วันนี้ผมมีเรื่องราวธรรมดาๆแต่อยากเล่าให้ฟังครับ

เมื่อ15นาทีที่แล้วผมออกไปหาอะไรกินที่เซเว่นเดินเลือกของไปเพลินๆก็ได้นม ขนม มาม่า แล้วก็แฮมเบอร์เกอร์มาเห็นว่าได้ของกินมาเยอะแล้ว
จึงนำไปชำระที่ช่องจ่ายตังค์ แต่เรื่องมันเกิดตรงนี้แหละครับ คือผมลืมเอากระเป๋าตังค์มาา!! T_T จะมีก็อีแค่เศษเงินกับแบงค์ยี่สิบสองใบที่มันติด
อยู่ในกระเป๋ากางเกง

พนักงานเซเว่นก็ยิงราคาติ๊ด ๆ ๆ จนครบทุกอย่างผมได้แต่ภาวนาในเสี้ยววินาทีนั้นให้เศษตังค์ของผมมันมีพอจ่าย แต่ก็เหมือนโชคชะตาจะไม่เข้า
ข้างผมเอาเสียเลย เงินขาดครับ พี่พนักงานผู้หญิงก็เหมือนว่าจะรู้ว่าผมตังค์ไม่พอเลยถามขึ้นมาว่า ''เงินพอมั้ย เอารายการออกได้นะ'' ไอ้ผมก็เขิลๆ
แต่ก็เลือกเอาแฮมเบอร์เกอร์ออกไป แต่!! มันยังไม่จบถ้าผมเอานมออกเรื่องก็คงจบไปแล้ว พอให้เขาเอาแฮมเบอร์เกอร์ออกปุ๊ป เขาก็นำไปวางไว้
ในเคาเตอร์ข้างหลัง พี่พนักงานอีกคนนึกว่าจะให้เอาไปอุ่นฉีกซองเรียบร้อยจับเข้าตู้ไมโครเวฟ

พี่พนักงานที่คิดยอดตังค์ให้ผมก็หันไปหัวเราะ บอกว่า''จะให้เอาไปเก็บ แต่ไม่เป็นไรเดี๋ยวกินเอง'' (ในตอนนั้นผมนั้นผมปลิ้มพี่พนักงานสุดๆโอโห้
ต้องมากินของที่ตัวเองไม่ได้จะกินแท้ๆ) ผมก็ชำระเงินกลับบ้านไปครับ พอมาถึงบ้านผมคิดในใจ เห้ยย ไม่ได้ละเราจะต้องทำอะไรสักอย่าง เรื่องนี้
เราเป็นคนก่อมันขึ้นมา จะให้เขามาจ่ายตังค์เองกินแทนเราได้ไง พี่เขาทำงานกว่าจะได้เงินมาต้องมาเสียเงินง่ายๆเพราะความสะเพร่าของผม

ผมรีบหยิบกระเป๋าตังค์ขับรถออกไปเซเว่นอีกครั้ง!! พระเจ้าขอบคุณครับพี่เขายังยืนทำงานอยู่ ยังไม่ได้กินแฮมเบอร์เกอร์ชิ้นนั้นผมเลยเดินเข้าไป
ขอซื้อแฮมชิ้นนั้นคืน พี่เขาก็พูดออกมาว่า''ไม่ต้องกินแล้ว น้องเขากลับมาซื้อ'' กับเพื่อนของเขาด้วยสีหน้าดีใจๆ5555 ผมคิดว่าผมตัดสินใจถูกจริงๆ
ที่กลับไปซื้อ
.
.
.
.
.
.
แฮมเบอร์เกอร์เจ้ากรรม
.

ที่อ่านจนจบครับ

ปล.แท็กห้องผิดขออภัยด้วยครับ