เจ้าตัวน้อยอายุ 10 วันค่ะ ช่วง 4-5 วันแรก น้ำนมคุณแม่ยังไม่มา น้องก็เข้าเต้ากระตุ้นน้ำนมปกติ แต่เพราะน้ำนมยังไม่มาเท่าไร ก็จะมีการให้นมผสมบ้าง พอน้ำนมเริ่มมามากละ (ตอนปั๊มเฉลี่ยต่ำสุด 4 ออนซ์ มากสุด 6 ออนซ์) ก็จะให้ลูกเข้าเต้าเพื่อกินนมแม่ทุกมื้อ แต่ทีนี้ พอจะให้เข้าจริงจังน้องเริ่มไม่อยากเข้าซะแล้ว พอเข้าละก็ร้องไห้ผละออกตลอด ร้องจนใจแม่ไม่ดี พ่อเค้าและยายเลยให้กินนมแม่ด้วยขวดเอา. เราเศร้าเลย ก็อยากให้ลูกเข้าเต้านินา พยายามอุ้มเข้าเต้าไม่ว่านั่งหรือนอน น้องก็ร้องไห้จนหน้าแดงและผละออก พอปรึกษาที่บ้าน ปรากฎว่า
1.ยายของน้องก็บอกว่าไม่เข้าเต้าก็ไม่เป็นไร พอ 3 เดือนเราก็กลับไปทำงานน้องก็กินขวดอยู่ดี
2.พ่อของน้องบอก ไม่เข้าก็ไม่เป็นไร ปั๊มทุก 2 ชม. น้ำนมไม่ขาดหรอกเพราะมาต่อเนื่องแล้ว (ตามปริมาณข้างต้น) แถมเริ่มสต๊อคได้เยอะขึ้นละ ถ้าจะให้เข้าเต้าเพราะได้กอดเจ้าตัวน้อย ก็ให้นอนกอดเอา

สรุปไม่มีใครให้กำลังใจเลย พอพยายามเอาเข้าเต้าก็โดนดุว่าฝืน น้องร้องไห้ไม่สงสารลูกหรออีก

แต่สำหรับเรา ไม่รู้สินะ การเข้าเต้าไม่ใช่แค่กระตุ้นน้ำนมนะ เราว่าเป็นความรู้สึกอยากให้เค้ากินโดยเรากอดเค้าจะทำให้เค้าอบอุ่น หรือเราคิดมากไปจริงๆ คือ เราแค่อยากระบายและอยากรู้ว่าเราควรทำไงให้ลูกหันมาเข้าเต้าเราเหมือนเดิม แบบไม่ร้องไห้ เพราะเค้าร้องไห้ใจเราเหมือนจะสลายบกไม่ถูกค่ะ (เซ้นซิทิฟไปไหมน๊อ)