สวัสดีค่ะ นี่ก็เป็นครั้งแรกถ้าผิดอะไรก็ขอโทษด้วยน้าค้าาา เราจะเริ่มเล่าเลยนะ
คือเรามีแฟนแล้วค่ะ ก็รักกันดีเรื่อยๆ แต่ช่วงนี่เริ่มห่างๆไม่ค่อยได้คุยไลน์กัน เจอกันจริงๆก็มีคุยนิดหน่อยแต่ก็ยิ้มให้กันทุกครั้งที่เจอ เราก็แอบเหงานิดหน่อย แล้วเมื่อเดือนที่แล้ว มีผช.คนนึงเราก็รู้จักเขาในฐานะรุ่นพี่ เขามองเราบ่อยมาก ตอนแรกก็แอบคิดเข้าข้างตัวเองว่าเขาจะชอบเรารึป่าว แต่พอได้ข่าวว่าเขาเหมือนจะคุยกับผญ.คนนึงอยู่ เราก็ไม่ได้อะไรเพราะแค่คิดเล่นๆเฉยๆเรื่องที่คิดว่าพี่เขาจะชอบเรา เพราะเราไม่ใช่คนสวยหรือเด่นอะไรขนาดนั้น แต่พอมาเรื่อยๆพี่เขาก็ยังมองเราเหมือนเดิม มองมากกว่าตอนเดิมซะด้วยซ้ำ เวลาเราเจอพี่เขาอยู่กับเพื่อน เพื่อนพี่เขาก็จะมองเราแล้วก็ยิ้ม แล้วทำเหมือนหลบทางให้เราเห็นพี่เขามากขึ้น เราก็งง เพราะเรายังเห็นพี่ผช.เดินกับพี่ผญ.ที่คุยกันอยู่เลย เราก็ปล่อยไปไม่คิดมาก แต่เมื่ออาทิตย์ที่แล้วพี่เขาเล่นกีฬาอยู่ เราเดินผ่านพอดีเราเลยหันไปมองแบบไม่ได้ตั้งใจ แต่สายตาก็ดันไปเจอกับพี่เขาพอดี เราก็นิ่งพี่เขาก็มองเราแล้วนิ่ง ไม่เล่นกีฬาต่อ จนเราต้องหลบสายตาก่อน พอหันไปมองอีกทีพี่เขาก็ยังมองอยู่เหมือนเดิม จนเราต้องรีบเดินหนี ลืมบอกไปว่าพี่เขาชอบซื้อของกินมาให้ถ้ารู้ว่าเราไม่ได้กินข้าวเช้า ชอบซื้ออุปกรณ์ทำแผลมาให้ตอนที่รู้ว่าเราล้มแต่พี่เขามาทำแผลให้เราไม่ได้เพราะเราอยู่หอหญิงล้วน ดูแลเราในหลายๆเรื่อง เราก็เริ่มหวั่นไหวนิดนึงอาจจะเป็นเพราะความเหงาหรือป่าวเราก็ไม่แน่ใจ เราเลยเริ่มตีตัวออกห่างจากพี่ผช. เพราะเราคิดว่าพี่เขามีคนคุยอยู่แล้วแต่มาทำแบบนี้กับเรา ให้ความหวังชัดๆ เราเลยไม่ยุ่งไม่มองไม่อะไรทั้งนั้นแล้วก็พุ่งเป้าไปที่แฟนเราคนเดียว แต่แฟนเราเดี๋ยวนี้ก็ชอบประชดงี่เง่าจนเราเริ่มเบื่อแต่พอลองนึกว่าถ้าเราขาดแฟนไปเราคงต้องทรมานมากๆแน่ๆ แต่อีกใจเราก็อยากให้พี่ผช.มาดูแลเราเหมือนเดิม นี่เราหลายใจใช่ไหม??? เราควรทำไงดี