สวัสดีครับ
เรื่องที่จะเล่า เกิดขึ้นจริงกับตัวเอง เมื่อตอนอายุประมาณ 7 ขวบ ตอนนี้ 25 ล่ะครับ
คืนนั้นผมขอไปนอนห้องพ่อ 1 คืน ซึ่งไม่เคยนอนห้องนี้มาก่อนเลย เป็นบ้านที่เราย้ายจากข้างๆบ้านมาอยู่ไม่นานนัก
เตียงจะเป็นสี่เหลี่ยม เยื้องๆปลายเท้าจะเป็นประตู และมีกระจกโต๊ะแป้งทรงวงรีใหญ่อยู่ทางด้านซ้ายมือที่ผมนอน และเว้นช่องไว้
สำหรับทางเดินระหว่างเตียงกับกระจก คืนนั้นเราเปิดไฟ 1 ดวง ไว้นอกห้อง ไม่ได้ปิดประตูห้องนอน
ใกล้จะเที่ยงคืน ผมนอนไม่หลับเพราะมัวแต่เอาหูมุ้งที่หลุด ขึ้นไปคล้องแต่ไม่สำเร็จสักทีจนกลับมานอนต่อ ก็นอนไม่หลับ
จู่ๆก็นึกถึงอดีตที่เคยนั่งรถไฟผ่านฮวงซุ้ย (ที่ฝังศพคนจีน) ที่พ่อเคยเล่าให้ฟังว่าเค้าไว้ทำอะไร.
ก็คือนึกถึงชีวิตของผีที่อยู่ในหลุม สักพักผมมองกระจกทางด้านซ้าย ซึ่งมันจะส่องสะท้อนผ่านประตูไปนอกห้อง เห็นกระจกอีกบานของตู้ด้านนอก
แล้วสิ่งที่ประหลาดใจก็เกิดขึ้น มีเสียงคล้ายกับเราหมุนล้อรถจักรยานแล้วเอาไม้ไปจี้ที่ลวดล้อ เสียงมันจะออกถี่ๆเร็วๆ เป็นคลื่นเสียง จากที่จะต้องเห็นตู้กระจกเงาด้านนอก กลับเป็นผ้าผืนสีแดงยาวตัดขวาง พร้อมกับชายคนหนึ่งตัวสูงใหญ่ ผิวเข้มนุ่งจงกระเบนสีแดง ไม่ใส่เสื้อ มีเครื่องประดับทองที่ข้อศอก เดินจากหน้าตู้กระจกเงานอกห้อง เข้ามาถึงหน้าประตูห้องที่ผมนอน ตอนนั้นหัวใจเต้นแรงมาก เค้าหัวเราะเสียงดังมากถึง 2 ครั้ง
หัวเราะแบบเสียงปีศาจในหนังผีเลย เสียงเค้าดังกังวาลมาก ตอนนั้นผมไม่กล้าสบตาเค้าโดยตรง ได้แต่หลี่ตาเล็กๆเพื่อมองดูว่าเค้าจะทำอะไร คือจะแกล้งหลอกผีว่าเราหลับ T_T ในขณะนั้นผมก็ท่อง อะหังสัมมาสัมพุทธโธพระคะวา จนถึงถึงสุปฏิปันโน...ไปเรื่อยๆ 1 จบ จากนั้นผมก็ต้องข่มตัวเองหลับ
แต่แปลกมาก ผมหลับไปทันทีหลังสวดมนต์เสร็จ คือหน้าห้องก็มียันต์นะคับ แต่เค้าไม่กลัวยันต์เลย ผีไม่ได้โปรงแสงนะที่ผมเจอ แต่ไม่ได้สังเกตที่เท้าว่าลอยหรือเปล่า เช้ามาผมก็เล่าให้พ่อกับแม่ฟัง คนทั้งบ้านฟัง เค้าก็รับฟังแต่ก็ไม่ได้ตื่นตระหนกอะไรกัน จากนั้นมาผมก็มีลักษณะคนขี้กลัวไปเลย จากเด็กที่ห้าวๆ กล้าหาญก็กลัวไปหมด ที่เล่าเป็นเรื่องจริง และมีอีกเรื่องที่เจอแต่เป็นที่ห้องแม่แต่ไม่ใช่ผีกระจก คืออยากจะแนะนำว่าอย่าวางกระจกไว้ข้างๆเตียงเราเลยนะครับ มันน่ากลัวจริงๆ ไว้ว่างๆจะโพสกระทู้ใหม่นะครับ ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านนะครับ
