ก่อนอื่นขอบอกว่ายืมล็อคอินเพื่อนชายที่เป็นเกย์มานะคะ

สวัสดีค่ะ อิชั้นชื่อว่านางสาวชมอยศรี (อ่านว่า ชะ-ม้อย-สี ไม่ใช่ ชะ-ม๋อย-สี นะคะ ห้ามอ่านผิดนะคะ)

อิชั้นเป็นผู้หญิงสมัยใหม่ค่ะ ออกจากบ้านทนรถติดไปทำงานหาเงินให้พ่อให้แม่ใช้จ่ายเหมือนผู้ชายนี่แหละค่ะ
ที่อิชั้นมาในวันนี้ อิชั้นก็แค่อยากพูดนิดหน่อยค่ะ เรื่องความเท่าเทียมค่ะ ผู้หญิงกับผู้ชายควรเท่าเทียมกันค่ะ
อิชั้นเป็นตัวตั้งตัวตีเรียกร้องความเท่าเทียมให้ผู้หญิงมาโดยตลอดค่ะ

แต่อิชั้นขอบ่นหน่อยนะคะ ว่าทำไมผู้ชายสมัยนี้ถึงหน้าโยนีหมองคล้ำกันจังเลยคะ เวลาอิชั้นขึ้นรถเมล์รถไฟฟ้า
ทำไมไม่มีผู้ชายหน้าไหนลุกให้ผู้หญิงตัวเล็กๆถือกระเป๋าหลุยส์ วิคตองใบกระทัดรัดอย่างอิชั้นนั่งเลยคะ
ทำไมผู้ชายเวลาจะจีบอิชั้นชวนไปกินข้าวถึงต้องให้อิชั้นแชร์ค่าอาหารด้วยคะ ทำไมเวลาผู้ชายโดนอิชั้นด่าถึงต้องด่าอิชั้นกลับด้วยคะ
นี่อิชั้นเป็นเพศแม่นะคะ เพศที่ตั้งท้องและให้กำเนิดมันมา ทำไมผู้ชายถึงหน้าโยนีหมองคล้ำแบบนี้กันคะ

แหม่ ยาวเชียว อิชั้นบ่นจบแล้วล่ะค่ะ แต่ขอสรุปใจความสำคัญสักสองบรรทัดนะคะ
ว่าอิชั้นเรียกร้องความเท่าเทียมให้กับผู้หญิงเสมอมาค่ะ ผู้หญิงเราเก่งไม่น้อยกว่าผู้ชายค่ะ อย่าจำกัดสิทธิกันเลยค่ะ