ดิฉันมีเพื่อนคนหนึ่ง หน้าตาน่ารัก เราเจอกันครั้งแรกตอน จบ ม.3 เราเรียนต่อ ปวช. ที่เดียวกัน เธอมาจาก จังหวัดอื่นค่ะ
สวยเด่น ขาว ออร่า มาแต่ไกล เรามีเพื่อนน่ารักเยอะค่ะตอน รร.เก่า พอเจอเพื่อนคนนี้ อยากเป็นเพื่อนค่ะ ถูกชะตาอย่างแรง
เราเลยทักทาย กันและสนิทกัน พอปวช. 2 เราเลือกเรียนต่างสายกัน เราเรียนการตลาด เธอเรียนสาย บัญชี เพราะเธอเก่ง และเปะมาก
ประเภทที่ว่าถ้าลอกการบ้านใคร เธอได้คะแนนเต็ม คนให้ลอกได้ไม่เต็ม ขนาดนั้นเลย แต่แปลกนะคะ ตอน ปวช.1 ถึงวิชาบัญชีทีไร (ปวช.1 เรียนทุกสาย รวมก่อน ) เราแว๊ปออกไปนั่งกินกล้วยแขกที่โรงอาหาร บางที กินข้าวด้วย แหม่ ทำไปได้ แล้วก็ขึ้นชั้นเรียน มันทำให้เราไม่เก่ง บช.เลย จากนั้นเราถึงจะแยกกัน แต่เราก็เป็นเพื่อนกันอยู่ อ่ะจากตรงนี้จะย่อๆ แล้วค่ะ ไม่งั้น ยาวมากๆๆ
เราสนิทกันเวอร์อีกทีตอน ปี 3 ค่ะ อยู่หอใกล้กัน เรื่องคุยเหมือนกัน อีกอย่าง เพื่อนสนิท ห่างหายไปก็ยังต่อกันติด และที่ผ่านมา ห่างไปก็ไม่ได้หายไป ยังถามข่าวกันอยู่บ้าง พอมาปี 3 นี่แหละค่ะ เจอกันบ่อย จากนั้นพอเรียนจบ เราทำงาน เธอเรียนต่อ ป.โท คือเราแบบ เป็นห่วงในชีวิตโสดเธอเล็กน้อย
พอจบโท. ทำงาน เราก็มีครอบครัว แต่เพื่อนล่ะ????? โอเค แรกๆ ไม่กังวล พอมาปีนี้ล่ะ ทั้งเราทั้งเธอ เรื่มมองตากัน แล้วบอกว่า
***เมิงอย่าเรื่องมาก มีแฟนเถอะ ตัวคนเดียวมันเหนื่อย *** ลดสเปกลงนิด ชีวิตจะอุ้ววลั่นล้า...**
ตลอดเวลาที่ผ่านมา เธอไม่คิดจะมีแฟน บอกเราแต่เพียงว่า มีผู้ชายแล้วปวดหัว ไม่เคยเห็นใครมีผัวแล้วสบาย ผู้ชายมันมีแต่เรื่องให้เครียด// นั่นล่ะค่ะ คุนเพื่อนดิฉัน
ที่เธอคิดแบบนั้น เพราะเธอ นิสัยดี ตรงที่ว่า เพื่อนสาวแต่ละคน รวมถึงดิฉัน ชอบมาระบาย ปรึกษาปัญหาชีวิต กับเธอ เพราะเธอฉลาด มีจุดยืน
เธอเด็ดขาด เธอมีความคิด ว่าอะไรทำแล้ว จะเป็นยังไง เพื่อนๆจึงเลือกเธอให้เป็นที่ปรึกษามือ 1 เธอจึงฟังแต่ข้อเสียของผู้ชายเป็นส่วนมาก
แต่แง่มุมดีๆ ของการมีครอบครัว เธอได้เริ่มเข้าใจมาเยอะพอสมควร เพราะเราคุยกันบ่อยจัด เธอรู้ และจำทุกสิ่งอย่าง เกี่ยวกับชีวิตเรา เราซะอีก จำไม่ค่อยได้ในชีวิตเธอ เธอเคยบ่นเล่นๆว่า เธอให้คนอื่นๆพึ่งได้เสมอ แต่พอเธอจะพี่งใครบ้าง ก็ไม่มี ..คำนี้ทำให้พื่อนอย่างเรา สอึกไปเลย บางทีเราก็ไม่ได้ช่วยเพื่อนได้เต็มที่ แค่ที่ระบาย และปรึกษา เราไม่ได้อยู่ใกล้กัน
