สวัสดีคับผมพึ่งสมัครมาวันนี้เรื่องอยากจะเล่าเรื่องบางเรื่องเพื่อเตือนสติของคู่รักหลายๆคู่เผื่ออ่านเรื่องของผมแล้วจะทำให้ฉุกใจคิดได้นะครับ จะได้ไม่ต้องเสียคนสำคัญไป
พึ่งเคยตั้งกระทู้แรกนะคับผิดพลาดอะไรขอโทษด้วยฮะอาจจะยาวนิดนึงนะคับอยากระบายความในใจด้วยแหละอึดอัด
(ถ้าไม่อยากอ่านยาวเลื่อนไปความเห็น1นะฮะแต่อยากไห้ลองอ่าน)
ขอเริ่มเลยนะคับ
ย้อนไปเมื่อ1-2ปีที่แล้วนะครับผมเป็นเด็กม.ปลายทั่วไปครับ(ตอนนี้ปี1) ตอนม.5ผมจำได้ครับตอนคาบเลข อาจารฝึกสอนเขาได้อมยิ้มได้นักเรียนทุกคนในห้องครับตอนนั้นผมย้ายมาห้องนี้(ย้ายมาตอนม.5)ก้ไม่ค่อยเพื่อนมาก พอหลังอาจารแกแจกแจกเสร็จ มีผญ คนนึงท่าทางร่าเริง ครับเขาเดินมาละบอกว่า"แกะอมยิ้มไห้เราหน่อย" ผมก้พยายามแกะนะครับแต่มันไม่ออกก้เลยบอกไห้เขาไปไช้กรรไกร จากนั้นก้เข้าไลน์กลุ่มห้องทำให้มีไลน์ของ ผญคนนั้น นี่เป็น
จุดเริ่มต้นของความรักของผมเลยครับ
เขาเริ่มทักมาพูดคุยกับผมตอนแรกก้คิดว่าเราเปนเดกไหม่ จะได้มีเพื่อนเราก้เลยคุยครับ ตอนแรกส่วนไหย่เขาจะทักมาครับ จากนั้นเราก้คุยกันมา ถามว่าวันนี้มีงานอะไรมั้ย พรุ่งนี้ส่งอะไรรึเปล่า เปนงี้มาเรื่อยๆครับ มีการไช้แทงโก้เพื่อคุยแบบเหนหน้ากันมั่งผมเขินมากตอนนั้น(ครั้งแรกเลย) จากนั้นก้มีเหมือนเพื่อนเริ่มแซวครับ555 ผมก้ทำตัวไม่ถูกนะครับ จำได้ว่าเราไปดูหนังกันตอนนั้นเรานัดกันไปละดูกัน2คนผมนี่เขินมากนั่งในโรง แบบทำตัวไม่ถูก
ละก้มีครั้งนึงวันนั้นพวกผมไปงานopen house มหาลัยดัง ตอนนั้นเราก้ดูอะไรเสร็จแล้วนัดกับเพื่อนไปกินเราอาาหารบุฟเฟ่คับเรามารู้ว่าตอนหลังเธอคนนั้นกับเพื่อนจะมาด้วยไอเราก้เกร็งเลยคับ5555 ตอนนั่งเพื่อนมันดันรู้ซะอีกบอกไห้เรานั่งตรงข้ากับเธอเลยคับ ผมก้เกร็งหนักเลยครับ วันนั้นจำได้ว่ากินๆแทบไม่สนใจเขาเลยเพราะเขินมาก พอกลับบ้านนั่งรถตู้มา เราก้ไลน์คุยกัน ผมรู้คับว่าเขาโกรธ ผมเลยง้อเขา นิสัยเสียของผมเองชอบเมินเฉย
จากนั้นก้ผ่านไปด้วยดีจำได้ว่าช่วงกีฬาสีทำงานกันตอนปิดเทอมนี่ละครับที่เราเริ่มสนิทกันมากจนวันนึงเราคุยกันดึกละก้ ผมเลยตัดสินใจถามว่าเขาตรงว่า "เธอชอบเราหรอ?" ผมดันได้คำถามกลับมา555 กวนจริงๆ เขาถามกลับว่า"ละเธอชอบเรามั้ยละ?" ผมก้แบบอึ้ง นี่ชั้นถามเทอก่อนนะเห้ยย555 