สุขิโน วตา รหนฺโต
โอ้โอ๋โอ สุภาษิตบัณฑิตเปรื่อง
ว่าผู้ไกลจากกิเลสทั่วเขตเมือง
ย่อมรุ่งเรืองปีติอภิรมย์

ปราศจากทุกข์โศกในโลกเน่า
ที่มอมเมาสาธุชนจนทับถม
กับซากชั่วกลั้วกรรมดำอาจม
เหมือนติดหล่มข่มขืนกับคืนคาว

ห่างกิเลส พรั่งพรูสู่สวรรค์
ได้เชยจันทร์หันเสี้ยวมาเกี่ยวหาว
กับแสงนวลชวนมองของดาวพราว
ที่สกาวท่วมฟ้ายามราตรี

ห่างกิเลส เหมือนครองพลอยทองเพชร
อันเป็นเดชราคาบอกราศี
ว่าชื่นฉ่ำหรรษาอารมณ์ดี
เป็นเศรษฐีความสุขเหมือนทุกครั้ง

ห่างกิเลส เหมือนได้ดอกไม้ฟ้า
ร่วงประดานาสิก ระริกดั่ง
กับหอมกลิ่นดื่มด่ำของธัมมัง
เมื่อกาลยังพุทธองค์ทรงชีวา

เหมือนเห็นชัดอัศจรรย์ของธรรม์ฤทธิ์
ที่ประสิทธิ์ความสุขปลุกหรรษา
จงจดจ่อตั้งมั่นในธรรมา
ตรีปิฎกปกหล้าประชาเอย