เราคบกับแฟนมาได้เกือบ 5 ปีแล้ว เขาเป็นรุ่นพี่ตั้งแต่ ม. ต้น แต่พอจบจากม.ต้น เราก็ต่างคนต่างมีแฟน จนมาเจอกันและตัดสินใจคบกันตอนเราอยู่ปี 3 เขาเรียนจบทำงานแล้ว ตอนคบกันแรกๆมันก็ดีมีความสุขมาก ไปเที่ยววันเสาร์-อาทิตย์ กินข้าว ดูหนัง ฟังเพลง ตามภาษาวัยรุ่น คบกันได้ประมาณ 5 เดือน เขาก็เปลี่ยนไป โทรหาก็บอกไม่ว่างๆ ไม่มีเวลามาหาเหมือนแต่ก่อน โทรไปก็ตั้งปฎิเสธสาย เป็นอย่างนี้อยู่ประมาณเดือนนึง จนเราทนไม่ไหวเลยส่งอีเมล์ไปบอกเลิก เขาก็ไม่ยอมบอกว่า "เขาเสียใจ ทำไมทำแบบนี้ ไม่เข้าใจเขาหรอว่างานยุ่งฯลฯ" เราพยายามอย่างมากในการตัดใจแต่ก็ทำไม่ได้ (ทั้งที่เรายังไม่มีอะไรกับเขานะ) หลังจากนั้นเขาก็ โทรบ้างไม่โทรบ้าง แต่เราก็ยังทน จนคบกันได้เกือบปีเราไปที่ห้องเขาเพราะต้องไปเอาของที่ฝากเขาซื้อ ก็นั่งเล่น คุยกันไป เพราะเขาเปิดประตูห้องไว้ เผอิญเขาไปเข้าห้องน้ำ เราก็เลยหยิบโทรศัพท์เขาเอามาส่งรูปที่ถ่ายกัน แต่สิ่งที่เห็นคือ รูปเขากับผู้หญิงอีกคนที่ไปเที่ยวแล้วนอนกอดกันบนเตียง T^T และอีกหลายๆรูปที่ไปเที่ยวทะเลด้วยกัน (ที่สำคัญผู้หญิงคนนี้เขามีแฟนอยู่แล้ว แฟนจริงๆไม่ใช่แฟนของเรา) และแอบรู้มาเรื่อยๆว่าเขาคบกันหลังจากคบเราได้5 เดือนช่วงที่เขาหายไปนั่นแหละ เจ็บสุดๆตรงที่เพื่อนเขารู้ทุกคนแต่ไม่มีใครบอก ใครเตือนเราเลย ทั้งๆที่เราก็ไปเที่ยวกับพวกพี่ๆเขาบ่อยๆ (ผู้หญิงคนนี้เป็นเพื่อนกับพี่ผู้ชายเพื่อนของแฟนเรา .....) พอเราจับได้เขาก็ไม่ยอมรับ โมโหใส่เรา หาข้ออ้างต่างๆนาๆ เราจะเลิกก็ไม่ยอมเลิก ทำยังไงก็ไม่เลิก จนในที่สุดเราก็ใจอ่อนอีก ยอมคบต่ออีกแล้ว T^T  แต่หลังจากนั้นเราก็ระแวงมาตลอด จนเราย้ายมาอยู่กับเขาตอนเรียนจบ จึงได้รู้ความลับอะไรหลายๆอย่างจากเขา ว่าเขายังไม่เคยลืม ผู้หญิงคนนั้น ตามเซฟรูปจากเฟสบุ๊ค แอบเอาเฟคบุ๊คเพื่อนไปเม้นไปทัก เวลาอยู่กับเราพอผู้หญิงคนนั้นโทรมาก็ไปแอบคุยทำเป็นคุยกับเพื่อนบ้าง กับแม่บ้าง เราก็ทนๆๆๆๆๆๆๆ จนหลังๆมานี่เขาเลิกคุยไปแล้วเพราะผู้หญิงคนนี้กำลังจะแต่งงานกับแฟนใหม่ที่คบกัน ....
พอจบจากคนนี้ เขาก็แอบกิ๊กกับน้องรหัส เราจับได้เลิก  กิ๊กกับแฟนเก่าสมัยมัธยมอีก(ผู้หญิงคนนี้ก็มีแฟนแล้ว)  แอบเล่นไลน์กะน้องตอนเรียน
เยอะๆเยอะมาก....
  ตอนนี้คบมาได้ 5 ปีแล้ว โคตรทน ทำไม? ร้องไห้บ่อยมาก ไม่มีความสุขเลย หลังๆมานี้เขาอ้างแต่ว่า งานเยอะ เครียด อย่ามายุ่ง ไม่ต้องถาม หงุดหงิดใส่เราตลอด เราทำอะไรก็ไม่ดี บอกว่าเรา ไม่สวยบ้างหละ ทุเรศบ้างหละ แต่ที่คบอยู่เพราะคงไม่มีใครทนเขาได้อย่างเรา เขาบอกเราว่าจะแต่งงานกับเรา ผ่านมาสองปีแล้วก็ยังไม่มีวี่แวว บอกรอแม่ขายที่ก่อน แม่เราก็บอกว่า บอกแบบนี้ก็เหมือนเขาผลัดไปเรื่อยๆนี่แหละ ขายที่ใครเขาจะขายได้ง่ายๆ ....
ที่ผ่านมาเขาเคยรักเราบ้างไหม? ทำไมทั้งๆที่รู้ เราก็ยังรักเขา รักมากแบบนี้ ทั้งๆที่เขาก็ไม่ได้ดีกับเราเลย เพื่อนๆเราก็บ่นว่าเดี๋ยวนี้แก โทรมๆทำไมเศร้าแบบนี้วะ ไม่เฮฮาเหมือนแต่ก่อน...
                    ทำไม?ต้องทน เกิดคำถาม....ทำไมไม่ไป.....มีใครเข้าใจเราบ้างไหม มีใครเคยเป็นแบบนี้ไหม