ต้องตอบก่อนดิจากนั้นก้โยกโย้อยุ่สักพักก่อนผมตอบไปคับ"เราก้ชอบเทอนะ" จากนั้นผมก้เปิดเผยกะเพื้อนมากขึ้น555ไม่อายละเว่ยยย วันนึงผมนัดเขาจะไปรับเขาจากที่เรียยพิเสด ตอนเยนๆดึกๆวันนั้นจำได้ว่าผมเตะบอลกับเพื่อนอยุ่จากนั้นพอดูเวลาก้แบบ ชิบห_ย ไกล้ถึงเวลานัดมากๆละคับ จากนั้นตามคาดคับไปสาย คือแบบเขาก็โกรธผมนะคับแบบ"ทำไมไม่ตรงเวลาเลยนี่อีกแปปนึงชั้นจะกลับเองละนะ"
ครับหลังจากนั้นเขาทำผมเปลี่ยนไปเปนคนแบบเผื่อเวลาไว้เสมอเลยครับนัดไปไหนผมจะถึงก่อนไปรอเธอคนนั้น
ช่วงนั้นผมไปส่งเขาที่หน้าหมู่บ้านทุกวันเลยคับกลัวกังวลว่ากลับคนเดียวจะอันตราย
ตอนนั้นผมยังไม่ได้ขอเขาคบเปนแฟนนะคับ จากนั้นเรื่องราวก้ดำเนินมาเรื่อยพอถึงวันลอยกระทงเราติดเรียนกันเราก้เลยลอยกระทงออนไลน์กันคับ5555 ผมชอบมากเลย ผมไม่เคยมีความรักคับบางทีผมก้ทำตัวเหมือนชอบเอาชนะแข่งกับเขาบางเรื่องกว่าจะปรับตัวได้ก้ไช้เวลาพักนึงเลยยี่คือข้อเสียของผมอย่างนึงแต่เธอก้รับได้ไห้โอกาสผมเสมอมา จากนั้นเวลาก้เดินมาถึงวันสำมะคันคือวันที่ผมขอคบเค้าเปนแฟนครับ แหม่เรียนเสร็จนั่งบนแทกซี่ ตอนนั้นก้เขินฮะเลยพิมไส่โน้ตละไห้เขาอ่าน ละเขาก้ตกลงคับปริ่มเลยผมมม เธอเปนแฟนคนแรกของผมเลยคับ ดีใจคับตอนนั้น หลายๆอย่างเริ่มเปลี่ยนแบบจากคนทำไรคิดถึงตัวเองก้เริ่มต้องคิดถึงแฟนคับ เราก้มีทะเลาะกันมั้งคับตามประสาคนมีคู่ทั่วไป ตอนคบกันแรกๆ ผมได้ไปสวนนถไฟกับเทอได้ขี่จักรยาน ปูเสื่อนอนดูต้นไม้ต่างๆพูดคุยกันมีความสุขมากจริงๆเปนอะไรที่สวยงามมากครับมีความสุขสุดๆ
จำได้ว่า วันวาเลนไทนปีแรก ผมกะจะเซอไพรส์ก่อนถึงวันวาเลนไทนจะทำแบบ "ไม่รุ้จะซื้อไรไห้อะคิดไม่ออกจริงๆ ไม่มีของไห้จะโกรธมั้ย?" จนได้เรื่องครับเขางอนจริงจังเลยต้องเฉลยคับหมดกันเซอรไพรส์ตรู 5555
เขารู้ละก้เสียดายคับ5555 ละก้ชีวิตดำเนินต่อไปครับ
ผมติดนิสัยเกบแบงค์50มาจากเทอด้วยคับ555 มันดีนะมีตังเกบด้วย
ละก้ชอบพกร่มกับทิชชู่ติดกระเป๋าไว้เผื่อต้องไช้เพราะกลัวเทอเปียกกับไห้เทอเชดหน้าเชดมือ
จำได้ว่าผมทะเลาะกับเธอรุนแรงอยุ่1-2ครั้งที่เธอบอกเลิกผมนะแต่ด้วยอารม ผมก้ง้อจนเทอมาคืนดีได้สำเร็จครับ
