เมื่อวันเสาร์ที่ 25 ต.ค ที่ผ่านมาดิฉันขับรถพาคุณแม่กลับจาก ตจว เข้า กทม โดยใช้เส้นทางทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 21 สายสระบุรี (พุแค) - หล่มสัก - เลย ได้จอดแวะกินอาหารเที่ยงร้านไก่ย่างที่สี่แยกวิเชียรบุรี
กินเสร็จเลยแอบพักสายตาเพราะที่จอดรถของร้านอยู่ข้างทางมีต้นไม้ร่มรื่นคนผ่านไปมาตลอด คิดว่าจะพักสัก 10 นาที โดยเปิดเครื่องรถ ไว้ให้พัดลมเป่า (ไม่ควรทำเลย) ปรากฏงีบไปราวๆครึ่ง ชม พอสตาร์ทรถอีกทีรถสตาร์ทไม่ติด ดิฉันพยายามอยู่หลายรอบก็ยังไม่ได้ มีคุณ ผช คนหนึ่งขับรถเก๋ง Toyota จอดไม่ไกลจากตรงนั้น คงกินข้าวเสร็จเดินออกมาจากร้านแล้วมองมาทางเราหนึ่งครั้ง แล้วหันกลับมามองอีกทีพร้อมกับเดินเข้ามาบอกว่าสงสัยแบตหมด แล้วเสนอให้ความช่วยเหลือ
เนื่องจากเราทั้งสองคนไม่มีสายพ่วงชาร์ตแบตเตอรี่ดิฉันเลยเดินเข้าไปถามลูกค้าที่นั่งกินข้าวในร้าน มีคุณ ผช ขับรถToyota Fortuner ท่านหนึ่งใจดียอมลุกออกจากโต๊ะกินข้าวไปค้นที่หลังรถมาให้ยืม คุณพี่ ผช และครอบครัว (มีคุณ ผช อายุน้อยกว่าอีกท่านและคุณ ผญอีกหนึ่งคน) ช่วยเหลือดิฉันจนรถสตาร์ทได้อย่างไม่มีท่าทีหงุดหงิดใดๆแม้จะต้องมางมหาที่เปิดกระโปรงรถกันอยู่นานเพราะทั้งเจ้าของรถและดิฉันไม่รู้ว่ามันเปืดยังไง!!!
ใช่แล้วค่ะดิฉันเองเจ้าของรถและเพราะจอดรถคันนี้ไว้กับคุณแม่ซึ่งขับรถไม่เป็นนานๆทีจะมีญาติเอาออกไปขับ ส่วนตัวดิฉันอยู่ ตปท และเพิ่งกลับมา รถคันนี้ดิฉันขับ เดิมน้ำมันเป็นแค่นั้น และแม้แต่เติมลมยางยังคิดถึงศูนย์บริการใกล้บ้านซึ่งคุ้นเคยกับ พนง อย่างดี ตอนนี้รีบศึกษาและยอมพยักหน้ารับว่าเวลามีคนดูถูกดูแคลนว่า นี่แหละผู้หญิงขับรถ!!
ดิฉันยกมือไหว้ขอบคุณทั้งสองท่านด้วยความซาบซึ้งใจลาจากกันโดยไม่ได้ถามชื่อเสียงเรียงนามและจำป้ายทะเบียบรถเพราะมัวแต่ตื่นเต้นตกใจ
ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เกิดเรื่องให้มีอันต้องขอความช่วยเหลือบนท้องถนน เราสองคนแม่ลูกมองหน้ากันแล้วนึกถึงวันที่เราเคยเสี่ยงชีวิตตัดสินใจขับรถย้อนกลับไปช่วยครอบครัวหนึ่งที่รถเสียอยู่กลางหุบขับในเวลาใกล้เที่ยงคืนแล้วไม่มีรถสักคันที่ผ่านไปมาจอดเลยเป็นเวลาร่วมสี่ห้าชั่วโมง เราสองคนเป็นคันแรกที่พยายามช่วยครอบครัวนั้นจนเราถึงจุดหมายล่าช้าไปสองชั่วโมงแม้สุดท้ายจะทำอะไรมากไม่ได้แต่เราทำเพระาเราเชื่อว่าน้ำใจบนท้องถนนเมืองไทยยังมีนะคะ
นอกจากตั้งกระทู้ขอบคุณเจ้าของรถ Toyota สองท่านนั้นที่มีน้ำใจอย่างมาก เผื่อว่าเจ้าของรถและครอบครัวอาจจะบังเอิญเข้ามาอ่าน ดิฉันอยากชวนเพื่อนๆมาเล่าเรื่องราวดีๆให้ผู้ใช้รถใช้ถนนที่มีน้ำใจให้มีกำลังใจช่วยเหลือเพื่อนร่วมทางกันต่อไปค่ะ