ถึงตอนนี้เราเห็นใจเพื่อนคนนี้ เธอทำงาน 6 วัน / วีค บางทีร่างจะแหลก เธอบ่น
งานเธอน่ะ สำคัญมาก เธอเก่งมาก คล่องแคล่ว คล่องตัวไปหมด ลูกน้องเธอคนเก่าๆ เอารัดเอาเปรียบเธอเยอะมาก แต่เธอก็มีจิกกัด ให้เข้าใจกันตรงๆ
เธอจะสไตล์นี้แหละ พูดตรง แต่ขี้สงสาร เคยเครียดกับงานมาปรึกษาเรา เราเคยให้เธอลาออกเลยนะ แต่ก็ร็ไงว่าออกมาจะเอาไรกิน
เธอไม่อยากอยู่เฉยๆ ตอนนี้ เราให้เธอทำไปเหอะ ดีกว่าไม่มีงาน
เพื่อนเราคนนี้ เป็นคนหาเงินเก่ง อดออม แต่ไม่ขี้งกอ่ะค่ะ และเธอทำ บัญชี รายรับรายจ่าย มาตั้งแต่สมัยเรียน นี่คือข้อดี ถ้าว่าที่แฟนเธอ ได้ไปคงมีแต่รวยๆๆ 555 เราคิดเอง
หน้าตาเธอ สวยแบบที่ เยื้องย่าง เดินไปไหน มีแต่คนมอง มองแบบเหลียวคอเคล็ดเลย ตอนเรียนเราจับคู่กัน เธอสวยจนแผ่มาถึงเรา เราก็สวย แต่ไม่ขาวเหมือนเธอ 555 ทั้งวิทยาลัย จะคุ้นกับแพ็คคู่ของเรามาก บางทีเราเดินคนเดียว คนที่มอง มันมองหาเพื่อนเรา เพราะชอบไปเป็นคู่ (เอ่อ เราภูมิใจดีม่ะ)
สุดท้าย (ก็ไม่รู้จะไปยังไงต่อ วกไปวนมาแล้วเรา) ก็แค่อยากให้เพื่อน มีคนคู่ใจบ้าง แม้เพื่อนเราอาจจะชินกับการใช้ชีวิตโสด
แต่ก็อยากให้มีโมเม้นแบบกุ๊กิ๊กบ้าง เสียดายความน่ารัก ความเก่ง ความมีน้ำใจ ความอะไรต่อมิอะไร อยากให้ใครสักคน มาชื่นชมเธอ ในสิ่งดีๆของเธอ
เหมือนที่เพื่อนอย่างเราชื่นชม เรามีเพื่อนเยอะค่ะ แต่คนนี้ ยกให้เป็นที่1 เลย ชีวิตเราถ้าไม่มีเพื่อนคนนี้ คงอ่อนแออีกมาก
บางคนอาจคิดว่าเราตั้งกระทู้อะไร ทำไม? ค่ะเราก็ยัง งง กับตัวเอง อยากหาแฟนให้เธอเหรอ ตอบเลย ใช่ค่ะ... ชีวิตประจำวันเธอทำแต่งาน ถ้าออกจากบ้าน คนอื่นๆก้คิดว่าเธอต้องมีแฟนแล้ว หรือคนที่ไม่คิด ก็จีบอย่างดุเดือด อย่างที่เธอต้องถอยห่าง คือแบบ ประมาณว่า ส่งใาในข้อความ แล้วพูดบังคับให้เธอตอบ พอเธอไม่ตอบ เขาก็บอกว่าจะตอบไหม ถ้าไม่ตอบ จะลบนะ!! โหว..น่ากลัว..เธอเลยพิมพ์บอกไปว่า .-- ลบเลยคร่ะ!!! คือเธอโสด อย่างศักดิ์ศรีมาก (เบื่อกับความโสดแบบมีศักดิ์ศรีของนางจริงๆ)
สุดท้ายครั้งที่สอง ..... การไม่มีแฟนของเพื่อน มันเกิดอะไรขึ้น หรือจะเป็นที่ชาติที่แล้ว มีคนหวงไว้ เอ่ะ ..ว่าไปนั่น หรือเธฮมีโหวเฮ้งอะไร ที่ต้องไม่มีแฟน เราจะไปแก้จุดนั้น //ขอบคุณที่สละเวลามาอ่านค่ะ
ทำไมผู้หญิง หน้าตาดี โปรไฟล์ดี แต่ไม่มีแฟน เกิดอะไรขึ้นกับเธอ?
