อีกไมนาน ผมคงต้องอยู่คนเดียว เพราะว่า คนที่ผมรักเขาก็ท้องกับคนอืน ส่วนลูกที่ผมรัก ก็ไม่ใช้ลูกแท้ๆ ของผม เป็นลูกหลานทางเขาหมด เพราะผมรับเป็นพ่อเด็ก ส่วนแฟนผมก็รับเป็นแม่เด็ก  ผมรักเด็กคนนี้มาก ผมคิดว่าเขาคือลูกของผม แต่ทางนั้นเขาบอกว่าผมไม่มีส่วนเกี่ยวอะไรเลยกับสายเลือด แฟนผมก็ดีครับ ไปเอาคนทึ่มีลูกเมียแล้ว เขาบอกเป็นรักแท้ สุดท้ายทางฝ่ายชาย ก็เลือกลูกเมืยเขาอยู่ดี ส่วนแฟนผมไปท้องอีก ไอนั้นก็รับผิดชอบ โดยให้อยู่แบบบ้านน้อย สวนผมไม่เหลืออะไรเลย ลูกก็ไป เมียก็ไป  ชีวิตก็แปลก อยู่ด้วยกันก็ไม่ได้ทะเลอะกัน แค่เห็นเขาเคยเป็นแฟนสมัยเด็ก มาคุยด้วย ก็เกิดความรักขึ้น ไอนั้นก็คุยว่าจะเคลีย เรื่องครอบครัวของตัวเอง พูดอนาคตไว้เยอะ แฟนผมก็เชื่อครับ ยอมบอกเลิกผม แล้วเป้นไง สุด้ท้ายเขาก็เลือกลูกเมีย  ผมโครตแค้น อยู่สุขสบาย กับเมียและลูก ส่วน ผม บ้านแตกครับ ไม่เหลือ จะต้องนับไหม่อีกครั้ง เหลือตัวคนเดียว อุตสาเปิดร้านหวังไว้เป้นกิจการครอบครัว เพื่อลูกโตมาจะได้สานต่อ อย่ากไปรับไปส่งลูกที่โรงเรียน อย่ากไปเที่ยวตกปลากับลูก อยากไปนูนไปนี้ อีกมากมาย ตอนนี้ผมก็ยังอยู่กับลูกและเมีย แต่เดียวผมต้องไปหาห้องให้อีกพาไปฝากท้องอีก ทำทุกอย่างเหมือนว่าเด็กในท้องเป็นลูกผม ปวดหัว  ส่วนลูกก็จะส่งให้แม่ทางเมียเลี้ยง หลังจากนั้น ผมก็จะอยู่เฝาร้านคนเดียว เศร้าตลอดครับ เจ็บจนตายด้านไปหมดแล้ว เรื่องราวของผม มันเยอะมากมาย  ลองเข้าไปอ่านในกระทู้ผมสิครับ ผมคงต้องสู้ต่อไปจนกว่าจะสำเร็จในชีวิต แต่ถึงตอนนั้นคงเป็นคนไม่มีหัวใจไปแล้ว มันบอบชำ้มากเหลือเกินครับ