๐จันทร์เสี้ยวเกาะเกี่ยวฟ้า.............เพียงนิด
ลอยเลื่อนเคลื่อนคล้อยปลิด...........ลับฟ้า
ให้ยลแค่ห้วงคิด.........................จิตปล่อย ลอยนา
หวังไขว่คว้าจักล้า.......................อกข้าฯ กล้ำกลืน
๐ราตรีคืนค่ำนี้ .............................เงียบเหงา
ฟ้าหม่นเศร้าเพียงเรา....................หม่นไหม้
จันทราไม่แนบเนาว์......................คลอคู่
ดาวดับลับหล้าไซร้......................ไป่รู้เลือนลาง
๐จำใจจางจากเจ้า..........................จำนอน
จำข่มตากับหมอน...........................รุ่มเร้า
จำนอนข่มตาถอน...........................ทอดหลับ ยากนา
กรก่ายกวัดกับเกล้า.........................ยุ่งแท้นิทรา
๐แกะโลดมาหนึ่งน้อย......................คอยนับ
ตัวที่สองสำทับ ..............................ผ่านรั้ว
สามสี่ลิ่วลาลับ ...............................ไปไม่ กลับนา
ห้าหกโดดกันกลั้ว...........................เกลื่อนยิ้มให้ยล
๐แกะโดดจนค่อนร้อย.....................นับตาม
ยังไม่หลับเลยยาม.........................หนึ่งนี้
แกะหมดคอกยังหยาม ....................ยังไม่ หลับฤา
แกะหลบหลีกลับลี้.........................ปล่อยทิ้งตาโพลง
๐โคลงวอนผ่อนพักบ้าง...................จอมขวัญ
เวียนผ่านวันคืนผัน..........................เคลื่อนคล้อย
เวลาพรากทุกข์พลัน.......................ไกลห่าง ไปนา
ความทุกข์อาจเล็กจ้อย...................เมื่อย้อนมองดู
พักเถอะ...จอมขวัญ
ลอยเลื่อนเคลื่อนคล้อยปลิด...........ลับฟ้า
ให้ยลแค่ห้วงคิด.........................จิตปล่อย ลอยนา
หวังไขว่คว้าจักล้า.......................อกข้าฯ กล้ำกลืน
๐ราตรีคืนค่ำนี้ .............................เงียบเหงา
ฟ้าหม่นเศร้าเพียงเรา....................หม่นไหม้
จันทราไม่แนบเนาว์......................คลอคู่
ดาวดับลับหล้าไซร้......................ไป่รู้เลือนลาง
๐จำใจจางจากเจ้า..........................จำนอน
จำข่มตากับหมอน...........................รุ่มเร้า
จำนอนข่มตาถอน...........................ทอดหลับ ยากนา
กรก่ายกวัดกับเกล้า.........................ยุ่งแท้นิทรา
๐แกะโลดมาหนึ่งน้อย......................คอยนับ
ตัวที่สองสำทับ ..............................ผ่านรั้ว
สามสี่ลิ่วลาลับ ...............................ไปไม่ กลับนา
ห้าหกโดดกันกลั้ว...........................เกลื่อนยิ้มให้ยล
๐แกะโดดจนค่อนร้อย.....................นับตาม
ยังไม่หลับเลยยาม.........................หนึ่งนี้
แกะหมดคอกยังหยาม ....................ยังไม่ หลับฤา
แกะหลบหลีกลับลี้.........................ปล่อยทิ้งตาโพลง
๐โคลงวอนผ่อนพักบ้าง...................จอมขวัญ
เวียนผ่านวันคืนผัน..........................เคลื่อนคล้อย
เวลาพรากทุกข์พลัน.......................ไกลห่าง ไปนา
ความทุกข์อาจเล็กจ้อย...................เมื่อย้อนมองดู