ผมกับภรรยายาทะเลาะกัน แยกทางกันไปพักหนึ่ง[35วัน]เพราะเธอบอกว่าหมดรักผมแล้ว แต่ในระยะเวลาที่ต่างคนต่างอยู่ นั้น ผมก็ไปมาหาเธอและลูกตามปกติ แต่เธอไม่รับโทรศัพ ส่งข้อความก็ลบ
คือไม่สนใจเลย กอดก็ไม่ให้กอดคุยก็ไม่คุย หอมแก้มก็ไม่ให้หอมแยกกันอยู่คนละบ้านเลยเหมือนเลิกกัน ทั้งๆแต่งงานกันมา8ปี 8ปีเรารักกันมากอบอุ่นลูก2คน6ขวบกับ2ขวบ
แล้วตอนนี้กลับมาอยู่ด้วยกันเพราะเหตุผล เพราะลูกและทางผู้ใหญ่ขอใว้ด้วยครับ แต่กลับมาแล้วดีใจมากครับแต่ ทุกอย่างไม่เหมือนเดิม เลย เธอบอกอยู่เพราะด้วยความผูกพัน พ่อของลูก เท่านั้น อยู่บ้านเดียวกัน ทรมานใจไหมครับ เพราะผมรักในตัวภรรยาอยู่ แต่ไม่ร็เค้าหมดรักหรือยังไง ทำงานเสร็จ ก็กลับมานอนห้องเดียวกัน คุยกันก็ไม่เหมือนปกติ เงินที่หามาได้เมื่อก่อนจะรวมกัน ทุกๆอย่างเราจะอบอุ่นมาก ไปเที่ยวไหนด้วยกันไปไหนบอกกัน โทรหากันตอนเที่ยงกินข้าวหรือยัง แบบนี้ครับ เข้าบ้านแล้ว นะ คือมีความหวานเยอะ ครับ เหนื่อยงานมา ก็มา กอดกัน ห่วงใยกัน แต่ ณ บัดนี้ มันหายไปหมด เปลื่ยนไป วันหนึ่งแทบจะไม่คุยกันเลย ผมโทรหา ก็คุยกันไม่ถึงนาที หดหู่ไปหมด แต่ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ว่า เวลาผมขอเธอกอดเธอก็ให้กอด แต่เธอจะไม่กอดผมเลย หอมแก้มก็ให้หอม แต่เธอไม่หอมผมหรอก เวลา หลับ ก็ให้นอนด้วย ผมนะเซ้าซี้นะเรื่องแบบนี้มาก ชอบจูบชอบกอดเวลาจะออกไปไหน เธอก็ให้ นะ ครับ แต่มากไม่ได้ เธอจะบอกว่าให้อยู่ ดีดี.... ขอโทษนะ ครับ [เวลามีอะไรกันเธอก็ให้นะครับ]แต่ท่อนไม้อะครับ แย่ นะ ครับ ทั้งๆที่เมื่อก่อนเราไม่เคยเป้นแบบนี้เลย แปลกใจกับไม่เข้าใจ ถ้าไม่รักหรือเกลียดก็ไม่น่าจะให้หอมแก้ม ไม่ให้จูบ ไม่นอนด้วยน่าจะด่าเวลาผมล่วงเกินแบบนั้น แต่เธอให้หมด บรรยากาศที่บ้านเย็นชาเหลือเกิน ผมทักเธอเหมือนได้ยินบ้างไม่ได้ยินบ้างกินข้าวก็ไม่เรียก เหมือนลอยอากาศ ผมเข้าบ้านดึกก็ไม่โทรหาไม่ห่วงเหมือนเดิม ไม่เข้าใจกับสิ่งที่เป้น อยู่ แต่เรา ยังอยู่ด้วยกันเพราะลูก ไม่เข้าใจครับว่าอาการแบบนี้ ภรรยาผมคิดยังไง มีไครเป็นแบบผมบ้างไหม ครับ ถ้าไม่รักก็ต้องอีกอย่าง ถ้ารักก็ต้องอีก อย่าง หรือว่า 8ปีมันหมดโปรไปแล้ว ความหวานสวีท ผมนะมีเยอะ แต่ตัวภรรยามันหายไปไหน หมด ครับ มันไม่น่าหมด นะ ครับผมพึ่งจะ31ภรรยา30เอง งง กับความรู้สึกที่เป้นมาก ไครบ้างไหม ที่เจอเหตุการณ์แบบผม ชีวิต แต่ละวันเหมือนไปไม่เป็น
