ไม่ทราบว่าเพราะเราเยอะเกินไป หรือว่าเขาเยอะเกินไปนะคะ

เมื่อบ่ายนี้ไปดูหนังที่พารากอนค่ะ
ไปดูคนเดียว และมีกลุ่มผู้หญิงประมาณ 3-4 คนนั่งขนาบข้างเราทั้ง 2 ฝั่ง
เราก็ไม่ได้อะไรในระหว่างที่เขาคุยกันตอนเทรลเลอร์ฉาย เล่นโทรศัพท์บ้าง
แต่พอหนังเริ่มฉายไปพักใหญ่ๆ เราเริ่มรู้สึกว่ามันไม่ใช่ล่ะ...

ตอนแรกก็เป็นเสียงซุบซิบกันเบาๆ ระหว่างกลุ่มซึ่งปกติเรารับได้นะคะ (คือไปดูหนังหลายๆ ครั้งก็เห็นกลุ่มผู้หญิงนั่งคุยกัน แต่แบบไม่ได้น่าเกลียด สองสามคำแล้วจบ)
ฉากที่น่าตกใจ มีเสียงกรี๊ด อันนี้ก็ยังพอรับได้ (รำคาญนิดหน่อยแต่คิดในใจว่าก็ผู้หญิงนี่นะ)...
แต่ที่เรารู้สึกหงุดหงิดตงิดๆ ตลอดทั้งเรื่องคือผู้หญิงทั้งสองกลุ่มนี้พูดคุยกันไม่หยุดค่ะ

ตอนแรกก็อย่างที่บอกไปด้านบนค่ะ ยังแค่กระซิบเบาๆ (สำหรับกลุ่มด้านซ้ายนะคะ น่าจะเป็นนักเรียนมอต้น ส่วนด้านขวาคือเสียงพูดคุยปกติเลยค่ะ ไม่ต้องฟังก็ได้ยิน แถมยังดูแล้วเป็นวัยทำงานอีก)
เราจะไม่อะไรเลยค่ะถ้าเป็นแค่ประโยคสองประะโยคแล้วจบ แต่ความถี่ของบทสนทนานี่แทบจะสิบวิคุยกันทีเลยค่ะ ถี่มาก
คุยกันไม่พอ ยังมีพากย์เสียงอีก....(เริ่มคิดในใจว่าตุมาดูพากย์ไทยใช่ไหมเนี่ย หรือซาวด์แทรค สับสน)
แล้วไม่เหมือนคุยกับเพื่อนเลยค่ะ พูดกันจนเราได้ยิน เหมือนแข่งกับเสียงหนัง จนเราเกือบจะตอบไปแล้วเหมือนกัน...

ส่วนกลุ่มน้องมอต้นก็เริ่มหยิบมือถือขึ้นมาเล่นกันค่ะ กดกันรัวๆ ไม่เกรงใจชาวบ้าน จนเราทนเกือบไม่ไหว แต่ต้องยอมนั่งดูจนจบเรื่องค่ะ เสียดายเงิน

เราไม่รู้ว่าเราซีเรียสกับเรื่องนี้เกินไปรึเปล่านะ แต่ในขณะที่เราแบบ แม้แต่ฉากตลกยังไม่กล้าหัวเราะเสียงดัง มือถือคือปิดสั่นปิดเสียงเลยกลัวคนอื่นจะรำคาญ เจอแบบนี้เราก็เสียความรู้สึกไปเลย ตอนนั้นโมโหจนนึกคำพูดในใจว่า แต่งตัวก็ดีนะ ทำไมไม่มีมารยาทเลย...

ยังไงความเห็นส่วนตัวเราว่าการคุยกันมาก(มากๆๆๆๆๆๆๆ)ขณะที่หนังฉายแบบนี้ยังไงก็เป็นกริยาที่ไม่สมควรค่ะ ในโรงหนังที่หลายๆ คนต้องการสมาธิจดจ่อกับเรื่องตรงหน้า
ถ้าคุณทั้งสองกลุ่มเห็นกระทู้นี้ก็ฝากนำไปเตือนใจตนเองด้วยนะคะ แล้วก็อีกหลายๆ คนด้วย

ปล. จะมีวิธีไหนที่จะเตือนเขาได้ถ้าเจอเหตุการณ์แบบนี้อีกคะ ขอคำแนะนำด้วยค่ะ แหะๆ

ขอบคุณค่ะ