ยาวนิดนะคะ อ่านหน่อย เตือนสาวๆซอย101 คะ
((ขอแท๊กห้องแป้งนะคะ เพราะสาวๆเยอะ ไม่รู้ต้องแท้กไงบ้างไม่เคยตั้งกระทู้ประเภทนี้มาก่อน ผิดพลาดยังไงขอโทษด้วยนะคะ))
เรากลับจากที่ทำงานคะประมาณสองสามทุ่ม จะเข้าบ้านคะ บ้านเราอยู่ลึกมากๆ คะ เปลี่ยวด้วย ตรงหมู่บ้านเมืองทอง4 คะ แบบ ลึกสุดในซอยสุขุมวิท101 รถเมลล์แดงจะวิ่งจาก ข้างหน้าหมู่บ้านมาหน้าปากซอยคะ เราไม่กล้าขึ้น มอไซหรือสี่ล้อเล็กคะ เพราะมันมืดมาก ละเราเป็นผู้หญิงตัวคนเดียว เลยเลือกจะขึ้นรถเมลล์แดงเเทน คนเยอะดี เราก็ขึ้นตามปกติคะ แล้ว สักพักคนก็ขึ้นจนที่นั่งเต็มคะ ทีนี้ รถก็จะรอคนอีกสักพักคะ เราก็มองๆ รอรถไปคะ ก็เงยหน้าขึ้น ผู้ชายตรงข้ามเรา กำลังมองเราอยู่พอดีคะ ก็ไม่คิดอะไร เพราะเวลาคนเงยหน้ามันก็ต้องเห็นฝั่งตรงข้ามเป็นธรรมดาคะเราก็ เมสเสจไปบอกที่บ้านว่าเรากำลังกลับอยู่บนรถไรงี้ แล้วพ่อเราจะมารอตรงท่ารถหน้าหมู่บ้านคะ เราก็เงยหน้าขึ้นมาอีกคะ แบบ ชักใจไม่ค่อยดีละ แบบ ผู้ชายตรงข้าม มองเราแบบจ้องเลยอ่ะ แบบไม่ขยับ ((คือเคยมีประสบการละ ในไอ้รถเมลล์แดงเนี่ยครั้งนึง แต่คราวที่แล้วคือเค้าจ้องละ สักพัก พอเค้ารู้ว่าเรามองกลับเค้าก็กลัวคะ คราวที่แล้วเลยไม่มีอะไร )) แต่คราวนี้แบบ เรามองกลับละลองมองผ่านๆอีกแปป เค้าก็ยังมองอยู่คะ คือน่ากลัวมากๆๆๆๆ รถ ออกละคะ สักพักเค้าก็ก้มหน้าต่อคะ เราก็เริ่มรู้สึกแปลกๆ เพราะแบบ จ้องนานมาก คือเราก็ พยายามมองนู่นนี้อ่ะ ก็เห็นแบบ เค้าก็จ้องมา อีกไรงี้ เราเริ่มเครียดละ ไม่เคยเจอไรแบบนี้ เลยไลน์ไปหาพ่อ แบบให้มารอรับเราเลยได้ไหม เรารู้สึกกลัวมากๆ แต่พ่อไม่อ่านคะ คือได้กลิ่นเกล้าแบบฟุ้งมาก ละเค้าก็แบบก้มหน้าก้มตาพอเราเงยหน้าจากมือถือ หลังจากนั้นเราไม่สนใจเค้าแล้วว่ามองไม่มอง คือสติไปแล้วอ่ะ น่ากลัว โทรหาพ่อ ละพูด รัวๆว่าอยู่ไหนแล้ว อ่านไลน์เราหน่อย เราจะถึงบ้านละ แต่สติไปแล้วอ่ะ กลัวเค้าจับได้ว่าเราแบบ ร้อนรน คือเรากลัวเงิบด้วย เผื่อเค้าไม่ได้แบบ จะ ทำมิดีมิร้ายเรา อาจจะแค่มองเฉยๆแบบคราวที่แล้ว เลยพูดเป็นภาษาอังกฤษกับพ่อว่าเรากลัวมาก สติไปละ แต่หน้านิ่งมาก คือท่ารถ จะมีเซเว่นอยู่ทางขวามือคะ ละเป็นสี่แยก เลี้ยวซ้ายจะเป็นหมู่บ้านเมืองทอง4 พ่อเราก็จอดรถ รออยู่ตรงทางซ้ายมือพอดี รถก็จอดทางซ้ายคะ มันค่อนข้างมืดมากๆ มีแค่เซเว่นที่แบบสว่างโล่มาแต่ไกลอยู่ขวามือ เราก็รีบลงจากรถ ละ เดินเร็วๆไปทางรถพ่อเลยคะ กลัวคะ คิดในใจละถ้าเดินตามเรามาแบบทางเดียวกันเราจะกรี้ดไปวิ่งไปละ แต่พ่อเรายืนอยู่ฝั่งขวามือตรงเซเว่นสว่างๆคะ ตะโกนเรียกเราก่อน ละเดินขึ้นรถไปด้วยกัน ไม่งั้นเราได้เป็นที่รุ้จักทั้งซอยแน่ - - กรี้ดไปวิ่งไปเนี่ย พอขึ้นรถปั้ป เราก็บอกพ่อคะ ว่าแบบคนใส่เสื้อสีเขียวอ่ะที่จ้องเรา เค้าเดินตามเรามาคะ อยู่ข้างหลังเรา แต่พอเราขึ้นรถกับพ่อปุ้ปเค้าก็เดินไปทางซอยทางขวาละพอพ่อเราจะขับไป คือก็เห็นทุกฉากคะ ว่าเค้าเดินไปละแบบเดินวนออกมา เค้าใส่ชุดเหมือนคนงานอ่ะคะสีเขียวสว่างโล่แขนยาว แบบคนก่อสร้าง ละเมา น่ากลัวจริงๆ ระวังหน่อยนะแบบใครอยู่แถวบ้านเรา วันนี้ช็อคมากจริงบอกเลย
ปล. คือเราหน้าตาธรรมดา ไม่ได้ใส่ชุดแบบวับๆแวมๆแต่อย่างใด กระโปรงยาวเสื้อแขนสั้นธรรมดา
((เตือนคะ))รถเมลล์แดงสุขุมวิท101
((ขอแท๊กห้องแป้งนะคะ เพราะสาวๆเยอะ ไม่รู้ต้องแท้กไงบ้างไม่เคยตั้งกระทู้ประเภทนี้มาก่อน ผิดพลาดยังไงขอโทษด้วยนะคะ))
เรากลับจากที่ทำงานคะประมาณสองสามทุ่ม จะเข้าบ้านคะ บ้านเราอยู่ลึกมากๆ คะ เปลี่ยวด้วย ตรงหมู่บ้านเมืองทอง4 คะ แบบ ลึกสุดในซอยสุขุมวิท101 รถเมลล์แดงจะวิ่งจาก ข้างหน้าหมู่บ้านมาหน้าปากซอยคะ เราไม่กล้าขึ้น มอไซหรือสี่ล้อเล็กคะ เพราะมันมืดมาก ละเราเป็นผู้หญิงตัวคนเดียว เลยเลือกจะขึ้นรถเมลล์แดงเเทน คนเยอะดี เราก็ขึ้นตามปกติคะ แล้ว สักพักคนก็ขึ้นจนที่นั่งเต็มคะ ทีนี้ รถก็จะรอคนอีกสักพักคะ เราก็มองๆ รอรถไปคะ ก็เงยหน้าขึ้น ผู้ชายตรงข้ามเรา กำลังมองเราอยู่พอดีคะ ก็ไม่คิดอะไร เพราะเวลาคนเงยหน้ามันก็ต้องเห็นฝั่งตรงข้ามเป็นธรรมดาคะเราก็ เมสเสจไปบอกที่บ้านว่าเรากำลังกลับอยู่บนรถไรงี้ แล้วพ่อเราจะมารอตรงท่ารถหน้าหมู่บ้านคะ เราก็เงยหน้าขึ้นมาอีกคะ แบบ ชักใจไม่ค่อยดีละ แบบ ผู้ชายตรงข้าม มองเราแบบจ้องเลยอ่ะ แบบไม่ขยับ ((คือเคยมีประสบการละ ในไอ้รถเมลล์แดงเนี่ยครั้งนึง แต่คราวที่แล้วคือเค้าจ้องละ สักพัก พอเค้ารู้ว่าเรามองกลับเค้าก็กลัวคะ คราวที่แล้วเลยไม่มีอะไร )) แต่คราวนี้แบบ เรามองกลับละลองมองผ่านๆอีกแปป เค้าก็ยังมองอยู่คะ คือน่ากลัวมากๆๆๆๆ รถ ออกละคะ สักพักเค้าก็ก้มหน้าต่อคะ เราก็เริ่มรู้สึกแปลกๆ เพราะแบบ จ้องนานมาก คือเราก็ พยายามมองนู่นนี้อ่ะ ก็เห็นแบบ เค้าก็จ้องมา อีกไรงี้ เราเริ่มเครียดละ ไม่เคยเจอไรแบบนี้ เลยไลน์ไปหาพ่อ แบบให้มารอรับเราเลยได้ไหม เรารู้สึกกลัวมากๆ แต่พ่อไม่อ่านคะ คือได้กลิ่นเกล้าแบบฟุ้งมาก ละเค้าก็แบบก้มหน้าก้มตาพอเราเงยหน้าจากมือถือ หลังจากนั้นเราไม่สนใจเค้าแล้วว่ามองไม่มอง คือสติไปแล้วอ่ะ น่ากลัว โทรหาพ่อ ละพูด รัวๆว่าอยู่ไหนแล้ว อ่านไลน์เราหน่อย เราจะถึงบ้านละ แต่สติไปแล้วอ่ะ กลัวเค้าจับได้ว่าเราแบบ ร้อนรน คือเรากลัวเงิบด้วย เผื่อเค้าไม่ได้แบบ จะ ทำมิดีมิร้ายเรา อาจจะแค่มองเฉยๆแบบคราวที่แล้ว เลยพูดเป็นภาษาอังกฤษกับพ่อว่าเรากลัวมาก สติไปละ แต่หน้านิ่งมาก คือท่ารถ จะมีเซเว่นอยู่ทางขวามือคะ ละเป็นสี่แยก เลี้ยวซ้ายจะเป็นหมู่บ้านเมืองทอง4 พ่อเราก็จอดรถ รออยู่ตรงทางซ้ายมือพอดี รถก็จอดทางซ้ายคะ มันค่อนข้างมืดมากๆ มีแค่เซเว่นที่แบบสว่างโล่มาแต่ไกลอยู่ขวามือ เราก็รีบลงจากรถ ละ เดินเร็วๆไปทางรถพ่อเลยคะ กลัวคะ คิดในใจละถ้าเดินตามเรามาแบบทางเดียวกันเราจะกรี้ดไปวิ่งไปละ แต่พ่อเรายืนอยู่ฝั่งขวามือตรงเซเว่นสว่างๆคะ ตะโกนเรียกเราก่อน ละเดินขึ้นรถไปด้วยกัน ไม่งั้นเราได้เป็นที่รุ้จักทั้งซอยแน่ - - กรี้ดไปวิ่งไปเนี่ย พอขึ้นรถปั้ป เราก็บอกพ่อคะ ว่าแบบคนใส่เสื้อสีเขียวอ่ะที่จ้องเรา เค้าเดินตามเรามาคะ อยู่ข้างหลังเรา แต่พอเราขึ้นรถกับพ่อปุ้ปเค้าก็เดินไปทางซอยทางขวาละพอพ่อเราจะขับไป คือก็เห็นทุกฉากคะ ว่าเค้าเดินไปละแบบเดินวนออกมา เค้าใส่ชุดเหมือนคนงานอ่ะคะสีเขียวสว่างโล่แขนยาว แบบคนก่อสร้าง ละเมา น่ากลัวจริงๆ ระวังหน่อยนะแบบใครอยู่แถวบ้านเรา วันนี้ช็อคมากจริงบอกเลย
ปล. คือเราหน้าตาธรรมดา ไม่ได้ใส่ชุดแบบวับๆแวมๆแต่อย่างใด กระโปรงยาวเสื้อแขนสั้นธรรมดา