สวัสดีคะ นี้เป็นกระทู้แรกน๊าาาา อาจจะผิดไปบ้างติชมกันได้เน้อ
*เรื่องจริง No อิงนิยาย
อะเข้าเรื่องๆ (ขอใช้อักษรย่อภาษาอังกฤษแทนชื่อของคนในเนื้อหาคะ)
ชื่อ B นะคะ ตอนนี้อยู่ม.6ละ เกริ่นก่อนเลยนะคะ ว่า B ค่อนข้างอาภัพ
เกิดมาพ่อแม่ก็เลิกกัน เอา B ไปให้ลุงกับป้าเลี้ยงตั้งแต่แบเบาะ
พอจบป.6 จากโรงเรียนที่อยู่ดินแดนอันไกลโพ้นแห่งหนึ่ง ก็สอบเข้าโรงเรียนประจำจังหวัดคะ ด้วยความที่ว่าเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะเป็นได้ เลยตั้งใจเรียนสุดๆ
พอเข้าม.1 ช่วงเทอมแรกก็ไม่มีอะไรมากมายคะ เรียนลูกเดียว พอเข้าเทอมสองมันจะมีกีฬาสีภายในโรงเรียน พี่ๆม.4-ม.5 ก็จะนำน้องม.1-ม.2 ขึ้นแสตนด์เชียร์
พี่เลยนัดซ้อมทุกวันหลังเลิกเรียน เราก็ซ้อมกันตามปกติ แต่ซ้อมไปซ้อมมาสายตาก็ไปเล่งเห็นพี่คนนึงชื่อ F อยู่ม.4เขาเป็นหลีด เลยได้เจอทุกวันที่ได้ซ้อมเชียร์ >///<
(ให้ตายเหอะ คนนี้แหละใช่เลย พี่เขาไม่หล่อนะ แต่เวลาพี่เขายิ้ม โคตรน่ารักอะ มันอาจจะดูเร็วไป สำหรับรักแรกของเด็กม.1อะนะ)
หลังจากจบกีฬาสีเราก็คอยแอบมอง แอบดูไม่ให้พี่เขารู้ตัว คอยหาเรื่องเข้าไปอยู่ใกล้ๆ ตอนเข้าแถวก็คอยส่อง ตอนที่พี่เขาขับรถเข้าโลงจอดรถ
ก็จะส่องลงมาจากตึกที่ห้องเรียนอยู่ชั้น4
มาวันนึง เดอะแก็งค์กำลังจะกลับบ้าน แล้วพี่ Fเดินผ่านมาพอดี ไอ้เราก็ยืนนิ่งหน้าแดง ตัวแข็งทื่อ เขินคะ แค่เห็นหน้าก็เขิน 5555 -///-
พอพี่เขาเดินผ่านไป เพื่อนๆในกลุ่ม ตะโกนเรียกพี่เขา พี่ๆคนนี้ๆ แล้วชี้มาทางเรา ตอนนั้นอยากจะแทรกแผ่นดินหนี ทั้งอายทั้งเขินนนนน หลังจากวันนั้นเราก็แอบเอาขนม ของขวัญ ดอกไม้ ไปให้ในวันสำคัญต่างๆ (เอาไปห้อยในรถพี่เขาคะ) และแล้วก็จบชีวิตม.1
*เจ้าของกระทู้เป็นคนขี้เหร่มากๆ ทั้งผอม ทั้งดำ สุดจะบรรยายใครเขาจะชอบจริงมั๊ย 55555
ม.2 เทอมแรกก็เรียนเหมือนเดิม เทอมสองที่รอคอยก็มาถึง งานกีฬาสีที่ทำให้ข้าพบรักอะแหละ 555555 พี่เขาก็เป็นหลีดเหมือนเดิม น่าร๊ากกเหมือนเดิม มีอยู่วันๆนึง เพื่อนสนิทชื่อ M มันบอกว่า
M : เฮ้ยยกูได้เบอร์พี่เขามาละ
B : จริงดิ *0*? ขอบคุณมากๆนะ
M : บ้านพี่เขาอยู่หมู่บ้านเดียวกันกับกูด้วยนะ
B : เชี่ย ! งั้นกูจะไปเล่นบ้านบ่อยๆนะ 55555
M : ย่ะ =_=
*M เป็นเพื่อนที่สนิทและรักมากที่สุดในแก็งค์
์หลังจากนั้นก็หาเรื่องไปเล่นกับ M บ่อยๆ ก่อนจะถึงบ้าน M ต้องผ่านบ้านพี่เขาก่อน ไอ้เราก็ด่อมๆมองๆ เหมือนขโมยยังไงยังงั้น -_-# อารมณ์ตอนนั้นคือแค่เห็นหลังคาบ้านก็ยังดี 55555
เวลาออน MSN เมื่อพี่เขาออนก็ต้องมีเสียงแจ้งเตือนใช่ป่ะล๊าาาาา เราก็ออฟแล้วออนให้มันแจ้งเตือนไปหาพี่เขาบ้าง แค่อยากให้เธอเห็นฉันในสายตาก็เท่านั้น
เมื่อเบอร์ก็มี MSN ก็มี บ้านก็รู้ เอาละถึงเวลาแล้ว
ตอนนี้พี่เขาก็อยู่ม.5 จะขึ้นม.6
เราตัดสินใจส่งข้อความไปว่า
B: พี่คะ คือหนูชอบพี่ ชอบมาตั้งแต่ม.1แล้ว ที่หนูทำทุกอย่างเอาของไปให้ คอยแอบมองพี่บ่อยๆ หนูแค่อยากอยู่ในสายตาพี่บ้าง จะได้มั๊ย
(ยังกะหนังสิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารัก น้ำกับพี่โชน 555555)
F: พี่รู้ตั้งนานแล้วแหละ แต่เราคงเป็นได้แค่พี่น้องกัน ขอบคุณมากๆนะสำหรับทุกอย่างที่ทำให้พี่
หลังเห็นข้อความนี้น้ำตาแตก ร้องไห้ฟูมฟายจะเป็นจะตาย
และไม่นานพี่เขาก็มีแฟน แฟนพี่เขาคือพี่เพื่อนในห้อง ตอนนั้นรู้สึกเจ็บจี๊ดสุดๆ จะทำไงได้เนอะเราไม่มีสิทธิ เดินผ่านหน้าก็ทำเหมือนมองไม่เห็นเรา มันเป็นอะไรที่แย่สุดๆ และผู้ชายคนนี้คือคนที่ทำให้เราเปลี่ยนแปลงตัวเอง ฉันจะทำให้พี่เสียดายฉันให้ได้
นี่แค่เริ่มต้น ผู้หญิงคนนี้ร้ายกว่าที่ทุกคนคิด
และเมื่อเพื่อนรักต้องมารักผู้ชายคนเดียวกัน
เดะมาต่อจ้า
ประสบการณ์ความรัก รักแท้ต้องแย่งชิง ผู้หญิงที่ดูใสซื่อ อาจไม่เป็นอย่างที่เห็น
*เรื่องจริง No อิงนิยาย
อะเข้าเรื่องๆ (ขอใช้อักษรย่อภาษาอังกฤษแทนชื่อของคนในเนื้อหาคะ)
ชื่อ B นะคะ ตอนนี้อยู่ม.6ละ เกริ่นก่อนเลยนะคะ ว่า B ค่อนข้างอาภัพ
เกิดมาพ่อแม่ก็เลิกกัน เอา B ไปให้ลุงกับป้าเลี้ยงตั้งแต่แบเบาะ
พอจบป.6 จากโรงเรียนที่อยู่ดินแดนอันไกลโพ้นแห่งหนึ่ง ก็สอบเข้าโรงเรียนประจำจังหวัดคะ ด้วยความที่ว่าเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะเป็นได้ เลยตั้งใจเรียนสุดๆ
พอเข้าม.1 ช่วงเทอมแรกก็ไม่มีอะไรมากมายคะ เรียนลูกเดียว พอเข้าเทอมสองมันจะมีกีฬาสีภายในโรงเรียน พี่ๆม.4-ม.5 ก็จะนำน้องม.1-ม.2 ขึ้นแสตนด์เชียร์
พี่เลยนัดซ้อมทุกวันหลังเลิกเรียน เราก็ซ้อมกันตามปกติ แต่ซ้อมไปซ้อมมาสายตาก็ไปเล่งเห็นพี่คนนึงชื่อ F อยู่ม.4เขาเป็นหลีด เลยได้เจอทุกวันที่ได้ซ้อมเชียร์ >///<
(ให้ตายเหอะ คนนี้แหละใช่เลย พี่เขาไม่หล่อนะ แต่เวลาพี่เขายิ้ม โคตรน่ารักอะ มันอาจจะดูเร็วไป สำหรับรักแรกของเด็กม.1อะนะ)
หลังจากจบกีฬาสีเราก็คอยแอบมอง แอบดูไม่ให้พี่เขารู้ตัว คอยหาเรื่องเข้าไปอยู่ใกล้ๆ ตอนเข้าแถวก็คอยส่อง ตอนที่พี่เขาขับรถเข้าโลงจอดรถ