สวยเด่น ขาว ออร่า มาแต่ไกล เรามีเพื่อนน่ารักเยอะค่ะตอน รร.เก่า พอเจอเพื่อนคนนี้ อยากเป็นเพื่อนค่ะ ถูกชะตาอย่างแรง
เราเลยทักทาย กันและสนิทกัน พอปวช. 2 เราเลือกเรียนต่างสายกัน เราเรียนการตลาด เธอเรียนสาย บัญชี เพราะเธอเก่ง และเปะมาก
ประเภทที่ว่าถ้าลอกการบ้านใคร เธอได้คะแนนเต็ม คนให้ลอกได้ไม่เต็ม ขนาดนั้นเลย แต่แปลกนะคะ ตอน ปวช.1 ถึงวิชาบัญชีทีไร (ปวช.1 เรียนทุกสาย รวมก่อน ) เราแว๊ปออกไปนั่งกินกล้วยแขกที่โรงอาหาร บางที กินข้าวด้วย แหม่ ทำไปได้ แล้วก็ขึ้นชั้นเรียน มันทำให้เราไม่เก่ง บช.เลย จากนั้นเราถึงจะแยกกัน แต่เราก็เป็นเพื่อนกันอยู่ อ่ะจากตรงนี้จะย่อๆ แล้วค่ะ ไม่งั้น ยาวมากๆๆ
เราสนิทกันเวอร์อีกทีตอน ปี 3 ค่ะ อยู่หอใกล้กัน เรื่องคุยเหมือนกัน อีกอย่าง เพื่อนสนิท ห่างหายไปก็ยังต่อกันติด และที่ผ่านมา ห่างไปก็ไม่ได้หายไป ยังถามข่าวกันอยู่บ้าง พอมาปี 3 นี่แหละค่ะ เจอกันบ่อย จากนั้นพอเรียนจบ เราทำงาน เธอเรียนต่อ ป.โท คือเราแบบ เป็นห่วงในชีวิตโสดเธอเล็กน้อย
พอจบโท. ทำงาน เราก็มีครอบครัว แต่เพื่อนล่ะ????? โอเค แรกๆ ไม่กังวล พอมาปีนี้ล่ะ ทั้งเราทั้งเธอ เรื่มมองตากัน แล้วบอกว่า
***เมิงอย่าเรื่องมาก มีแฟนเถอะ ตัวคนเดียวมันเหนื่อย *** ลดสเปกลงนิด ชีวิตจะอุ้ววลั่นล้า...**
ตลอดเวลาที่ผ่านมา เธอไม่คิดจะมีแฟน บอกเราแต่เพียงว่า มีผู้ชายแล้วปวดหัว ไม่เคยเห็นใครมีผัวแล้วสบาย ผู้ชายมันมีแต่เรื่องให้เครียด// นั่นล่ะค่ะ คุนเพื่อนดิฉัน
ที่เธอคิดแบบนั้น เพราะเธอ นิสัยดี ตรงที่ว่า เพื่อนสาวแต่ละคน รวมถึงดิฉัน ชอบมาระบาย ปรึกษาปัญหาชีวิต กับเธอ เพราะเธอฉลาด มีจุดยืน
เธอเด็ดขาด เธอมีความคิด ว่าอะไรทำแล้ว จะเป็นยังไง เพื่อนๆจึงเลือกเธอให้เป็นที่ปรึกษามือ 1 เธอจึงฟังแต่ข้อเสียของผู้ชายเป็นส่วนมาก
แต่แง่มุมดีๆ ของการมีครอบครัว เธอได้เริ่มเข้าใจมาเยอะพอสมควร เพราะเราคุยกันบ่อยจัด เธอรู้ และจำทุกสิ่งอย่าง เกี่ยวกับชีวิตเรา เราซะอีก จำไม่ค่อยได้ในชีวิตเธอ เธอเคยบ่นเล่นๆว่า เธอให้คนอื่นๆพึ่งได้เสมอ แต่พอเธอจะพี่งใครบ้าง ก็ไม่มี ..คำนี้ทำให้พื่อนอย่างเรา สอึกไปเลย บางทีเราก็ไม่ได้ช่วยเพื่อนได้เต็มที่ แค่ที่ระบาย และปรึกษา เราไม่ได้อยู่ใกล้กัน
