สวัสดีครับผม เป็นเด็กอยู่เลยครับ ตอนนี้กำลังเรียนอยู่ ม.4
เรื่องนี้ย้อนไป 8 ปีที่แล้วครับ ผมเป็นเด็กนักเรียนคนนึงห้อง ป.2/1 ก็เป็นเด็กธรรมดาที่บ้างครั้งเพื่อนก็บอกว่าเราเป็น ตุ๊ด เพราะเรียนเก่งมาก(อันนี้จริงๆ)
จนจบภาคเรียนที่ 2 ผมได้ที่ 1ของสายชั้น ณ ตอนนั้นผมดีใจมากทำไรไม่ถูกแล้วก็เอาในเกรดวิ่งรอบห้องเลย ผมเป็นเด็กที่ไม่ได้อยู่กับพ่อและแม่ตั้งแต่เกิด
ก็เลยอยู่กับ ย่าไม่มีใครพาไปส่ง ร.ร. ต้องปั่นจักยาน ไป ร.ร. ก็เลยเป็นจุดเริ่มต้น ของรักครั้งนี้ ณ วันนั้นหลังจากที่รุ้ผลคะแนน เราก็กลายเป็นที่รุ้จักของเพื่อนแล้วผู้ปกครองของเพื่อนๆด้วย จนมีน้าคนนึงเค้าเดินเข้ามาทักแล้วแว๊บแรกที่มองไปทางต้นเสียงงก็เจอกับ เด็กหญิงคนนึงเดินตามหลังแม่เค้ามา ก็นึกออกเลยว่า คนนี้คือ ผญ. คนนั้นที่ได้ที่ 2 ของสายชั้นรองจากเรา แต่ไม่ได้คุยกันมากในห้องเพราะ เธอออกจะห้าวๆ ไม่ค่อยมีใครกล้าแกล้งเธอ เธอชื่อ ใบบัว ครับ
ตอนนั้นแม่เค้าก็พูดกับผมว่า หนูป้าฟังเรื่องของหนูจากครูประจำชั้นหนูแล้วว สู้ๆน่ะหนู มีไรให้ป้าช่วยบอกบัวได้น่ะ (นาทีนั้นผมถึงกับยืนิ่งเป็นหินเลย)
เพราะไม่เคยมีใครมาพูดกับเราแบบนี้ แล้วบัวก็เรียกเราว่าเป้นอะไรมั้ย ง่วงนอนหรือป่าวเห็นมึนๆ 5555+ แล้วผมก็ยิ้มครับ ^^ เธอก็ยิ้มกลับ ^^ แล้วแม่ก็พาเธอขึ้นรถกลับบ้านไป ส่วนเราก็เดินไปเอาจักรยานปั่นกลับบ้าน ตอนนั้นผมก็ไม่ได้ชอบเธอมากสักเท่าไหรครับ จนขึ้น ป.3 เธอก็เรียนเก่งมากๆ จนผมแพ้เธอตลอดแต่ก็ไม่ได้อิจฉาน่ะครับ กลับกลายเป็นปลื้นเธอแทน ติดกับผมเป็นเด็ก ศิลป์ แข่งวาดรูปทุกปีเป็นตัวแทนโรงเรียนก็เลยไม่ค่อยจะสนใจมากกับการเรียน
จนเทอม 2 ผมก็ขยันเรียนมากขึ้นเพื่อจะตาม บัวให้ทันเพราะเทอม 1 ผมตกไปอยู่ที่ 5 ของสายชั้น แล้วก็ปิดเทอมผมกลับบ้านไปก็นึกถึง บัว ตลอดเวลาไม่รุ้เป็นเพราะอะไร ผมก็งงมากครับจน วันเปิดเทอม ป.4 ผลการเรียนออกมาผมก็ได้ที่ 2 ของสายชั้นโดยที่ 1 ก็ตามคาดเป็นของ ใบบัว นั้นเองนาทีที่รุ้ผล ผมก็ชะโงกหน้าหา ใบบัวทันทีแต่ก็ไม่เจอ ตอนนั้นก็ไม่คิดอะไร จนหมดคาบ ตอนเช้านั้นผมก็ถามเพื่อนของใบบัวว่าเห็น ใบบัว บ้างงไหม ไม่มา ร.ร.หรือยังไง
แล้วเพื่อนเค้าก็บอกว่า ใบบัวย้ายตามแม่ไปอยู่ โรงเรียนเทศบาลในเมืองล่ะ (ตอนนั้นหน้าผม คือแบบเหมือนภาพวาดคนเดินได้ที่ไม่ระบายสี) ใจสลายมากเพราะคิดในใจว่าเปิดเทอมจะ บอกชอบใบบัว แต่เธอไปซะแล้วให้ทำไง ผมถึงกับไม่มีชีวิตชีวาเลยอยู่อย่างนั้น ทั้ง ป.4 เลยครับ แต่สิ่งที่ผมเคยรุ้มาจากเธอ
คือ มัธยมเธอจะไปสอบที่ไหนแค่นั้น ผมเคยดูสมุด ปพ. ของใบบัวแล้วบัวก็บอกว่าจะสอบ ร.ร. นี้ ณ ตอนนั้นผมก็เลยตั้งใจว่าเราต้องมีสติกลับมา จะต้องไม่เป็นแบบนี้ จะต้องขยันเรียน
แค่นี้ก่อนน่ะครับ พรุ่งนี้วันอังคารผมไป ร.ร. ครับ กลับมาจะเขียนต่อ ถึงไม่มีใครอ่านผมก็ถือว่าเป็นบันทึกของผม
