ขอเล่าเกี่ยวกับตัวผมก่อนเลย ผมเป็นคนที่ไม่กินเหล้า สูบยา หน้าตาธรรมดา  ไม่นักเลง ผมมักจะโดนแกล้ง ยุประ จำ ครอบครัว แม่เคยเป็นนักวิ่ง พ่อเตะฟุตบอลเก่งมาก ส่วน อา ผมเป็นนังเลงใหญ่มากในวงการมักได้ความนับถือแต่ผมโดนแกล้งจากคนอื่นประจำ  -*-  ด้านกีฬา ปิงปองผมเคยได้ที่ 3 อำเภอ เปตอง ก็ที่ 3 บาสเก็ตบอลแชม 2 สมัย และที่ 2 ฟุตบอลได้ที่ 1 และ วิ่งผมที่ 2 ของโรงเรียน และได้ รด. พันแกร่งระดับภาค ที่ 1  ส่วน ทางด้านวิชาการ โครงงานอังกฤษรางวัลชมเชย โครงงานคอมพิวเตอร์ที่ 3  การแข่งขันเขียนโปรแกรมที่ 3 แอนิเมชัน 3 มิติ ก็ได้ที่ 3 ระดับจังหวัด  และ ล่า สุดแข่ง ACM 2014 ระดับภาคเป็นตัวแทนคณะ และ พอผมเข้ามหาลัย ผมมีความผิดหวังเรื่องกีฬาฟุตบอล พอสมควร เพราะผมเป็นคนที่ เล่นไม่เก่ง ผมเตะบอลเป็นตั้งแต่ ขึ้น ป.1 ตอนนั้นจะรู้ สึกว่า ในระดับเดียวกัน ผมเก่ง สุดเพราะ เด็กคนอื่น ยังแค่วิ่ง เล่น  ตอนเด็กผมมักจะถูกส่งไป เข้าค่าย ฝึกฟุตบอล ที่เขาเอาเด็ก หลายๆ อำเภอ มาร่วมกันฝึก และ คัดส่งไปจังหวัดแน่นอน ผมคือ 1 ในนั้น ตอนนั้น ผมเล่น หน้าก็ได้ หลังก็ได้ โกล์ก็ได้ แต่ผมชอบเป็นกองหน้า แต่อาจารย์บอกผมถ้าผมเป็นโกล์นายจะไปได้ไกลกว่า เพราะผมรับลูกไม่เคยพลาด เหมือนผมจะอ่านใจเป็นตั้งแต่อายุยังน้อย  จน ผม ยุ ม.3 ผมก็เลิกเล่นไป เพราะตอนนั้น ม.1-ม.3 ผมเก่งคอมมากผมเลยหันมาเอาทางดีเรื่องคอม   ม.4- ม.6 ไม่แตะบอลแม้แต่ครั้งเดียว  จนมาขึ้นมหาลัย ก็มีเพื่อนชักชวนให้ไปเตะ ผมก็มีความคิด อยากลองกลับไปเตะอีกครั้ง แต่พอผมได้ลองไปเตะ อีกครั้งผลปรากฏว่า ผมเตะบอลไม่ได้เลยเหมือนต้องเริ่มต้นจากคนไม่เป็น ผมก็พยามจะเตะกับเพื่อน เขาชวนไปเตะไหน ผมก็ไปตลอด ช่วงแรกผมเตะแย่มาก ติดลบกว่า คนไม่เป็นอีก เพื่อนผมแต่ละคน เตะแบบแข่งเป็นหมด ซึ่งผมไม่เข้าพวก แต่ต่อมาระยะ เวลาผ่านไปจากคนเล่นไปเป็น ก็ เริ่มจะพัฒนาขึ้น ผมสามารถเลี้ยง หลบเป็น หลอกเป็น แต่ยังไม่เก่งเท่าเพื่อน แต่ผมมีจุดเด่นเรื่อง ความเร็ว และ ผมแข็งมากเบียดผมไม่มีล้ม  นอกจากจะ รวบทั้งขา ผม น้ำหนัก 90 สูง 182 แต่จุดอ่อน คือการส่งบอล  เหนื่อยเร็ว เล่นรวมกะคนอื่นไม่ค่อยดี คิดช้า แต่ถ้าไปเร็ว แต่ หลังๆเพื่อนไม่ค่อยส่งบอลให้ผมเล่น และ ผมไม่มี โอกาสได้ลงเล่น ทำให้ผมรู้สึกน้อยใจท้อมาก และรุสึกเสียหน้า เพราะเวลาแข่งชอบเรียกผมไปลง แต่พอไปถึงกลับเอาคนอื่นลง คนรุ้จักผมพอสมควรกับการแข่งขันวิชาการแต่ไม่ใช่ฟุตบอล ผมได้แต่เฝ้ามองดู  เป็นมา 2 ปีแล้ว ผมไม่ได้ค่อยมีโอกาสได้เล่น ได้ลง ถึง ลงก็นัดจะแพ้ ผมรู้ ตัวครับ ผมเล่นไม่ดี ผมเลยไม่ได้ลง ประสบการณ์จริง ผมเลยไม่ค่อยมี คนอื่นที่เล่นได้น้อยกว่า ผมเขายังได้ลง เหมือนพวกเขาไม่ค่อยเชื่อใจ ผม ครับ จากภาพเก่า ที่ ตอนผมเริ่มต้นเล่นกะเขาได้ แย่ แต่ตอนนี้ผมได้ค่อยเริ่มเปลี่ยน ไปแล้ว แต่เหมือนเขายังจำภาพเก่ายุ ตอนผมเล่นไม่เป็น ผมควรจะทำไงดีครับ ย้ายกลุ่มเล่นไปเลย หรือเตะกับเขาต่อไป หรือแอบไปฝึกกลับกลุ่มอื่น แล้ว กลับมาใหม่ หรือ เลิกเล่นไปเลย ปล.คนที่เตะกับผมตอนเด็กเป็น นักบอลปทุม คงคามั่ง สวนกุหลาบมั่ง บอล 7 สี โค๊กคัพ ผมตัวสำรอง ในห้อง -*-  มีสองอย่างตอนนี้ที่ผมโดนกด ดัน คือ กีฬา กับเกม นอกนนั้น ไม่สู้ผม และสองอย่าง นี้คนรอบตัวมักชอบดูถูก และ ยกตัวเองให้สูง ขึ้น ผมเลยพยามเล่นฟุตบอลพิสูจตัวเอง