ทุกเพศทุกวัย มีความเห็นยังไงกับเรื่องนี้
เคยคิดกันบ้างไหมเรื่องการแชร์ หรือการแบ่งปันสำหรับเราๆทุกคนมันมีมาตลอด
ตอนเด็กสมัย(ใครจะว่าแก่ก็ได้นะเพราะก็เริ่มรู้ตัวว่าแก่แล้วจริงๆแหละ555+)
ข้างบ้านและบ้านเรา เอากับข้าวที่ทำมาแบ่ง ต้มจืดบ้าง แกงนั่นนี่บ้าง
วันไหนทำเยอะก็แบ่งกัน
ใครไปเที่ยวไหน กลับมาก็มักจะมีของฝากติดไม้ติดมือมาตลอด
จนวันนึงที่เราโตขึ้น การแบ่งปันเริ่มมีการพัฒนากว้างขึ้น
มีปุ่มกดแชร์ มีปุ่มกดไลค์เข้ามาในชีวิต (โอ้พระเจ้า!~ มันยอดมากเลยกล้วยทอด)
รู้สึกว่า เออมันคงดีนะที่เราแชร์เรื่องราวดีๆได้ง่ายขึ้น
มีอะไรดีๆก็เอามาโชว์เอามาอวดกันรูปสวยๆที่หลายๆคนไม่มีโอกาสเห็น
เรื่องราวดีๆที่เราเจอ คนอื่นเจอ เอามาแบ่งกัน
แต่ตอนนี้ ไม่รู้ว่าเราคิดไปคนเดียวรึเปล่า
หรือพอโตขึ้นมุมมองที่เห็นโลกมันไม่สวยเหมือนแต่ก่อน
ตอนนี้การแบ่งปันมันไม่ได้แบ่งแต่เรื่องดีๆให้คนอื่นมีความสุข
มันแบ่งเรื่องราวแย่ๆเข้ามา ทีแรกก็พยายามมองว่าเป็นการเตือนใจให้สังคม
แต่พอไปๆมาๆ มันกลายเป็น
มันเป็นการอยากอวดอยากโชว์ การเยาะเย้ย และอีกหลายอย่าง
เรื่องดีๆก็ยังมีให้เห็นแต่เทียบกันแล้วน้อยกว่าอย่างชัดเจน
เราคิดว่าทุกคนน่าจะรู้ว่า...
คนเดียวเปลี่ยนโลกไม่ได้
มันเลยเกิดคำถามในใจว่า
จะมีคนรู้สึกแบบเราไหม ที่อยากจะแบ่งปันเรื่องดีๆให้คนอื่นไปเรื่อยๆ
เพราะเราคิดว่าถ้ามีคนคิดแบบเรามากขึ้น
โลกที่มีคนแบ่งปันเรื่องดีๆอาจจะทำให้สังคมเปลี่ยนไปมีมุมมองที่ดีขึ้นกว่านี้ก็ได้
จะมีคนคิดแบบเราบ้างไหมอ่ะ
คิดยังไงกับเรื่องของการแชร์สมัยนี้...
เคยคิดกันบ้างไหมเรื่องการแชร์ หรือการแบ่งปันสำหรับเราๆทุกคนมันมีมาตลอด
ตอนเด็กสมัย(ใครจะว่าแก่ก็ได้นะเพราะก็เริ่มรู้ตัวว่าแก่แล้วจริงๆแหละ555+)
ข้างบ้านและบ้านเรา เอากับข้าวที่ทำมาแบ่ง ต้มจืดบ้าง แกงนั่นนี่บ้าง
วันไหนทำเยอะก็แบ่งกัน
ใครไปเที่ยวไหน กลับมาก็มักจะมีของฝากติดไม้ติดมือมาตลอด
จนวันนึงที่เราโตขึ้น การแบ่งปันเริ่มมีการพัฒนากว้างขึ้น
มีปุ่มกดแชร์ มีปุ่มกดไลค์เข้ามาในชีวิต (โอ้พระเจ้า!~ มันยอดมากเลยกล้วยทอด)
รู้สึกว่า เออมันคงดีนะที่เราแชร์เรื่องราวดีๆได้ง่ายขึ้น
มีอะไรดีๆก็เอามาโชว์เอามาอวดกันรูปสวยๆที่หลายๆคนไม่มีโอกาสเห็น
เรื่องราวดีๆที่เราเจอ คนอื่นเจอ เอามาแบ่งกัน
แต่ตอนนี้ ไม่รู้ว่าเราคิดไปคนเดียวรึเปล่า
หรือพอโตขึ้นมุมมองที่เห็นโลกมันไม่สวยเหมือนแต่ก่อน
ตอนนี้การแบ่งปันมันไม่ได้แบ่งแต่เรื่องดีๆให้คนอื่นมีความสุข
มันแบ่งเรื่องราวแย่ๆเข้ามา ทีแรกก็พยายามมองว่าเป็นการเตือนใจให้สังคม
แต่พอไปๆมาๆ มันกลายเป็น
มันเป็นการอยากอวดอยากโชว์ การเยาะเย้ย และอีกหลายอย่าง
เรื่องดีๆก็ยังมีให้เห็นแต่เทียบกันแล้วน้อยกว่าอย่างชัดเจน
เราคิดว่าทุกคนน่าจะรู้ว่า...
คนเดียวเปลี่ยนโลกไม่ได้
มันเลยเกิดคำถามในใจว่า
จะมีคนรู้สึกแบบเราไหม ที่อยากจะแบ่งปันเรื่องดีๆให้คนอื่นไปเรื่อยๆ
เพราะเราคิดว่าถ้ามีคนคิดแบบเรามากขึ้น
โลกที่มีคนแบ่งปันเรื่องดีๆอาจจะทำให้สังคมเปลี่ยนไปมีมุมมองที่ดีขึ้นกว่านี้ก็ได้
จะมีคนคิดแบบเราบ้างไหมอ่ะ