ก็จะส่องลงมาจากตึกที่ห้องเรียนอยู่ชั้น4
มาวันนึง เดอะแก็งค์กำลังจะกลับบ้าน แล้วพี่ Fเดินผ่านมาพอดี ไอ้เราก็ยืนนิ่งหน้าแดง ตัวแข็งทื่อ เขินคะ แค่เห็นหน้าก็เขิน 5555 -///-
พอพี่เขาเดินผ่านไป เพื่อนๆในกลุ่ม ตะโกนเรียกพี่เขา พี่ๆคนนี้ๆ แล้วชี้มาทางเรา ตอนนั้นอยากจะแทรกแผ่นดินหนี ทั้งอายทั้งเขินนนนน หลังจากวันนั้นเราก็แอบเอาขนม ของขวัญ ดอกไม้ ไปให้ในวันสำคัญต่างๆ (เอาไปห้อยในรถพี่เขาคะ) และแล้วก็จบชีวิตม.1
*เจ้าของกระทู้เป็นคนขี้เหร่มากๆ ทั้งผอม ทั้งดำ สุดจะบรรยายใครเขาจะชอบจริงมั๊ย 55555
ม.2 เทอมแรกก็เรียนเหมือนเดิม เทอมสองที่รอคอยก็มาถึง งานกีฬาสีที่ทำให้ข้าพบรักอะแหละ 555555 พี่เขาก็เป็นหลีดเหมือนเดิม น่าร๊ากกเหมือนเดิม มีอยู่วันๆนึง เพื่อนสนิทชื่อ M มันบอกว่า
M : เฮ้ยยกูได้เบอร์พี่เขามาละ
B : จริงดิ *0*? ขอบคุณมากๆนะ
M : บ้านพี่เขาอยู่หมู่บ้านเดียวกันกับกูด้วยนะ
B : เชี่ย ! งั้นกูจะไปเล่นบ้านบ่อยๆนะ 55555
M : ย่ะ =_=
*M เป็นเพื่อนที่สนิทและรักมากที่สุดในแก็งค์
์หลังจากนั้นก็หาเรื่องไปเล่นกับ M บ่อยๆ ก่อนจะถึงบ้าน M ต้องผ่านบ้านพี่เขาก่อน ไอ้เราก็ด่อมๆมองๆ เหมือนขโมยยังไงยังงั้น -_-# อารมณ์ตอนนั้นคือแค่เห็นหลังคาบ้านก็ยังดี 55555
เวลาออน MSN เมื่อพี่เขาออนก็ต้องมีเสียงแจ้งเตือนใช่ป่ะล๊าาาาา เราก็ออฟแล้วออนให้มันแจ้งเตือนไปหาพี่เขาบ้าง แค่อยากให้เธอเห็นฉันในสายตาก็เท่านั้น
เมื่อเบอร์ก็มี MSN ก็มี บ้านก็รู้ เอาละถึงเวลาแล้ว
ตอนนี้พี่เขาก็อยู่ม.5 จะขึ้นม.6
เราตัดสินใจส่งข้อความไปว่า
B: พี่คะ คือหนูชอบพี่ ชอบมาตั้งแต่ม.1แล้ว ที่หนูทำทุกอย่างเอาของไปให้ คอยแอบมองพี่บ่อยๆ หนูแค่อยากอยู่ในสายตาพี่บ้าง จะได้มั๊ย
(ยังกะหนังสิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารัก น้ำกับพี่โชน 555555)
F: พี่รู้ตั้งนานแล้วแหละ แต่เราคงเป็นได้แค่พี่น้องกัน ขอบคุณมากๆนะสำหรับทุกอย่างที่ทำให้พี่
หลังเห็นข้อความนี้น้ำตาแตก ร้องไห้ฟูมฟายจะเป็นจะตาย
และไม่นานพี่เขาก็มีแฟน แฟนพี่เขาคือพี่เพื่อนในห้อง ตอนนั้นรู้สึกเจ็บจี๊ดสุดๆ จะทำไงได้เนอะเราไม่มีสิทธิ เดินผ่านหน้าก็ทำเหมือนมองไม่เห็นเรา มันเป็นอะไรที่แย่สุดๆ และผู้ชายคนนี้คือคนที่ทำให้เราเปลี่ยนแปลงตัวเอง ฉันจะทำให้พี่เสียดายฉันให้ได้
นี่แค่เริ่มต้น ผู้หญิงคนนี้ร้ายกว่าที่ทุกคนคิด
และเมื่อเพื่อนรักต้องมารักผู้ชายคนเดียวกัน
เดะมาต่อจ้า