คุณเจอน้ำใจบนท้องถนนเมืองไทยครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ กระทู้ขอบคุณน้ำใจเพื่อนร่วมทางบนท้องถนนค่ะ
กินเสร็จเลยแอบพักสายตาเพราะที่จอดรถของร้านอยู่ข้างทางมีต้นไม้ร่มรื่นคนผ่านไปมาตลอด คิดว่าจะพักสัก 10 นาที โดยเปิดเครื่องรถ ไว้ให้พัดลมเป่า (ไม่ควรทำเลย) ปรากฏงีบไปราวๆครึ่ง ชม พอสตาร์ทรถอีกทีรถสตาร์ทไม่ติด ดิฉันพยายามอยู่หลายรอบก็ยังไม่ได้ มีคุณ ผช คนหนึ่งขับรถเก๋ง Toyota จอดไม่ไกลจากตรงนั้น คงกินข้าวเสร็จเดินออกมาจากร้านแล้วมองมาทางเราหนึ่งครั้ง แล้วหันกลับมามองอีกทีพร้อมกับเดินเข้ามาบอกว่าสงสัยแบตหมด แล้วเสนอให้ความช่วยเหลือ
เนื่องจากเราทั้งสองคนไม่มีสายพ่วงชาร์ตแบตเตอรี่ดิฉันเลยเดินเข้าไปถามลูกค้าที่นั่งกินข้าวในร้าน มีคุณ ผช ขับรถToyota Fortuner ท่านหนึ่งใจดียอมลุกออกจากโต๊ะกินข้าวไปค้นที่หลังรถมาให้ยืม คุณพี่ ผช และครอบครัว (มีคุณ ผช อายุน้อยกว่าอีกท่านและคุณ ผญอีกหนึ่งคน) ช่วยเหลือดิฉันจนรถสตาร์ทได้อย่างไม่มีท่าทีหงุดหงิดใดๆแม้จะต้องมางมหาที่เปิดกระโปรงรถกันอยู่นานเพราะทั้งเจ้าของรถและดิฉันไม่รู้ว่ามันเปืดยังไง!!!
ใช่แล้วค่ะดิฉันเองเจ้าของรถและเพราะจอดรถคันนี้ไว้กับคุณแม่ซึ่งขับรถไม่เป็นนานๆทีจะมีญาติเอาออกไปขับ ส่วนตัวดิฉันอยู่ ตปท และเพิ่งกลับมา รถคันนี้ดิฉันขับ เดิมน้ำมันเป็นแค่นั้น และแม้แต่เติมลมยางยังคิดถึงศูนย์บริการใกล้บ้านซึ่งคุ้นเคยกับ พนง อย่างดี ตอนนี้รีบศึกษาและยอมพยักหน้ารับว่าเวลามีคนดูถูกดูแคลนว่า นี่แหละผู้หญิงขับรถ!!
ดิฉันยกมือไหว้ขอบคุณทั้งสองท่านด้วยความซาบซึ้งใจลาจากกันโดยไม่ได้ถามชื่อเสียงเรียงนามและจำป้ายทะเบียบรถเพราะมัวแต่ตื่นเต้นตกใจ
ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เกิดเรื่องให้มีอันต้องขอความช่วยเหลือบนท้องถนน เราสองคนแม่ลูกมองหน้ากันแล้วนึกถึงวันที่เราเคยเสี่ยงชีวิตตัดสินใจขับรถย้อนกลับไปช่วยครอบครัวหนึ่งที่รถเสียอยู่กลางหุบขับในเวลาใกล้เที่ยงคืนแล้วไม่มีรถสักคันที่ผ่านไปมาจอดเลยเป็นเวลาร่วมสี่ห้าชั่วโมง เราสองคนเป็นคันแรกที่พยายามช่วยครอบครัวนั้นจนเราถึงจุดหมายล่าช้าไปสองชั่วโมงแม้สุดท้ายจะทำอะไรมากไม่ได้แต่เราทำเพระาเราเชื่อว่าน้ำใจบนท้องถนนเมืองไทยยังมีนะคะ
นอกจากตั้งกระทู้ขอบคุณเจ้าของรถ Toyota สองท่านนั้นที่มีน้ำใจอย่างมาก เผื่อว่าเจ้าของรถและครอบครัวอาจจะบังเอิญเข้ามาอ่าน ดิฉันอยากชวนเพื่อนๆมาเล่าเรื่องราวดีๆให้ผู้ใช้รถใช้ถนนที่มีน้ำใจให้มีกำลังใจช่วยเหลือเพื่อนร่วมทางกันต่อไปค่ะ