จากนั้นมันก้ดำเนินมาเรื่อยๆจนผมและเธอขึ้น ม.6 ชีวิตม.6อย่างที่รุ้กันอะคับเรียนๆๆๆๆๆ แต่เราก้ยังมีเวลาอยุ่ด้วยกันนะครับเรียนพิเสดด้วยกัน เราเรียนละผ่านอะไรต่างๆมาด้วยกันเทอมักชอบดูเวบพันทิปนี่ละคับชอบดู การแต่งบ้าน รีวิวสถานที่พัก/ท่องเที่ยว เทออยากไปเที่ยวทะเลผมก้รับปากนะจะพาไป พอถึงตอนประมานเดือน พค. ผมก้ไปเรียนขับรถคับเพราะอยากไห้ขับเปน ไอเราก้เรียนๆสอบใบขับขี่ได้สำเร็จ(เทอสอบได้ก่อนผมอีก)
แต่จากนั้นผมก้ไม่ได้พาเทอไปเที่ยวนะคับคือมัน มีแต่สอบๆๆๆๆๆ จากนั้นเวลาช่างผ่านไปรวดเร็ว จนสอบเสดเทอติดรับตรงที่นึง ผมรอแอดละผมแอดติดคนละที่กับเทอคับผมก้คิดนะมันอ้างว้างจังปกติตัวติดกันแทบทั้งวัน ไปไหนด้วยกันตลอด แต่ชีวิตก้ต้องเดินต่อไปคับผมก้รับน้อง เรียน ตามปกติมาเรื่อยๆ แต่เวลาเราไม่ตรงกันคับ ผมว่างวันนี้เทอไม่ว่าง เทอว่างวันนี้ผมไม่ว่าง ก้เลยไม่ค่อยเจอกัน พอเริ่มเรียนเราก้แบบตายละ มันยากอะ คิดมากเรื่องเรียนคิดแต่ว่าจะทำไงกับเรื่องเรียนเนี่ยจนผมลืมเรื่องที่สำคัญมากๆไปเลย
เรียนผ่านไปเรื่อยๆเจอกับแฟนน้อยมากคับ เขากิจกรรมเยอะ ช่วงเวลานั้นเราก้คุยไลน์กันแบบ "ตื่นละ ออกจากบ้านละนะ ถึงม.ละ เดะกินข้าวนะะ กลับบ้าน วันนี้อยุ่กับเพื่อนนะ ถึงบ้านละ เดะอาบน้ามนะะ ทำการบ้านนะ อ่านนส นะ นอนละ ฝันดี" ประมานนี้คับวันๆนึงที่คุยกัน และด้วยความห่างกันและการที่ผมละเลยที่จะใส่ใจบางอย่างไป มันเปนเหตุไห้ผมต้องเสียใจ
อยากให้คนที่มีคนรักอ่านก่อนสายไป
พึ่งเคยตั้งกระทู้แรกนะคับผิดพลาดอะไรขอโทษด้วยฮะอาจจะยาวนิดนึงนะคับอยากระบายความในใจด้วยแหละอึดอัด
(ถ้าไม่อยากอ่านยาวเลื่อนไปความเห็น1นะฮะแต่อยากไห้ลองอ่าน)
ขอเริ่มเลยนะคับ
ย้อนไปเมื่อ1-2ปีที่แล้วนะครับผมเป็นเด็กม.ปลายทั่วไปครับ(ตอนนี้ปี1) ตอนม.5ผมจำได้ครับตอนคาบเลข อาจารฝึกสอนเขาได้อมยิ้มได้นักเรียนทุกคนในห้องครับตอนนั้นผมย้ายมาห้องนี้(ย้ายมาตอนม.5)ก้ไม่ค่อยเพื่อนมาก พอหลังอาจารแกแจกแจกเสร็จ มีผญ คนนึงท่าทางร่าเริง ครับเขาเดินมาละบอกว่า"แกะอมยิ้มไห้เราหน่อย" ผมก้พยายามแกะนะครับแต่มันไม่ออกก้เลยบอกไห้เขาไปไช้กรรไกร จากนั้นก้เข้าไลน์กลุ่มห้องทำให้มีไลน์ของ ผญคนนั้น นี่เป็น
จุดเริ่มต้นของความรักของผมเลยครับ
เขาเริ่มทักมาพูดคุยกับผมตอนแรกก้คิดว่าเราเปนเดกไหม่ จะได้มีเพื่อนเราก้เลยคุยครับ ตอนแรกส่วนไหย่เขาจะทักมาครับ จากนั้นเราก้คุยกันมา ถามว่าวันนี้มีงานอะไรมั้ย พรุ่งนี้ส่งอะไรรึเปล่า เปนงี้มาเรื่อยๆครับ มีการไช้แทงโก้เพื่อคุยแบบเหนหน้ากันมั่งผมเขินมากตอนนั้น(ครั้งแรกเลย) จากนั้นก้มีเหมือนเพื่อนเริ่มแซวครับ555 ผมก้ทำตัวไม่ถูกนะครับ จำได้ว่าเราไปดูหนังกันตอนนั้นเรานัดกันไปละดูกัน2คนผมนี่เขินมากนั่งในโรง แบบทำตัวไม่ถูก
