แต่ได้ไม่นานก็มีเด็กใหม่เข้ามา คือช่วงนั้นผมค่อนข้างจะไม่สนใจความรักเอามากแต่ผมไม่รู้ทันเกมเด็กใหม่คนนั้นหรอกคือเข้ามาแล้วสิ่งที่เขาทำคือการหยอกผมหรือจะเป็นทำให้ผมนั้นเขินซึ่งผมเขินเพราะในชีวิตไม่เคยมีประสบการณ์อยู่ไกล้ถึงขนาดที่ว่าได้จับมือมันเป็นเรื่องปกติ (ผมไม่ใช่ครูตี๋นะคือผมไปดูครูมาแต่ผมไม่ได้ดูเพื่อไปจีบสาวผมปัดไดูเพื่อทำให้ตัวเองไม่โดนหลอกหรืออะไรก็ก็ว่าไปคือมันหมายถึงเรื่องผมกำลังเจออยู่ตอนนี้คือผ.ญเขาจะคอนทำให้เราชอบคับ)ซึ่งมันก็เป็นแบบนี้นจริงๆ แต่ผมไม่ได้ชอบหรือตกหลุมรักนานวันเข้ามันก็เริ่มที่จะเดินมาหาผมแล้วพูดว่าจีบได้ไหมอะไรประมาณนี้ซึ่งผมมองว่ามันแค่แกล้งละมั้งแต่เพื่อนผมที่เป็นผ.ชก็ดันได้เป็นแฟนกับเด็กใหม่แค่ก็คบได้ไม่นานและก็เลยซึ่งผมมองว่าการที่เราเป็นเพื่อนกันมันก็ดีอยู่แล้วแต่หลังจากนั้นผมก็เมินในสิ่งที่เพื่ิอนทำแต่ผมไม่ทำขนาดนั้นแต่ผมกวนทีนทำแบบนี้นานแล้วจนมันถึงวันหนึ่งมันก็บอกชอบผมนะละแต่ผมคิดว่ามันก็คงกวนนะละก็เพื่อนละเนอะ ผมก็กวนไปแบบหลอกกูแน่ใจกูรู้5555 แต่กลายเป็นว่ามันมาจับแขนผมแล้วบอกผมเรื่องหนึ่งผมผมรู้เลยว่านํ้าเสียงมันเบาๆแบบเหมือนจะร้องแล้วอะ ซึ่งผมก็ต้องหันไปเพราะรู้มันร้องไห้ผมก็จะไปถามแหละว่าเป็นอะไรแต่ผมไม่ได้พูดเลยซักคำตั้งแต่มันพูดกับผมว่ามันนะชอบผมจริงมันทนไม่ไหวแล้วมันพยายามแล้วมันทำแบบนี้จนท้อแล้วกูชอบนะอะไรประมาณนี้ผมไม่ได้พูดอะไรนะก็คือผมทบทวนตัวเองไม่ทันเลยด้วยซ้ำผมงง ผมไม่ตอบผมเลือกที่จะพามันไปหาอะไรกินแถวนั้น และตั่งแต่นั้นเป็นต้นมาผมก็ยังไม่บอกความรู้สึกให้มันเลยผมอยากได้คำแนะนำคับว่าจะทำไงกับเรื่องนี้ดีผมก็ย้ายร.รมาแล้วด้วยแต่ผมไปหามันได้เวลาเทศกาบเท่านั้น

บอกตามตรงเลยนะคับว่าไม่ใช่แค่คนเดียวนะคับมันมีอีกแต่ผมซื่อบื่อเกินไปผมเพิ่งรู้จักความรักได้ไม่นานไม่รู้ว่าจะทำไงดี