เข้าใจค่ะว่าขี้เกียจพิมพ์เลยใช้วิธีการย่อเอาแค่พยัญชนะแรกของแต่ละคำในประโยคมาเท่านั้น ถ้ามันเป็นประโยคที่พบเห็นได้บ่อยๆจนเข้าใจความหมายในลักษณะที่เป็นสากลได้แล้วเนี่ย เช่น จขกท = เจ้าของกระทู้ หรือ สบมยห = สบายมากอย่าห่วง แบบนี้รับได้ค่ะ ไม่มีปัญหาในการอ่านเลย แต่พวกที่มาแบบย่อยาวๆแล้วมันเดาไม่ออกเลยว่า
พิมพ์วรนุชอะไร บางทีอ่านไปก็หงุดหงิดค่ะ พออ่านไม่รู้เรื่องก็จะชอบมาด่าเราอีกว่าทำไมไม่รู้เรื่อง (ก็กรูไม่รู้จริงๆนี่คะว่า
หมายถึงคำว่าอะไร) เพราะฉะนั้นก็ช่วยทีเถอะค่ะ ช่วยพิมพ์ให้มันเต็มๆประโยคจะได้ไหม ไม่ได้กินวุ้นแปลภาษาของโดเรมอนนะคะจะได้อ่านออกแล้วก็เข้าใจมันไปซะทุกประโยคน่ะ
ทำไมชอบพิมพ์ประโยคยาวๆเป็นอักษรย่อกันจัง