ละก้มีครั้งนึงวันนั้นพวกผมไปงานopen house มหาลัยดัง ตอนนั้นเราก้ดูอะไรเสร็จแล้วนัดกับเพื่อนไปกินเราอาาหารบุฟเฟ่คับเรามารู้ว่าตอนหลังเธอคนนั้นกับเพื่อนจะมาด้วยไอเราก้เกร็งเลยคับ5555 ตอนนั่งเพื่อนมันดันรู้ซะอีกบอกไห้เรานั่งตรงข้ากับเธอเลยคับ ผมก้เกร็งหนักเลยครับ วันนั้นจำได้ว่ากินๆแทบไม่สนใจเขาเลยเพราะเขินมาก พอกลับบ้านนั่งรถตู้มา เราก้ไลน์คุยกัน ผมรู้คับว่าเขาโกรธ ผมเลยง้อเขา นิสัยเสียของผมเองชอบเมินเฉย
จากนั้นก้ผ่านไปด้วยดีจำได้ว่าช่วงกีฬาสีทำงานกันตอนปิดเทอมนี่ละครับที่เราเริ่มสนิทกันมากจนวันนึงเราคุยกันดึกละก้ ผมเลยตัดสินใจถามว่าเขาตรงว่า "เธอชอบเราหรอ?" ผมดันได้คำถามกลับมา555 กวนจริงๆ เขาถามกลับว่า"ละเธอชอบเรามั้ยละ?" ผมก้แบบอึ้ง นี่ชั้นถามเทอก่อนนะเห้ยย555 ต้องตอบก่อนดิจากนั้นก้โยกโย้อยุ่สักพักก่อนผมตอบไปคับ"เราก้ชอบเทอนะ" จากนั้นผมก้เปิดเผยกะเพื้อนมากขึ้น555ไม่อายละเว่ยยย วันนึงผมนัดเขาจะไปรับเขาจากที่เรียยพิเสด ตอนเยนๆดึกๆวันนั้นจำได้ว่าผมเตะบอลกับเพื่อนอยุ่จากนั้นพอดูเวลาก้แบบ ชิบห_ย ไกล้ถึงเวลานัดมากๆละคับ จากนั้นตามคาดคับไปสาย คือแบบเขาก็โกรธผมนะคับแบบ"ทำไมไม่ตรงเวลาเลยนี่อีกแปปนึงชั้นจะกลับเองละนะ"
ครับหลังจากนั้นเขาทำผมเปลี่ยนไปเปนคนแบบเผื่อเวลาไว้เสมอเลยครับนัดไปไหนผมจะถึงก่อนไปรอเธอคนนั้น
ช่วงนั้นผมไปส่งเขาที่หน้าหมู่บ้านทุกวันเลยคับกลัวกังวลว่ากลับคนเดียวจะอันตราย
ตอนนั้นผมยังไม่ได้ขอเขาคบเปนแฟนนะคับ จากนั้นเรื่องราวก้ดำเนินมาเรื่อยพอถึงวันลอยกระทงเราติดเรียนกันเราก้เลยลอยกระทงออนไลน์กันคับ5555 ผมชอบมากเลย ผมไม่เคยมีความรักคับบางทีผมก้ทำตัวเหมือนชอบเอาชนะแข่งกับเขาบางเรื่องกว่าจะปรับตัวได้ก้ไช้เวลาพักนึงเลยยี่คือข้อเสียของผมอย่างนึงแต่เธอก้รับได้ไห้โอกาสผมเสมอมา จากนั้นเวลาก้เดินมาถึงวันสำมะคันคือวันที่ผมขอคบเค้าเปนแฟนครับ แหม่เรียนเสร็จนั่งบนแทกซี่ ตอนนั้นก้เขินฮะเลยพิมไส่โน้ตละไห้เขาอ่าน ละเขาก้ตกลงคับปริ่มเลยผมมม เธอเปนแฟนคนแรกของผมเลยคับ ดีใจคับตอนนั้น หลายๆอย่างเริ่มเปลี่ยนแบบจากคนทำไรคิดถึงตัวเองก้เริ่มต้องคิดถึงแฟนคับ เราก้มีทะเลาะกันมั้งคับตามประสาคนมีคู่ทั่วไป ตอนคบกันแรกๆ ผมได้ไปสวนนถไฟกับเทอได้ขี่จักรยาน ปูเสื่อนอนดูต้นไม้ต่างๆพูดคุยกันมีความสุขมากจริงๆเปนอะไรที่สวยงามมากครับมีความสุขสุดๆ
