เมื่อตอนกีฬาสีปีที่แล้วได้รับมอบหมายให้มาเป็นพี่สตาฟกีฬา นั่นเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้ได้รู้จักกับรุ่นน้องคนนึง น้องแกอยู่ม.3นามสมุติว่าซี ตอนแรกๆที่ได้คุยกันยอมรับเลยว่ารู้สึกเฉยๆแต่มีวันนึงแลกเบอร์กันเอาไว้โทรนัดเรียกมาซ้อม แล้วพอตอนเย็นเราเข้ามาเช็คไลน์ก็เจอไลน์น้องซีก็ขึ้นเเจ้งเตือนเพิ่มเพื่อนเพราะเราเมมเบอร์น้องลงในเครือง เราก็เลยทักไลน์ไปแล้วก็คุยกันมาตั้งแต่วันนั้นจากตอนแรกๆที่รู้สึกเฉยๆกับซีก็กลายเป็นว่าใจเต้นแรงทุกครั้งเวลานึกถึง อยากคุยด้วยทุกๆวัน  อ้อ!ลืมบอกไปตอนนั้นน้องซีมีแฟนอยู่แล้วนะ ตอนแรกที่รู้ว่าซีมีแฟนแล้วน้ำตาซึมเลยทีเดียว แต่ด้วยความคิดว่าพอจบกีฬาสีก็จะจบความรู้สึกนี้ไปด้วยจึงไม่ได้คิดกังวลอะไเรื่องที่น้องมีแฟน (รู้สึกเลว)
จนกระทั่งวันที่กีฬาสีจบลงเราก็เลยห่างออกมา ตอนแรกที่ห่างออกมาน่ะพยายามรู้สึกเฉยๆนะพยายามลืมความรู้สึกนั้นทั้งหมดแต่ก็ทำไม่ได้ เลยลองกลับไปทักน้องดูแต่พอคุยแล้วรู้สึกมันไม่เหมือนเดิมอาจเป็นเพราะมีความสำนึกมั้งเลยเลิกคุยไปอีกรอบ แต่ถึงจะเลิกคุยยังไงก็ยังรู้สึกเหมือนเดิมนะพอเวลาผ่านไปเรื่องที่เคยคิดว่าลืมไปหมดแล้วกลับผุดขึ้นมาในหัวให้คิดถึงเวลาเห็นที่ๆนั่งด้วยกัน คุยกัน ยิ้มให้กัน
อาจจะฟังดูน้ำเน่านะแต่ยิ่งพยายามลืมมันยิ่งจำฝังใจ จนตอนนี้ผ่านมาเกือบ1ปีแล้ว ความรู้สึกเค้าก็ยังเหมือนเดิม ถ้าซีสังเกตก็น่ารู้ว่าเวลาเจอหน้าเค้าจะพยายามแล้วแอบมองหาอยู่บ่อยๆ จนตอนนี้ซีมีแฟนใหม่ไปแล้วเราโคตรเสียใจเลย
จริงๆมันก็เหมือนกับว่าเรากภลังแอบรักซีอยู่ เราอยากลืมเราไม่อยากนอนร้องไห้เพราะซีอีกแล้ว..
ใครมีวิธีลืมช่วยบอกหน่อยค่ะ