สวัสดีครับ วันนี้มีเรื่องราวที่อยากรู้ความคิดเห็น ว่าใครคิดยังไงกันบ้าง ถ้าวันนึง รู้สึกว่า โชคดีนะ ที่เขาทิ้งเราไป
.....
     ขอเล่าเรื่องของวันนี้ก่อนเลยละกันนะครับ วันนี้ผมไปทำธุระ ซึ่งพาแฟนไปด้วย แล้วไปเจอกับแฟนเก่า
แฟนเก่าก็ถาม ว่านี่แฟนเหรอ แล้วทำหน้าอึ้งๆ เหวอๆ แต่ผมรู้ครับ ว่าในใจเขาคิดว่า นี่เหรอ ได้แค่นี้เหรอ ผมดูออก
แล้วก็ถามซักไซ้ไล่เลียง ว่าอายุเท่าไหร่ แก่กว่าใช้ไม๊ อยู่ด้วยกันรึเปล่า
     ผมก็บอกแค่ว่า มากกว่าละกัน อย่ารู้ดีเทลเลย รู้แค่ว่ามากกว่าก็พอ แล้วเธอก็เล่าเรื่องแฟนใหม่ให้ผมฟัง แล้วผมก็คุยเรื่องอื่นต่อ
โดยแฟนใหม่ผมก็นั่งข้างๆนะครับ ไม่นาน ผมก็ลากลับ
.....
     ออกมาผมโดนแฟนงอน ว่าไปนั่งคุยอยู่ด้วยทำไม แถมยังไม่ปกป้องแฟน ปล่อยให้โดนถามอะไรอยู่ได้ ปล่อยให้โดนข่ม
(คือผมจะเป็นคนไม่ชอบมีปัญหาน่ะครับ ตรงนี้ผมยอมรับผิดจริงๆที่ทำตัวไม่ถูก แต่ไว้ค่อยๆเล่าไปละกันครับว่าทำไม)
แฟนก็ไม่พอใจสิครับ ว่าเด็กคนนี้ไร้มารยาท นิสัยไม่ดี ผมก็โดนอีกเยอะ ทั้งวันอะครับ - * -
.....
     มาถึงประเด็นเลยนะครับ ผมว่าผมรู้สึกโชคดี โชคดีมากๆ ที่ผมโดนเด็กคนนั้นทิ้งมา ทั้งการกระทำ คำพูด มันย้ำถึงความคิดของคน
ว่าผมได้หลุดพ้นคนแบบนี้มาแล้ว และมาเจอคนที่ดีกว่า ทั้งนิสัย ความคิด ผมก็ไม่อยากจะโทษใคร เพราะตอนที่คบกัน ก็ยังเด็ก
ตอนที่เขาดี มันก็เคยมี ตอนนี้เขาก็อยู่กับคนที่เขาโอเค เหมาะสมกับเขา เราก็อยู่ของเรา
.....
ยังไม่หมดนะครับ เดี๋ยวมีต่อ