สวัสดีเพื่อนๆชาวพันทิปทุกคนค่ะ นี่เป็นกระทู้เเรกของเราค่ะ เราอยากมาเเชร์ประสบการณ์ชีวิตในวัยรุ่นของหญิงสาวที่บริสุทธิ์ค่ะ(ก็เค้ายังไม่เคยมีเเฟนเลยนี่นา) เราอ่านเรื่องคนอื่นมาเยอะเเระเราก็อยากจะลองเเชร์ประสปการณ์ของเรามั่งง่ะ มีเรื่องผิดพลาดประการใดขอโทษเพื่อนๆด้วยนะคะ   ปล.ไม่รู้มีใครจะมาอ่ากระทู้เรามั๊ยนะ
               คือตั้งเเต่เกิดเราก็มีเพื่อนสนิทตั้งเเต่เกิดเลยค่ะ อาจจะดูเหลือเชื่อไปหน่อย เเต่ก็ใช่เเหละเพราะพ่อเเม่เราเลี้ยงคู่กันมาตลอดๆ คือเราเกิดพ.ศเดียวกัน เราเกิดก่อนเค้าไม่กี่เดือนเองค่ะ พวกพ่อเเม่เราจะชอบถ่ายรูปเรากับเค้าคู่กัน ป้อนอาหารกันมุ้งมิ้งอ่ะค่ะ โตมาเราก็ดูเเล้วก็ขำดีนะ
               บ้านเราเนี่ยจะมีเเต่ผช.ค่ะ เเล้วเราเนี่ยเป็นเด็กผญ.คนเเรกเลย ส่วนบ้านเค้าเนี่ยจะมีพี่ผช.คนนึงค่ะ เเล้วพี่ชายเรากับเค้าอายุเท่ากัน ชอบเล่นด้วยกันเหมือนคู่หู สองคนนี้ขี้เเกล้งค่ะชอบล้อว่าเรากับเค้ามี something เเบบเป็นเเฟนกันไรงี้ โดนล้อมาตั้งเเต่เด็กๆค่ะ เราโกรธเเละไม่ชอบมากเลยค่ะ เราจะชอบทะเลาะต่อยตีกับพวกพี่เค้าเเละเรากับเค้าก็เหมือนเป็นคู่หูกันเราก็จะชอบคิดวิธีเเกล้งเอาคืนพวกพี่ๆประจำสนุกมากๆค่ะ ก็จะคู่หูช่วยตลอดๆ บางทีเราก็คิดนะว่าทำไมชอบโดนล้อนักอาจเพราะเราชอบไปชวนเค้าเล่นบ่อยๆ (ก็จะให้ทำไงก็เเถวบ้านเราไม่มีเด็กผญ.เลยสักคนนิ) ก็เป็นไปได้
       จากนั้นประมาณป.5 ค่ะเค้าย้ายบ้านเเเง่ว. เราจำได้วันนั้นเรากลับบ้านนั่งร้องไห้เลยค่ะ. เหมือนอะไรมันขาดหายไปบางอย่างอ่ะ อารมณ์เพลงเเฟนฉันมาเลยทีเดียวค่ะ เเต่เราเป็นเจี๊ยบเค้าเป็น้อยหน่า55 เเต่เราคงไม่วิ่งตามรถเหมือนในหนังหรอกค่ะ เพราะเค้าย้ายไปอยู่เเถวๆละเเวกนั้นเเละค่ะ จากนั้นเราก็ไม่เคยเจอเคยเล่นกันเลยค่ะ  จนวันนึง. เดี๋ยวมาต่อนะคะอาบน้ำเเพ้บค่ะ