สวัสดีครับเพื่อนๆชาวpantip ปกติแล้วผมไม่ค่อยได้ตั้งกระทู้หรอกครับ ส่วนมากจะเข้ามาอ่านหาความรู้
แต่วันนี้มีเรื่องจะปรึกษาครับ เริ่มเลยแล้วกันนะครับ

ผมทำงานอยู่กับที่บ้านมีกิจการส่วนตัวทำสืบต่อจากรุ่นพ่อและแม่ ฐานะทางบ้านกลางๆครับ ไม่ได้รวยอะไรมากมาย
ผมคบกับแฟนคนปัจจุบันมา2ปีแล้ว ผมกับเค้าอายุห่างกัน4ปีครับ ผม27 แฟน23
เรา2คนต่างคนต่างอยู่บ้านครับ อาทิตยนึงจะเจอกัน1ครึ่ง คือวันเสาร์และอาทิตย์ เวลาเจอกันผมก็พาแฟนไปกินข้าว ดูหนัง เดินเที่ยวในห้าง
เจอกัน1ครั้งผมหมดประมาน3000-6000บาท แล้วแต่สถานะการและวันสำคัญ เป็นแบบนี้ตลอด2ปี ค่าใช้จ่ายทุกสิ่งอย่างผมออกคนเดียวหมด
และมีหลายครั้งที่เป็นหนี้เป็นสินเพราะแฟนอยากได้ของ อยากได้โทรศัพยรุ่นใหม่ๆ ช่วยแฟนออกบางหยิบยืมบ้าง
คือไม่ใช่ไม่มีเงินนะครับ แต่บางทีมันช๊อตจริงๆ ต้องใช้เงินกับแฟน3000++ ทุกอาทิตย ยังไม่รวมที่ผ่อนสิ่งของและค่าใช้จ่ายอืน
ผมดูแลเค้าดีแบบนี้มาตลอด แต่เราทะเลอะกันบ่อยมากครับ เรื่องความที่เค้าอยากได้อยากมีอยากเป็น แต่บางสิ่งและบางช่วงเวลา ผมให้ไม่ได้จริงๆ
เวลาเราไปไหนมาไหนกัน เราจะนั่งแท๊กซี่กันไปตลอด ผมก็โดนว่าอยู่เรื่อยๆว่า รำบากอยากนั่งรถแฟนสบายๆ
ที่จริงแล้วผมมีรถนะครับ แต่ต้องให้น้องใช้เพราะน้องต้องทำงานออกต่างจังหวัด  
เวลาเราอยู่ห้องด้วยกัน เวลากินข้าว ผมก็พาแฟนมากินข้าวแกงอาหารตามสั่งแถวๆหอ แต่ก็โดนว่าบ่อยๆ ว่าอยากกินหรูๆทุกมื้อ
ปกติออกไปข้างนอกกันผมก็พาไปกินแต่ของดีๆนะครับ มื้อนึงหลักพันหรือหลายพัน ทุกอาทิตยอยู่แล้ว แต่ก็ยังโดนว่าบ่อยๆ
ล่าสุด วันนี้เลยครับ แฟนอยากได้iphone6 ขอยืมเงินผมไปซื้อ บอกว่าเดียวเงินเดือนออกจะคืนให้
(ตอนนี้แฟนยังไม่ได้ทำงานนะครับ แค่พึ่งอยู่ในช่วงอบรม อบรมจบได้เงินค่าอบรม 10000บาท)
ผมอ่านข้อความในlineปุ๊บผมถอนหายในเลย แบบอีกแล้วหรอT_T ผมเลยบอกปัดไปว่าช่วยไปหลายครั้งแล้ว ผมเป็นแฟนนะไม่ใช่เสี่ย
หลังจากนั้นเราก็ทะเลอะกันเลยครับ ปกติก็ทะเลอะกันแบบนี้บ่อย แต่พอมาถึงตรงจุดนี้มันรู้สึกเหนื่อยมากเลยครับ
อาจจะยาวไปหน่อย ขอบคุณที่อ่านกันจนจบนะครับ ภาพข้างล่างคือส่วนหนึงของบทสนทนาล่าสุดครับ
ปล. คำว่า Gu Mung เรียกกันปกติอยู่แล้วนะครับ อย่าตกใจ เพราะอายุเราใกล้เคียงกันไม่ต่างอะไรกับเพื่อนกัน