...
พออ่านจนจบถึงหน้าสุดท้ายของตอนที่ 700 เมื่อซักครู่นี้ ...
ความรู้สึกต่าง ๆ มันพรั่งพรูออกมาหมดตั้งแต่อดีตเมื่อ 15 ปีก่อนจนถึงปัจจุบัน
เลยอยากจะระบายความในใจที่มีต่อเรื่องนี้ซักเล็กน้อยน่ะครับ

จริง ๆ ตอนที่ได้อ่านครั้งแรกในบูมก็จดจำชื่อไทยว่า "นินจาคาถาโอ้โฮเฮะ" ของการ์ตูนเรื่องนารุโตะมาตลอด (ตั้งชื่อมาได้จั๊กจี้ดี จำได้ว่าใช้หลักการเดียวกะที่ตั้งชื่อ 20th Century Boy "แก๊งค์นี้มีป่วน" ที่ทีมงานเคยอธิบายว่าประมาณว่าพยายามตั้งชื่อออกดูเด็ก ๆ กลาง ๆ ไว้ก่อนเพราะไม่รู้เนื้อเรื่องจะออกมาแนวไหน แถมตอนแรก ๆ มันก็ดูเน้นแนวตลก ๆ อยู่) พออ่านปุ๊บก็ชอบเลย คือส่วนตัวเป็นคนชอบอะไรที่เป็นญี่ปุ่น ๆ (ประวัติศาสตร์+วัฒนธรรมญี่ปุ่น) อยู่แล้ว พอได้เจอพล็อตแนวนินจาก็สนใจขึ้นมาเลย

แต่คำถามคือ เอ๊ะ การ์ตูนนินจาที่มีกันอยู่เกลื่อนตลาดตั้งแต่อดีตมาจนถึงปัจจุบันก็มีกันเยอะแยะตาเป๊ะเซียนจ๊กมก เรื่องนี้มันจะไม่ซ้ำกะเรื่องก่อน ๆ หน้านั้นเหรอ
พอได้อ่านมาซักพักก็ ... ทึ่งในตัวอ.คิชิโมโตะเลยครับ (+ทีมงานกับผู้ดูแลด้วยละกันครับ คิดว่าคงช่วย ๆ กันคิด ร่วมกันสร้าง)
นารูโตะสร้างโลกและอัตลักษณ์ของตัวเองออกมาได้โดดเด่นกว่าการ์ตูนนินจาเรื่องอื่น ๆ จริง ๆ ทั้งวิชานินจาผ่านระบบพลังจักระ+ประสานอิน ("รีดเร้นจักระ" คำนี้จำไม่ลืม) คาถาเชิญ คาแรกเตอร์ทุกคนทั้งนินจา สัตว์อัญเชิญที่ดูมีเสน่ห์และโดดเด่น(เป็นญี่ปุ๊นญี่ปุ่นมาก) ฯลฯ โดยทั้งหลายทั้งมวลนี้ได้รับการสรรสร้างขึ้นมาโดยผสานรวมเอาวัฒนธรรม,ประวัติศาสตร์,ตำนานญี่ปุ่นโบราณมาผนวกด้วยอย่างละเล็กละน้อย จนเรียกได้ว่า การ์ตูนเรื่องนี้ มีความเป็นญี่ปุ่นโบราณจ๋าแบบจัดจ้านจนไม่แปลกที่จะฮิตเตะตากันไปถึงระดับโลกในเวลารวดเร็ว เพราะ(ส่วนตัวเชื่อว่า) อัตลักษณ์ของวัฒนธรรมญี่ปุ่นโบราณยังไงก็มีเสน่ห์และขายได้ในระดับโลกเสมอ จึงไม่แปลกที่อนิเมะญี่ปุ่นที่มีชื่อเสียงอยู่แล้ว บวกความเป็นญี่ปุ่นเข้าไปอีก ก็ยิ่งดังเป็นทวีคูณครับ ตรงนี้ขอชม อ.เลยครับ อ.ดึงความเป็นญี่ปุ่นในเรื่องนี้ออกมาได้จัด ๆ มาก