แบบนี้หมดรักใช่หรือไม่ครับ
คือไม่สนใจเลย กอดก็ไม่ให้กอดคุยก็ไม่คุย หอมแก้มก็ไม่ให้หอมแยกกันอยู่คนละบ้านเลยเหมือนเลิกกัน ทั้งๆแต่งงานกันมา8ปี 8ปีเรารักกันมากอบอุ่นลูก2คน6ขวบกับ2ขวบ
แล้วตอนนี้กลับมาอยู่ด้วยกันเพราะเหตุผล เพราะลูกและทางผู้ใหญ่ขอใว้ด้วยครับ แต่กลับมาแล้วดีใจมากครับแต่ ทุกอย่างไม่เหมือนเดิม เลย เธอบอกอยู่เพราะด้วยความผูกพัน พ่อของลูก เท่านั้น อยู่บ้านเดียวกัน ทรมานใจไหมครับ เพราะผมรักในตัวภรรยาอยู่ แต่ไม่ร็เค้าหมดรักหรือยังไง ทำงานเสร็จ ก็กลับมานอนห้องเดียวกัน คุยกันก็ไม่เหมือนปกติ เงินที่หามาได้เมื่อก่อนจะรวมกัน ทุกๆอย่างเราจะอบอุ่นมาก ไปเที่ยวไหนด้วยกันไปไหนบอกกัน โทรหากันตอนเที่ยงกินข้าวหรือยัง แบบนี้ครับ เข้าบ้านแล้ว นะ คือมีความหวานเยอะ ครับ เหนื่อยงานมา ก็มา กอดกัน ห่วงใยกัน แต่ ณ บัดนี้ มันหายไปหมด เปลื่ยนไป วันหนึ่งแทบจะไม่คุยกันเลย ผมโทรหา ก็คุยกันไม่ถึงนาที หดหู่ไปหมด แต่ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ว่า เวลาผมขอเธอกอดเธอก็ให้กอด แต่เธอจะไม่กอดผมเลย หอมแก้มก็ให้หอม แต่เธอไม่หอมผมหรอก เวลา หลับ ก็ให้นอนด้วย ผมนะเซ้าซี้นะเรื่องแบบนี้มาก ชอบจูบชอบกอดเวลาจะออกไปไหน เธอก็ให้ นะ ครับ แต่มากไม่ได้ เธอจะบอกว่าให้อยู่ ดีดี.... ขอโทษนะ ครับ [เวลามีอะไรกันเธอก็ให้นะครับ]แต่ท่อนไม้อะครับ แย่ นะ ครับ ทั้งๆที่เมื่อก่อนเราไม่เคยเป้นแบบนี้เลย แปลกใจกับไม่เข้าใจ ถ้าไม่รักหรือเกลียดก็ไม่น่าจะให้หอมแก้ม ไม่ให้จูบ ไม่นอนด้วยน่าจะด่าเวลาผมล่วงเกินแบบนั้น แต่เธอให้หมด บรรยากาศที่บ้านเย็นชาเหลือเกิน ผมทักเธอเหมือนได้ยินบ้างไม่ได้ยินบ้างกินข้าวก็ไม่เรียก เหมือนลอยอากาศ ผมเข้าบ้านดึกก็ไม่โทรหาไม่ห่วงเหมือนเดิม ไม่เข้าใจกับสิ่งที่เป้น อยู่ แต่เรา ยังอยู่ด้วยกันเพราะลูก ไม่เข้าใจครับว่าอาการแบบนี้ ภรรยาผมคิดยังไง มีไครเป็นแบบผมบ้างไหม ครับ ถ้าไม่รักก็ต้องอีกอย่าง ถ้ารักก็ต้องอีก อย่าง หรือว่า 8ปีมันหมดโปรไปแล้ว ความหวานสวีท ผมนะมีเยอะ แต่ตัวภรรยามันหายไปไหน หมด ครับ มันไม่น่าหมด นะ ครับผมพึ่งจะ31ภรรยา30เอง งง กับความรู้สึกที่เป้นมาก ไครบ้างไหม ที่เจอเหตุการณ์แบบผม ชีวิต แต่ละวันเหมือนไปไม่เป็น