ผีกระจกที่บ้านหลังเก่า
เรื่องที่จะเล่า เกิดขึ้นจริงกับตัวเอง เมื่อตอนอายุประมาณ 7 ขวบ ตอนนี้ 25 ล่ะครับ
คืนนั้นผมขอไปนอนห้องพ่อ 1 คืน ซึ่งไม่เคยนอนห้องนี้มาก่อนเลย เป็นบ้านที่เราย้ายจากข้างๆบ้านมาอยู่ไม่นานนัก
เตียงจะเป็นสี่เหลี่ยม เยื้องๆปลายเท้าจะเป็นประตู และมีกระจกโต๊ะแป้งทรงวงรีใหญ่อยู่ทางด้านซ้ายมือที่ผมนอน และเว้นช่องไว้
สำหรับทางเดินระหว่างเตียงกับกระจก คืนนั้นเราเปิดไฟ 1 ดวง ไว้นอกห้อง ไม่ได้ปิดประตูห้องนอน
ใกล้จะเที่ยงคืน ผมนอนไม่หลับเพราะมัวแต่เอาหูมุ้งที่หลุด ขึ้นไปคล้องแต่ไม่สำเร็จสักทีจนกลับมานอนต่อ ก็นอนไม่หลับ
จู่ๆก็นึกถึงอดีตที่เคยนั่งรถไฟผ่านฮวงซุ้ย (ที่ฝังศพคนจีน) ที่พ่อเคยเล่าให้ฟังว่าเค้าไว้ทำอะไร.
ก็คือนึกถึงชีวิตของผีที่อยู่ในหลุม สักพักผมมองกระจกทางด้านซ้าย ซึ่งมันจะส่องสะท้อนผ่านประตูไปนอกห้อง เห็นกระจกอีกบานของตู้ด้านนอก
แล้วสิ่งที่ประหลาดใจก็เกิดขึ้น มีเสียงคล้ายกับเราหมุนล้อรถจักรยานแล้วเอาไม้ไปจี้ที่ลวดล้อ เสียงมันจะออกถี่ๆเร็วๆ เป็นคลื่นเสียง จากที่จะต้องเห็นตู้กระจกเงาด้านนอก กลับเป็นผ้าผืนสีแดงยาวตัดขวาง พร้อมกับชายคนหนึ่งตัวสูงใหญ่ ผิวเข้มนุ่งจงกระเบนสีแดง ไม่ใส่เสื้อ มีเครื่องประดับทองที่ข้อศอก เดินจากหน้าตู้กระจกเงานอกห้อง เข้ามาถึงหน้าประตูห้องที่ผมนอน ตอนนั้นหัวใจเต้นแรงมาก เค้าหัวเราะเสียงดังมากถึง 2 ครั้ง
หัวเราะแบบเสียงปีศาจในหนังผีเลย เสียงเค้าดังกังวาลมาก ตอนนั้นผมไม่กล้าสบตาเค้าโดยตรง ได้แต่หลี่ตาเล็กๆเพื่อมองดูว่าเค้าจะทำอะไร คือจะแกล้งหลอกผีว่าเราหลับ T_T ในขณะนั้นผมก็ท่อง อะหังสัมมาสัมพุทธโธพระคะวา จนถึงถึงสุปฏิปันโน...ไปเรื่อยๆ 1 จบ จากนั้นผมก็ต้องข่มตัวเองหลับ
แต่แปลกมาก ผมหลับไปทันทีหลังสวดมนต์เสร็จ คือหน้าห้องก็มียันต์นะคับ แต่เค้าไม่กลัวยันต์เลย ผีไม่ได้โปรงแสงนะที่ผมเจอ แต่ไม่ได้สังเกตที่เท้าว่าลอยหรือเปล่า เช้ามาผมก็เล่าให้พ่อกับแม่ฟัง คนทั้งบ้านฟัง เค้าก็รับฟังแต่ก็ไม่ได้ตื่นตระหนกอะไรกัน จากนั้นมาผมก็มีลักษณะคนขี้กลัวไปเลย จากเด็กที่ห้าวๆ กล้าหาญก็กลัวไปหมด ที่เล่าเป็นเรื่องจริง และมีอีกเรื่องที่เจอแต่เป็นที่ห้องแม่แต่ไม่ใช่ผีกระจก คืออยากจะแนะนำว่าอย่าวางกระจกไว้ข้างๆเตียงเราเลยนะครับ มันน่ากลัวจริงๆ ไว้ว่างๆจะโพสกระทู้ใหม่นะครับ ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านนะครับ