แม้ช่วงแรกจะโดนแซวว่า ทำโครงเรื่องแนวคล้าย ๆ แฮรี่ พ็อตเตอร์ไปบ้าง อย่าง ...
- โรงเรียนนินจา = ฮอกวอร์ต
- นารุโตะ ซากุระ ซาซึเกะ = แฮรี่ เฮอร์ไมนี่ รอน
- รุ่นที่ 3 = ดัมเบอร์ดอร์
- โอโรจิมารุ = จอมมารโวลเดอร์มอร์
ฯลฯ อะไรทำนองนี้ (อาศัยสังเกต+เดาเอาเอง)
จะเรียกว่าแรก ๆ คงได้แรงบันดาลใจก็ได้มั้งนะ อ.แกคงอยากทำโครงเรื่องให้ Epic ใกล้ ๆ กะแฮรี่ล่ะมั้ง (ซึ่งอย่างน้อยก็ได้ผล ปีหลัง ๆ เรื่องมันก็ Epic ขึ้นเรื่อย ๆ จริง ๆ)
แต่ในภายหลัง อ.แกก็สร้างความเป็นเอกลักษณ์ของการ์ตูนตัวเองออกมาจนได้ ดังที่เห็นเด็ดชัดในช่วงแรก ๆ คือ การพลิกล็อคและหักมุมเบื้องหลังของเบื้องหลังนินจาในหลาย ๆ ฉาก กับการใช้แผนซ้อนแผนสู้ อย่างซีนที่นึกถึงบอ่ย ๆ คือ ตอนที่ใช้การตัดไปตัดมาระหว่างตัวละครที่กำลังจะเลิกแอคชั่นคล้าย ๆ กัน หลอกให้คนอ่านเข้าใจไปอย่างนึง พอเฉลยมาก็กลายเป็นอย่างนึง (อย่างแฮรี่ ก็เน้นแนวสืบคดีไประหว่างผจญภัยครับ) คิดว่า คงเป็น concept การ์ตูนนินจาที่อ.แกคิดไว้ตั้งแต่แรกล่ะครับ (แต่หลัง ๆ พอมันเริ่มระดับพลังสูงขึ้น ก็ไม่ค่อยมีละ ตรงนี้ก็อดเสียดายไปเหมือนกันครับ)

ฉากแอคชั่นอ.แกทำออกมาสนุกครับ อ.เป็นคนที่พยายมเลือกมุมมองในการวาดฉากแอคชั่นที่แปลกตาดี อันที่โดดเด่นที่ผมคิดว่าเท่าที่ผ่านมาผมยังไม่เคยเห็นใครเคยวาดมาก่อนคือ ฉากแอคชั่นเดียวในสามมุมมอง (เหมือนในภาพยนตร์เลย) อันนี้ผมถือว่า เป็น Signature ของแกเลยนะ ฉากโชว์หน้าคู่แนวอลังการ แกก็วาดออกมาสวยมากครับ

พล็อตเรื่องออกมาได้สนุกซับซ้อนซ่อนเงื่อน มีนอกมีในได้ระดับมาตรฐานการ์ตูนโชวเน็นผจญภัยในปัจจุบันดีครับ ทำมาสนุกน่าติดตาม แต่ที่ผมแอบจะคาดไม่ถึงคือ เรื่องความสัมพันธ์ตัวละครเอกสองตัว โตะ&เกะ เพราะตอนแรกคาดว่า โตะ-เกะ มันจะมาแนวซากุรางิ-รุคาว่า คือ คนนึงกวน คนนึงหล่อ แต่ผจญภัยร่วมกันไปเรื่อย ๆ ปรากฎ เกะมันแอบหนีพวกเพื่อนมันไปเป็นตัวร้ายซะหลายสิบปี 55555 กว่าจะมากลับใจได้ก็ใกล้จบจริง ๆ แฮะ  
เรื่องนี้ป็นการ์ตูนไม่กี่เรื่องสำหรับผมนะที่อ่านแล้วรู้สึกว่า เออ เรื่องนี้ดูไม่เน้นนางเอกเลยนะ 5555  เห็นซากุระแรก ๆ เอ่อ ... ไม่เตะตาเอามาก ๆ ตัวเหม่ง ตัวแห้ง ๆ ตกลงเรื่องนี้ไม่มีนางเอกใช่มะ 55555555 พอฮินาตะมา คุณเธอก็เหมือนแนว Stalker ไอ้พระเอกเราอีก 5555 ตกลงใครมันจะคู่ใครวะ แต่ก็ช่วงแรก ๆ คงออกแนวเพื่อน ๆ เด็ก ๆ กันมากกว่า (ถ้ามีใครจากอนาคตที่อ่านตอนอวสานนี้แล้วย้อนเวลามาเล่าให้ผมฟังตอนนั้นว่า ใครคู่ใครบ้าง ผมคงช็อค 5555)
บอกตามตรง ส่วนตัวผมไม่ได้สนใจเรื่องใครคู่ใครในเรื่องนี้เลยครับ จะโตะ-ฮินาตะ เกะ-ซากุระ หรือโตะ-เกะ ผมเฉย ๆ ทั้งนั้น ส่วนตัวผมหลงใหลระบบนินจากับความเป็นญี่ปุ่นจ๋าในเรื่องมากกว่าเรื่องใดครับ แต่ถ้าพูดถึงว่า ตัวละคร ญ. ตัวไหนที่ถูกใจผมที่สุด ส่วนตัวแล้ว ผมชอบ อิโนะ ครับ 555 ผมว่าด้วยลักษณะคาแรกเตอร์ในเรื่องแล้วเธอดูสวยน่ารักกว่าคนอื่น ๆ ออกมาตั้งแต่ช่วงเด็ก ๆ (ใจจริง ผมแอบอยากให้เธอเป็นนางเอกอยู่ลึก ๆ ด้วย )

(ขอพักแค่นี้ก่อนครับ เดวมาเขียนต่อพรุ่งนี้ ง่วงแหล่ว ...)
...