เรื่องคือเมื่อราวๆยี่สิบปีก่อน  ผมมีแฟนรักแรกของเธอและผม  
อยู่มาวันนึงเราเลิกลากันไปโดยไม่มีเหตุผล   ปัจจุบันเรามาเจอกันและคุยกันอย่างกัลยามิตร
เมื่อคืนวันเสาร์เธอเมามาก  และเรียกผมไปรับและส่งบ้านเธอ  เราทะเลาะกัน  ผมทำให้เธอร้องไห้ครั้งแรก สิ่งที่อยู่ในใจเธอตลอดยี่สิบปีพรั่งพรูออกมา
เธอบอกว่าผมใจร้ายมากที่เย็นชากับเธอ  ชีวิตเธอเปลี่ยนไปเพราะผม  เธอถามผมว่าทำไมถึงทิ้งเธอ  ทำไมทำร้ายความรู้สึกเธอ  
ผมรู้สึกเลวร้ายมาก  ขอให้เธอไม่ต้องลืมสิ่งที่ผมทำ  แต่แค่อยากให้เธอให้อภัยกับสิ่งที่ผมก่อไว้
มันรู้สึกเปนตราบาปมาก  
แต่เธอไม่ให้อภัยผมเลย  ทุกวันนี้นอนไม่หลับ  คิดแต่เรื่องนี้
ผมไม่รู้จะรับมือกับเรื่องนี้ยังไง