี่ยวแรงยังไหว จะนอครอบต่อไปทานหมูปิ้งตีสองท่ามกลางท้องถนนที่เงียบสงัดก่อนกลับมานอนก็ได้ครับ

หาดใหญ่เป็นสถานที่ที่ผมประทับใจมากอีกแห่ง เพราะในช่วงกลางปี 2555 ถึงต้นปี 2557 ผทเดินทางไปกลับที่นี่สิริรวม 36 ครั้ง เลยมีโอกาสได้เห็นได้สัมผัสหลายๆสิ่งที่น่าประทับใจครับ