ใครยังจำรักแรกตอนประถมได้บ้างงครับบ :) (โลกสวยสุดๆ)
เรื่องนี้ย้อนไป 8 ปีที่แล้วครับ ผมเป็นเด็กนักเรียนคนนึงห้อง ป.2/1 ก็เป็นเด็กธรรมดาที่บ้างครั้งเพื่อนก็บอกว่าเราเป็น ตุ๊ด เพราะเรียนเก่งมาก(อันนี้จริงๆ)
จนจบภาคเรียนที่ 2 ผมได้ที่ 1ของสายชั้น ณ ตอนนั้นผมดีใจมากทำไรไม่ถูกแล้วก็เอาในเกรดวิ่งรอบห้องเลย ผมเป็นเด็กที่ไม่ได้อยู่กับพ่อและแม่ตั้งแต่เกิด
ก็เลยอยู่กับ ย่าไม่มีใครพาไปส่ง ร.ร. ต้องปั่นจักยาน ไป ร.ร. ก็เลยเป็นจุดเริ่มต้น ของรักครั้งนี้ ณ วันนั้นหลังจากที่รุ้ผลคะแนน เราก็กลายเป็นที่รุ้จักของเพื่อนแล้วผู้ปกครองของเพื่อนๆด้วย จนมีน้าคนนึงเค้าเดินเข้ามาทักแล้วแว๊บแรกที่มองไปทางต้นเสียงงก็เจอกับ เด็กหญิงคนนึงเดินตามหลังแม่เค้ามา ก็นึกออกเลยว่า คนนี้คือ ผญ. คนนั้นที่ได้ที่ 2 ของสายชั้นรองจากเรา แต่ไม่ได้คุยกันมากในห้องเพราะ เธอออกจะห้าวๆ ไม่ค่อยมีใครกล้าแกล้งเธอ เธอชื่อ ใบบัว ครับ
ตอนนั้นแม่เค้าก็พูดกับผมว่า หนูป้าฟังเรื่องของหนูจากครูประจำชั้นหนูแล้วว สู้ๆน่ะหนู มีไรให้ป้าช่วยบอกบัวได้น่ะ (นาทีนั้นผมถึงกับยืนิ่งเป็นหินเลย)
เพราะไม่เคยมีใครมาพูดกับเราแบบนี้ แล้วบัวก็เรียกเราว่าเป้นอะไรมั้ย ง่วงนอนหรือป่าวเห็นมึนๆ 5555+ แล้วผมก็ยิ้มครับ ^^ เธอก็ยิ้มกลับ ^^ แล้วแม่ก็พาเธอขึ้นรถกลับบ้านไป ส่วนเราก็เดินไปเอาจักรยานปั่นกลับบ้าน ตอนนั้นผมก็ไม่ได้ชอบเธอมากสักเท่าไหรครับ จนขึ้น ป.3 เธอก็เรียนเก่งมากๆ จนผมแพ้เธอตลอดแต่ก็ไม่ได้อิจฉาน่ะครับ กลับกลายเป็นปลื้นเธอแทน ติดกับผมเป็นเด็ก ศิลป์ แข่งวาดรูปทุกปีเป็นตัวแทนโรงเรียนก็เลยไม่ค่อยจะสนใจมากกับการเรียน
จนเทอม 2 ผมก็ขยันเรียนมากขึ้นเพื่อจะตาม บัวให้ทันเพราะเทอม 1 ผมตกไปอยู่ที่ 5 ของสายชั้น แล้วก็ปิดเทอมผมกลับบ้านไปก็นึกถึง บัว ตลอดเวลาไม่รุ้เป็นเพราะอะไร ผมก็งงมากครับจน วันเปิดเทอม ป.4 ผลการเรียนออกมาผมก็ได้ที่ 2 ของสายชั้นโดยที่ 1 ก็ตามคาดเป็นของ ใบบัว นั้นเองนาทีที่รุ้ผล ผมก็ชะโงกหน้าหา ใบบัวทันทีแต่ก็ไม่เจอ ตอนนั้นก็ไม่คิดอะไร จนหมดคาบ ตอนเช้านั้นผมก็ถามเพื่อนของใบบัวว่าเห็น ใบบัว บ้างงไหม ไม่มา ร.ร.หรือยังไง
แล้วเพื่อนเค้าก็บอกว่า ใบบัวย้ายตามแม่ไปอยู่ โรงเรียนเทศบาลในเมืองล่ะ (ตอนนั้นหน้าผม คือแบบเหมือนภาพวาดคนเดินได้ที่ไม่ระบายสี) ใจสลายมากเพราะคิดในใจว่าเปิดเทอมจะ บอกชอบใบบัว แต่เธอไปซะแล้วให้ทำไง ผมถึงกับไม่มีชีวิตชีวาเลยอยู่อย่างนั้น ทั้ง ป.4 เลยครับ แต่สิ่งที่ผมเคยรุ้มาจากเธอ
คือ มัธยมเธอจะไปสอบที่ไหนแค่นั้น ผมเคยดูสมุด ปพ. ของใบบัวแล้วบัวก็บอกว่าจะสอบ ร.ร. นี้ ณ ตอนนั้นผมก็เลยตั้งใจว่าเราต้องมีสติกลับมา จะต้องไม่เป็นแบบนี้ จะต้องขยันเรียน
แค่นี้ก่อนน่ะครับ พรุ่งนี้วันอังคารผมไป ร.ร. ครับ กลับมาจะเขียนต่อ ถึงไม่มีใครอ่านผมก็ถือว่าเป็นบันทึกของผม