ตั้งแต่คบกันกับแฟนมาก็ปีกว่า 469วัน
วันนี้ นายตัวดี โมโหเรา ตะคอกใส่เลย
เรานี่น้ำตาหยดเผาะๆ
แล้วก็ปล่อยเรานั่งหงอย ให้งงเล่นๆว่า ซ๊านผิดอาร๊ายยย
คือปกติ เรางอลแล้วชอบลืม หายเองได้ อ้อนหน่อยๆเป็นพอ
แต่ครั้งนี้เราดั๊นนนไม่หายสิ สุดที่รักไปทำธุระหายไป2ชมได้
เรานั่งท่าเดิม คือช็อคกับเรื่องที่เกิดมาก เสียใจด้วย
ส่งข้อความมา เตง... เค้าขอโทษนะ เค้าโมโหหิว
โมโหหิวแล้วตะคอกเร๊อะ อายุ3ขวบหรือไง
นั่นไง  นายตัวดีเดิมมาส่องๆละ
นั่งลงข้างๆ เขาเงียบ เราเงียบ
...
ทนไม่ไหวละ ต้องทำไรสักอย่าง ทำไรดีๆๆๆๆ
หนีกลับห้อง เราต้องเล่นบทนางเอกเดินหนี เขาจะได้ตามมาง้อ
ลุกพรึบ!!! เตงเค้ากลับห้องก่อนนะ
...อือ
อือ เขาตอบแค่ อือ!!!

เดินกลับหอคนเดียวประมาณโลกว่าๆตอนบ่าย4โมงเย็น
4 โมง เย็นนนนนน
ด้วยความหวังโง่ๆว่า เดี๋ยวเขาเดินมาง้อ
เดี๋ยวก็มา หึๆ จะออกมอแล้วนะ

กลับมาถึงห้อง หยิบมือถือมาดู
เงียบ...ไม่มีสักข้อความ
ไม่เดินมาง้อแล้วยัง...ยังไม่คิดจะง้ออี๊กกกก
ฆ่าเลยดีม๊ายยยย ก๊าซซซซซ

6โมงเย็น ท่านชายเรียนเสร็จกลับมาห้อง
เปิดประตูเข้ามา
เดินสวนออกเลยจ้าาา นางเอ๊กกกนางเอก
ลงไปนั่งงอลข้างล่าง แฟนนัดรุ่นพี่ไว้ จะพาไปกินข้าวด้วยกัน
งอลอย่างแรง อารมณ์มาคุมากกก
พอท่านเดินมา เราพูดใส่ก่อนเลย จะกลับบ้าน!!!
เตงจะกลับบ้านหรอ...


...ก็รีบไปขึ้นรถสิ
นอกจากจะไม่ง้อแล้ว ยังจะเอาเราไปส่งบ้าน
ไม่มั้ง เดี๋ยวคงง้อบนรถนั่นแหละ
แต่พี่อยู่ด้วย เอ๊ะ? ยังไง?

แล้วนางก็ส่งเราลงบ้าน แล้วไปกินข้าวกับรุ่นพี่
ให้
ตาย
เซ่ยยยยยยยยยยยยยย์



รุ่นพี่ที่ไปด้วยมาเล่าทีหลังว่า เขารู้ว่าเรางอลแต่ไม่รู้จะง้อยังไง

เราเลยสงสัยว่า ง้อผู้หญิงมันยากมากมั้ย
ตอนเขางอล เราก็ง้อนะ บ่อยด้วย
เรียนวิศวะได้3.8แต่ง้อแฟนไม่เป็นเนี่ยน๊าาา
ให้
ตาย
เซ่ยยยยยยยยยยยยยย์