ถึงตอนนี้เราเห็นใจเพื่อนคนนี้ เธอทำงาน 6 วัน / วีค บางทีร่างจะแหลก เธอบ่น
งานเธอน่ะ สำคัญมาก เธอเก่งมาก คล่องแคล่ว คล่องตัวไปหมด ลูกน้องเธอคนเก่าๆ เอารัดเอาเปรียบเธอเยอะมาก แต่เธอก็มีจิกกัด ให้เข้าใจกันตรงๆ
เธอจะสไตล์นี้แหละ พูดตรง แต่ขี้สงสาร เคยเครียดกับงานมาปรึกษาเรา เราเคยให้เธอลาออกเลยนะ แต่ก็ร็ไงว่าออกมาจะเอาไรกิน
เธอไม่อยากอยู่เฉยๆ ตอนนี้ เราให้เธอทำไปเหอะ ดีกว่าไม่มีงาน
เพื่อนเราคนนี้ เป็นคนหาเงินเก่ง อดออม แต่ไม่ขี้งกอ่ะค่ะ และเธอทำ บัญชี รายรับรายจ่าย มาตั้งแต่สมัยเรียน นี่คือข้อดี ถ้าว่าที่แฟนเธอ ได้ไปคงมีแต่รวยๆๆ 555 เราคิดเอง
หน้าตาเธอ สวยแบบที่ เยื้องย่าง เดินไปไหน มีแต่คนมอง มองแบบเหลียวคอเคล็ดเลย ตอนเรียนเราจับคู่กัน เธอสวยจนแผ่มาถึงเรา เราก็สวย แต่ไม่ขาวเหมือนเธอ 555 ทั้งวิทยาลัย จะคุ้นกับแพ็คคู่ของเรามาก บางทีเราเดินคนเดียว คนที่มอง มันมองหาเพื่อนเรา เพราะชอบไปเป็นคู่ (เอ่อ เราภูมิใจดีม่ะ)
สุดท้าย (ก็ไม่รู้จะไปยังไงต่อ วกไปวนมาแล้วเรา) ก็แค่อยากให้เพื่อน มีคนคู่ใจบ้าง แม้เพื่อนเราอาจจะชินกับการใช้ชีวิตโสด
แต่ก็อยากให้มีโมเม้นแบบกุ๊กิ๊กบ้าง เสียดายความน่ารัก ความเก่ง ความมีน้ำใจ ความอะไรต่อมิอะไร อยากให้ใครสักคน มาชื่นชมเธอ ในสิ่งดีๆของเธอ
เหมือนที่เพื่อนอย่างเราชื่นชม เรามีเพื่อนเยอะค่ะ แต่คนนี้ ยกให้เป็นที่1 เลย ชีวิตเราถ้าไม่มีเพื่อนคนนี้ คงอ่อนแออีกมาก
บางคนอาจคิดว่าเราตั้งกระทู้อะไร ทำไม? ค่ะเราก็ยัง งง กับตัวเอง อยากหาแฟนให้เธอเหรอ ตอบเลย ใช่ค่ะ... ชีวิตประจำวันเธอทำแต่งาน ถ้าออกจากบ้าน คนอื่นๆก้คิดว่าเธอต้องมีแฟนแล้ว หรือคนที่ไม่คิด ก็จีบอย่างดุเดือด อย่างที่เธอต้องถอยห่าง คือแบบ ประมาณว่า ส่งใาในข้อความ แล้วพูดบังคับให้เธอตอบ พอเธอไม่ตอบ เขาก็บอกว่าจะตอบไหม ถ้าไม่ตอบ จะลบนะ!! โหว..น่ากลัว..เธอเลยพิมพ์บอกไปว่า .-- ลบเลยคร่ะ!!! คือเธอโสด อย่างศักดิ์ศรีมาก (เบื่อกับความโสดแบบมีศักดิ์ศรีของนางจริงๆ)
สุดท้ายครั้งที่สอง ..... การไม่มีแฟนของเพื่อน มันเกิดอะไรขึ้น หรือจะเป็นที่ชาติที่แล้ว มีคนหวงไว้ เอ่ะ ..ว่าไปนั่น หรือเธฮมีโหวเฮ้งอะไร ที่ต้องไม่มีแฟน เราจะไปแก้จุดนั้น //ขอบคุณที่สละเวลามาอ่านค่ะ