จำได้ว่า วันวาเลนไทนปีแรก ผมกะจะเซอไพรส์ก่อนถึงวันวาเลนไทนจะทำแบบ "ไม่รุ้จะซื้อไรไห้อะคิดไม่ออกจริงๆ ไม่มีของไห้จะโกรธมั้ย?" จนได้เรื่องครับเขางอนจริงจังเลยต้องเฉลยคับหมดกันเซอรไพรส์ตรู 5555
เขารู้ละก้เสียดายคับ5555 ละก้ชีวิตดำเนินต่อไปครับ
ผมติดนิสัยเกบแบงค์50มาจากเทอด้วยคับ555 มันดีนะมีตังเกบด้วย
ละก้ชอบพกร่มกับทิชชู่ติดกระเป๋าไว้เผื่อต้องไช้เพราะกลัวเทอเปียกกับไห้เทอเชดหน้าเชดมือ
จำได้ว่าผมทะเลาะกับเธอรุนแรงอยุ่1-2ครั้งที่เธอบอกเลิกผมนะแต่ด้วยอารม ผมก้ง้อจนเทอมาคืนดีได้สำเร็จครับ
จากนั้นมันก้ดำเนินมาเรื่อยๆจนผมและเธอขึ้น ม.6 ชีวิตม.6อย่างที่รุ้กันอะคับเรียนๆๆๆๆๆ แต่เราก้ยังมีเวลาอยุ่ด้วยกันนะครับเรียนพิเสดด้วยกัน เราเรียนละผ่านอะไรต่างๆมาด้วยกันเทอมักชอบดูเวบพันทิปนี่ละคับชอบดู การแต่งบ้าน รีวิวสถานที่พัก/ท่องเที่ยว เทออยากไปเที่ยวทะเลผมก้รับปากนะจะพาไป พอถึงตอนประมานเดือน พค. ผมก้ไปเรียนขับรถคับเพราะอยากไห้ขับเปน ไอเราก้เรียนๆสอบใบขับขี่ได้สำเร็จ(เทอสอบได้ก่อนผมอีก)
แต่จากนั้นผมก้ไม่ได้พาเทอไปเที่ยวนะคับคือมัน มีแต่สอบๆๆๆๆๆ จากนั้นเวลาช่างผ่านไปรวดเร็ว จนสอบเสดเทอติดรับตรงที่นึง ผมรอแอดละผมแอดติดคนละที่กับเทอคับผมก้คิดนะมันอ้างว้างจังปกติตัวติดกันแทบทั้งวัน ไปไหนด้วยกันตลอด แต่ชีวิตก้ต้องเดินต่อไปคับผมก้รับน้อง เรียน ตามปกติมาเรื่อยๆ แต่เวลาเราไม่ตรงกันคับ ผมว่างวันนี้เทอไม่ว่าง เทอว่างวันนี้ผมไม่ว่าง ก้เลยไม่ค่อยเจอกัน พอเริ่มเรียนเราก้แบบตายละ มันยากอะ คิดมากเรื่องเรียนคิดแต่ว่าจะทำไงกับเรื่องเรียนเนี่ยจนผมลืมเรื่องที่สำคัญมากๆไปเลย
เรียนผ่านไปเรื่อยๆเจอกับแฟนน้อยมากคับ เขากิจกรรมเยอะ ช่วงเวลานั้นเราก้คุยไลน์กันแบบ "ตื่นละ ออกจากบ้านละนะ ถึงม.ละ เดะกินข้าวนะะ กลับบ้าน วันนี้อยุ่กับเพื่อนนะ ถึงบ้านละ เดะอาบน้ามนะะ ทำการบ้านนะ อ่านนส นะ นอนละ ฝันดี" ประมานนี้คับวันๆนึงที่คุยกัน และด้วยความห่างกันและการที่ผมละเลยที่จะใส่ใจบางอย่างไป มันเปนเหตุไห้ผมต้องเสียใจ