วันเวลา วิ่งเร็วมาก ทำงานแป๊ป หมดวัน อายุก็วิ่งขึ้นๆๆ จนปีนี้ จะแตะเลข 3 ละค่ะ
ด้วยความที่ทำงานเจอแต่ สังคมเล็กๆ  ถึงออกไปข้างนอก ก็ไม่ได้คุยกับใคร เป็นแบบพิเศษ
รู้สึก ชีวิต เริ่มวนเวียนๆ แต่คนรอบข้าง เค้าก็มีแฟนกันนะคะ แต่มองตัวเอง ก็เหมือนเดิม "ไม่มี" ก็คิดนะคะ ว่าอยากหาคนคนนั้นซะที
แต่วิธีการนั่นสิ เราจะทำอย่างไร  เพราะถ้าไปข้างนอก แต่ละคนก็เดินมาเป็นคู่ เป็นครอบครัว พอมองตัวเอง เราโดดเดี่ยวมากอะค่ะ
เค้าเก่งจัง ที่มีคู่กันได้นะคะ

ที่เค้าบอกว่า "ถึงเวลามาเอง" นี้  --> เป็นความคิดที่ผิดค่ะ เราว่า เวลาของเราก็วนไปมา ทำงาน ทำโน่นนี่ ไปเที่ยวบ้าง คงไม่มีการมาเองหรอกค่ะ
                 "พรหมลิขิตชีวิตให้เจอคู่"  --> ดูจากตัวเองแล้ว ไม่น่าเป็นไปได้ค่ะ เพราะที่ผ่านมายังไม่เคยเข้าใจคำว่า พรหมลิขิต เลยค่ะ

แล้วปัญหา ที่คนเราโสดๆๆๆๆ จะแก้ไขอย่างไรอะคะ ถึงจะมีคู่ได้
ออกไปข้างนอก เราก็ไปปกตินะคะ ทำธุระเสร็จก็กลับบ้าน ไม่ได้เป็นคนพูดเก่ง ไม่ได้ทักคนก่อน  หน้าตาธรรมดา คงไม่มีเสน่ห์มังคะ
แล้วคนธรรมดาอย่างเรา จะหาแฟนได้อย่างไรอะคะ

เคยไปเล่น ฟิตเนสนะคะ เอ่อ รุ้สึก เหนื่อยบ้างค่ะ แต่ห้องที่เล่นเล็กมาก เจอแต่ผู้มีอายุ กะเด็กค่ะ เราก็ไปนานๆทีด้วยอะค่ะ เพราะขี้เกียจ
ไปเที่ยว เราก็ไปนะคะ ไปห้าง ไปเดินเล่น แต่ส่วนใหญ่ไป กับครอบครัวค่ะ

คนโสดๆ หรือคนไม่โสด ช่วยคิดการหาแฟนหน่อยค่ะ
อยากมีแฟน เพราะอยากมีคนได้ปรึกษา ได้พึ่งพิง ได้พูดคุย ได้ดูแล ได้เป็นส่วนนึงในชีวิตของกัน ค่ะ