*** มีใครที่มีแฟนหรือคู่ชีวิตเป็นกำพร้ามั่งคะ ขอความเห็นหน่อยค่ะ ***

ก่อนที่จะเข้าคำถามเราขอปูพื้นความคิดก่อนนะคะ คือเราเองเวลาดูละครหรืออ่านกระทู้พันทิปหรือแม้แต่ฟังเรื่องราวชีวิตคนรอบตัวที่เล่าสู่กันฟังเนี่ย ก็มักจะได้ยินปัญหาประเภทแม่ผัวลูกสะใภ้ ปัญหาแม่ยายลูกเขยอะไรแบบนี้บ่อยๆ เป็นเพราะวัฒนธรรมประเพณีไทยส่วนนึงด้วยที่ทำให้รู้สึกว่าพ่อแม่หรือวงศาคณาญาติมีอิทธิพลกับชีวิตคนๆนึงมากเหลือเกิน เทียบกับสังคมแบบตะวันตกอะค่ะ ทีนี้เราเคยมีความคิดพิเรนทร์ๆขึ้นมาว่าถ้าได้คู่เป็นชายไทยนะ อยากได้ที่กำพร้าไปเลย เป็นกำพร้าแต่เด็ก โตมาในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเลยก็ยิ่งดี จะได้ไม่ต้องมีญาติที่ไหนมามีอิทธิพลในชีวิต เรียกว่ามีตัวเขาแต่เพียงผู้เดียวที่รับผิดชอบการตัดสินใจทุกอย่างในชีวิตตัวเอง แล้วปัญหาเรื่องแม่ผัวลูกสะใภ้จะได้ไม่มี พอเราบอกเพื่อนถึงความคิดนี้ เพื่อนก็บอกว่าเออมันน่าจะจริง แต่ก็เตือนว่าคนที่เป็นกำพร้าเนี่ยเขาโตมากับความขาด เขาอาจจะมีปมเรื่องขาดความรัก อาจจะรักใครไม่เป็น หรือตรงข้ามเลยคือเรียกร้องมากไปก็ได้นะ มันจะอยู่กันได้รอดจริงๆน่ะเหรอ เราก็เลยคิดตามเพื่อนนะ เออก็เป็นไปได้แบบที่มันว่า

เลยเป็นที่มาของกระทู้นี้ค่ะ อยากจะถามหนุ่มๆสาวๆที่มีแฟนหรือคู่ชีวิตเป็นลูกกำพร้าดูหน่อยอะค่ะ ขอเน้นเอาคนไทยหรือชาติเอเชียนะ เพราะถ้าเป็นฝรั่งอาจจะไม่เห็นความแตกต่างเท่าไหร่ในจุดนี้ ฝรั่งเขาก้าวก่ายการตัดสินใจลูกน้อยกว่าเอเชียเยอะน่ะค่ะ ที่อยากจะรู้คือเขามีปมอะไรบ้างมั้ยที่ส่งผลเสียต่อความสัมพันธ์ของคุณ และคุณเองพบว่าการเป็นกำพร้าของเขามันมีข้อดีหรือข้อเสียอะไรบ้าง ในส่วนของข้อดีนั้นเป็นข้อดีแบบที่เราพูดไปในย่อหน้าแรกมั้ย อยากรู้ว่ามีเราคิดว่ามันดีไปคนเดียวรึเปล่า และทางครอบครัวคุณเองพอรู้ว่าเขาเป็นกำพร้าแล้วมีปฏิกิริยาในเชิงลบกันบ้างมั้ย ถ้ามีนั้นมีอะไรบ้าง เล่าเท่าที่เล่าได้ก็พอค่ะ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

ขอบคุณล่วงหน้าที่เข้ามาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันนะคะ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่