อาจจะเป็นความเวิ่นเว้อที่ยาวหน่อยนะคะ

เราแอบชอบรุ่นพี่ที่ทำงานมาปีกว่าแล้วค่ะ เราอยู่กันคนละแผนก คนละฝ่าย
เขาเป็นคนหน้าตาดีคนนึงเลยแหละแต่ที่ทำให้เราประทับใจสุดๆคือ รอยยิ้มและนิสัยของเขาค่ะ
เราแพ้คนยิ้มสวยและเขาเป็นคนที่ดูมีวุฒิภาวะมากๆ เขาจัดการและแก้ปัญหาทุกอย่างได้ดี
เขาจะเล่นและสนิทกับน้องๆในแผนกของเขาแทบทุกคน ดูเป็นคนดีคนนึงเลยแหละ แถมเรายังสืบทราบมาว่าเขาโสดอีกต่างหาก

ช่วงแรกๆที่เข้ามาทำงาน เราก็แค่แอบมอง เอาจริงๆแค่แอบมองและเห็นเขายิ้มก็มีความสุขแล้วอะค่ะ
ไม่กล้าเข้าไปคุย ไม่กล้าทัก ไม่กล้าแม้กระทั่งสบตา
ก่อนหน้านี้หลายเดือน เวลาเจอกันหรือตาหันมามองกันพอดี เขาจะเป็นฝ่ายที่หลบตาก่อน
ไม่มีการยิ้มเบาๆหรืออะไรเลย ทั้งๆที่เราก็ยิ้มนิดๆให้ เราก็ไม่กล้าคุยก่อนด้วย กลัวเขาไม่คุย
บางทีเขาเล่น หัวเราะกับน้องๆในแผนกของเขา แล้วหันมาเจอเรา เขาก็หุบยิ้มทันที
เราก็พยายามมองในแง่ดีนะว่า เขาไม่ได้รังเกียจหรืออะไรเราหรอก คนไม่รู้จักกันอะ ให้ทำไง
ทุกคนในแผนกเราก็พยายามปลอบตลอดว่า เขาไม่ได้เกลียดเราหรอก
เวลาเขาเดินผ่าน พี่ๆน้องๆในแผนกเราก็จะแบบ...แกๆ แฟนแกมาอะ สามีแกมาอะ หรือเรียกชื่อเราให้หันไปมองเขา
หลายๆครั้งเขาก็ดูเหมือนเขาจะเริ่มรู้ตัว แต่ท่าทีก็ยังไม่เปลี่ยนไปเท่าไหร่

ทุกคนในแผนกเราเริ่มล้อหนักขึ้น บางทีมีการเรียกพี่เขามาเพื่อจะให้เราคุย
เราก็หลบหน้า หนีไปเข้าห้องน้ำตลอดๆ เห็นหน้าไกลๆยังเขินคงจะกล้าสบตาใกล้ๆหรอก
เขาก็คงรู้แล้วแหละว่าเราแอบชอบจริงๆ เพราะแต่ก่อนเวลาเรามองเขา เขาจะไม่มองกลับ
แต่ช่วงนี้สิ! เวลาเราแอบมองเขา ถ้าเขารู้ตัว เขาจะมองเรากลับ บางทีมีจ้องตากัน ใครหลบตาก่อนแพ้ไรงี้
วันก่อนเรากำลังเก็บของจะกลับบ้าน เขาเดินผ่านพอดี เราก็แอบมอง เขาเลยมองกลับ
จ้องตากันอยู่นาน จนเราเป็นฝ่ายที่หลบตาไปก่อนเอง

เราก็มีมุขหยอดๆ จีบเขาบ้างนะ 5555 บางทีเราคุยเล่นกับน้องอยู่ เขาเดินผ่านก็จะแบบ
เรา : น่ารักอะแก ชอบอะ ชอบจริงๆนะ
น้อง : รองเท้าเนี่ยหรอ
เรา : อืม ใช่ *แอบเหล่สายตามองเขา*
น้อง : ใช่หรอเจ้ รองเท้าแน่หรอ
มีเปิดเพลงแนวๆแอบชอบบ้าง เขาเดินผ่านก็น่าจะได้ยิน "แต่บอกตอนนี้ไม่รู้จะเร็วไปหรือไม่ ก็ยังไม่รู้ ว่าเธอคิดเช่นไร
ถ้าบอกคำนั้นแล้วเธอตอบมาว่าไม่ใช่ ถ้าเป็นแบบนี้เธอคงจะเดินหนีไป~♪" แล้วพี่เขาก็เดินหนีไปจริงๆ 5555

เกริ่นมาซะยาว ประเด็นหลักคือพรุ่งนี้เราทำงานที่นี่เป็นวันสุดท้าย
เราก็ประกาศให้ทุกคนรู้นะว่าเราจะออก พี่เขาก็(น่าจะ)รู้
ทุกคนก็เชียร์ให้ไปขอไลน์เลย เดี๋ยวจะออกก็ไม่เจอกันแล้ว แต่เราไม่กล้า
อยากให้เขาแบบมาถามเหมือนกันนะว่า มองหน้าพี่บ่อยๆมีอะไรหรือเปล่า
เราจะได้บอกเขาเลยว่า หนูชอบพี่ ขอไลน์หน่อยดิ ขอเบอร์หน่อยดิ
แต่คงจะยากเพราะเขาคงไม่มาคุยกับเราก่อนแน่ๆ เราก็ไม่กล้าคุยกับเขาก่อน
เรารู้ตัวนะว่าเราผิดหวังแน่ๆ เลยกลัวการที่จะบอกเขา กลัวตัวเองยอมรับไม่ได้กับผลที่ตามมา

มองในแง่ดี...ถ้าบอกไปแล้วเขาเปิดใจให้เรา ได้คุยกัน อันนี้ก็ดี เราขอเป็นแค่น้องสาวก็ได้
เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาแค่ได้แอบมอง เห็นเขายิ้มก็มีความสุขแล้วจริงๆ
มองในแง่ร้าย...เขาไม่ได้คิดแบบเรา หรือไม่แม้แต่จะเปิดใจให้เรา หรือไม่มีผลอะไรตอบกลับมาเลย
เราคงต้องเสียใจไปอีกนานแน่ๆ


ถ้าทุกคนเป็นเรา จะบอกหรือไม่บอกคะ?