คือสามีเราชอบดูพระ ซึ่งเราเองไม่ได้อะไรนะ ความชอบใครก็ของมัน ไม่ยุ่งเกี่ยว
เราอายุ 24 แฟนเรา 40 ปี เมื่อ 2-3 ปีมานี้ เข้าเริ่มชอบไปดูพระ ตามร้านต่างๆ
ซึ่งเราไม่มีปัญหาอะไรนะ แต่หลังๆ เริ่มมีการลงทุน เช่น ซื้อหรือเปลี่ยน อะไรที่จะพูดให้ดูดีน่ะนะ
แรกๆ ก็ 500-1000 นึง โอเค เราไม่ซีเรียส ตอนนั้นเงินใครเงินมัน เราไม่ว่า เงินคุณ คุณหามา
พอลูกคลอด ยิ่งแล้วใหญ่ ไปดูทุกวันตอนเลิกงาน บอกว่าลูกหลับไม่รู้จะทำไร ก็ไปแก้เซ็ง จากนั้นแม่เรา
ก็มารับลูกไปเลี้ยงอยู่ที่ต่างจังหวัด จนปัจจุบันนี้ ลูกก็ไปๆมาๆ กทม.-ตจว. เพราะขับรถไปแค่ ชม. เศษๆ
คือทั้งหมดทั้งมวลเราโอเคนะ เราไม่ว่าไรเลย จนกระทั่ง... ไปเจอคนถูกใจที่แผงพระ ตาลุงแก่ๆ คนนึง
ไปทุกวัน ทั้งเที่ยงและเย็น ตาลุงนั่นมีแผงพระที่ Big-C สาขาใกล้ๆบ้านเรานี่แหละ ที่ทำงานเค้าก็ใกล้ เลยไปบ่อย
หลังจากนั้นเป็นต้นมา ก็ทำแบบนี้มาเรื่อยๆ มีพระมาสะสม มีกล่องขนาดใหญ่ มีเรือสำเภาและรูป อะไรอีกเยอะแยะมาก
เราเริ่มรำคาญนะ แต่ก็โอเค ในเมื่อสิ่งที่เราทำคุณไม่ก้าวก่าย เราจะไม่ก้าวก่ายคุณ (เราชอบสะสมหนังสือ)
แต่ว่า... ตอนลูกได้ 1 ขวบ เรามีเหตุให้ออกจากงาน เราเลยไปเอาลูกมาเลี้ยงเอง ช่วงนั้นเป็นช่วงที่เรารู้สึกว่า เราแย่
คือเวลาโมโหอะไร ก็จะด่าเรา ขึ้นกู ไล่เรากับลูก เช่น จะไปไหนก็ไป กลับไปทั้งแม่ทั้งลูกเลย ...
จนหลายๆครั้งเข้า เราทนไม่ไหว เก็บของกลับบ้าน ให้ลุงมารับ เข้าร้องไห้กอดลูกนะ แต่เราก็ไป เราหมดแล้วจริงๆ เสียใจมาก
พอเช้าวันรุ่งขึ้น เค้าลางาน มาตามเรากับลูกที่บ้าน ง้อจนเราใจอ่อน ยอมกลับมาด้วย แต่ครั้งนั้นแม่เราโกรธมาก
ตั้งแต่นั้นเรื่อยมา ก็ยังวนเวียนไปอยู่กับตาลุงนี่บ่อยๆ จนเราไม่ไปที่บิ๊กซีนั้น นานมากๆ เหตุผลคือว่า
เราเริ่มแอนตี้การดูพระ เริ่มเบื่อหน่าย เพราะเคยไปเที่ยวสวนนงนุช แล้วมีป้าคนนึงมาทักว่า "พระสวย" เขาก็หันไปคุย
ปล่อยลูกยืนอยู่บนโขดหิน จนลูกเกือบตก ดีว่าเราวิ่งไปรับทัน หรือลูกร้อง แต่นั่งดูพระ ไม่ได้สนใจ
เวลาลูกไปกวน บางครั้งจะอารมณ์เสียมาก เป็นต้น นี่คือสาเหตุที่เราแอนตี้จริงๆ จนมาถึงเรื่องครั้งนี้
สัปดาห์ก่อน จะเอาเงินสามพัน ไปซื้อพระ (เอาเงินทั้งหมดมาไว้ที่เรา เราถือเอทีเอ็มเค้า) เราถาม ก็ไม่บอก แต่เราให้ไป
แล้วย้ำว่า เดือนนี้..เราเหลือเงินใช้ทั้งครอบครัว หลังหักค่าใช้จ่ายแล้วจนถึงวันนั้น 4800 แล้วพี่จะเอา 3000 เลยหรอ?
เค้าบอกจะเอา ถ้าไม่ให้ จะเอาทองไปขาย เราเสียดายทอง เลยเอาเงินให้ไป หลังจากนั้น 2-3 วัน เค้าเอาเงินมาให้ 2500
บอกว่า คนขาย (ลูกชายตาลุงนั่น) บอกไม่ขายแล้ว เราเองแอบดีใจ คิดว่าจริงๆ เค้าอาจจะคิดได้ ก็ได้มั๊ง
แต่เมื่อบ่าย โทรมาบอกว่า เอาเงิน 2 หมื่น เราบอกไม่มี เค้าบอกว่า ถ้างั้นจะเอาทองไปขาย เราเงียบ แล้ววางสาย
จากนั้นไลน์ไปถาม บอกว่าจะเอาเงินไปซื้ออะไร ถ้าอยากได้ จะไปกู้ให้ อย่าเอาทองไปขาย เค้าเงียบไป
แล้วพิมพ์กลับมาว่า "แยกกันอยู่ก่อนไหม" เราอึ้งไปเลยนะ แต่ก็เหมือนจะชินรู้สึกตกใจตอนอ่าน แต่ตอนนี้ถ้าแยกได้ก็แยก
เราทำบัญชีรายจ่ายว่า ต้องจ่ายอะไรบ้าง เหลือใช้เท่าไหร่ต่อเดือนส่งไปให้เค้าดู ก่อนหน้านี้เราไม่เคยบอก ว่าเราต้องทำงานอื่น
เพิ่มขึ้น เพื่อเอาเงินมาใช้จ่าย แต่พอเราทำมากขึ้นแล้วเป็นแบบนี้ เราไปไม่ถูก เบื่อ ท้อแท้ อยากแยกจริงๆ
เราไม่สงสารลูก เพราะเราเองก็โตมาแบบไม่มีพ่อ เราก็ไม่ตายนี่นา ไม่อดด้วย
เพื่อนๆ มีความเห็นยังไงคะ เราสุดจะทนกับพฤติกรรม จะส่องพระหรือจะอะไร จริงๆเราไม่ห้ามนะ แต่ถึงกับจะเอาเงินเก็บ
ที่มีไปซื้อ เราขอบายจริงๆ เย็นนี้กะว่าจะคุย แยกก็แยกเลย เราก็เบื่อ...

**ขอระบาย คือไม่รู้จะพูดกับใครได้จริงๆ พูดกับแม่ไป แม่ก็ด่ากลับ บอกไม่อยากรับฟัง เหนื่อยๆนะ ชีวิต **
**ขอแท็ก พระเครื่อง อยากให้ผู้ชายคนอื่นๆรู้นะ เมียคุณอาจจะไม่พูด แต่ไม่ใช่ไม่คิดอะไร**