สวัสดีค่ะทุกคน
เรามีเรื่องอยากจะระบาย มันอึดอัดมาก เรื่องที่เราจะระบาย ทุกคนจะด่าจะว่ายังไงก็ได้ รึใจง่ายเรายอมรับผิดทุกอย่าง
คือเราเป็นคนชอบเล่นพวกแอ๊ฟโซเชี่ยลมาก คุยกับคนโน๊นคนนี้ไปทั่ว แต่ก็คุยแก้เหงาเฉยๆนะไม่ได้อะไรมาก แต่มีอยู่คนนึงที่เราคุยด้วยแล้วเรารู้สึกดี
เราเป็นคนกวนๆอยู่แล้วและเราก็เจอคนที่นิสัยกวนๆเหมือนเรา คุยกันแล้วคือมันรู้สึกดีอ่ะ คุยกันสนุกอ่ะยิ้มตลอดเลยเวลาเห็นข้อความของพี่เค้า (เรายังไม่เคยเจอตัวจริงกันเลยนะ) ถ้าไม่ได้คุยวันนึงนะเหมือนขาดอะไรไปบางอย่างในชีวิตอ่ะ ห่อเหี่ยว เบื่อไปทั้งวันเลยล่ะวันนั้น อิอิ แต่ก็ต้องทำใจเพราะพี่เค้ามีแฟนแล้วนี่นา เวลาถ้าพี่เค้าจะไปหาแฟนเค้าก็จะบอกก่อน แต่ใช้คำว่าไปทำธุระแทนคำว่าไปหาแฟน แต่พี่เค้าไม่ได้อยู่กับแฟนตลอดเวลานะ ก็เลยมีเวลาคุยกะเราอยู่พอสมควร ตอนแรกเราก็เฉยๆนะไม่ได้คิดไร พอเราคุยกันทุกวันคุยกันตลอด เหมือนเราสนิทกันไปแล้ว พี่เค้าก็ชอบระบายเรื่องของเค้ากับแฟนให้ฟังตลอด เราก็ให้คำปรึกษาและกำลังใจไปตามหน้าที่พี่น้อง (เค้าชอบทะเลาะกับแฟนบ่อยๆน่ะ) สักพักเราก็เปลี่ยนมาคุยไลน์กัน ทีนี้เปิดกล้องคุยกันเลย แรกๆที่เห็นหน้าเค้า เค้าก็งั้นๆหน้าตาธรรมดา (จะบอกว่าตัวเองสวย 555 ล้อเล่น)แต่เราเปิดกล้งคุยกันทุกวัน คุยกันไปเลื่อยๆ เราก็เลยแอบชอบเค้ามากขึ้นๆทุกวัน จากความรู้สึกที่เฉยๆกายมาเป็นความชอบ และก็ชอบมากขึ้นๆๆๆ ถึงแม้เค้าจะมีแฟนแล้วก็เหอะ (เริ่มเลวทีละนิด)จนวันนึงเราชวนเค้าไปดูหนัง เรื่อง ทานเฟอมเมอร์ ภาคล่าสุดเพราะเราอยากดูมากไม่มีเพื่อนไปเลยลองชวนเค้าดู ตอนแรกเค้าบอกว่าเค้าไม่ว่างเค้าทำงาน เราเลยแง่วเลย เราเลยบอกว่าไม่เป็นไรไปคนเดียวก็ได้ (แอบงอลนิดน่อย)พอวันรุ่งขึ้นเค้าถามว่าจะไปดูหนังกี่โมง เราเลยบอกว่า 11โมงเช้า เค้าเลยบอกว่าเด๊วเจอกันนะ คือความรู้สึกตอนนั้นแบบว่าดีใจมากอ่ะ คุยกันตั้งนานได้เจอตัวเป็นๆสักที พอเห็นตัวจริงพี่เค้าสูงมากกๆอ่ะผอมๆใส่แว่นสายตาด้วยมีหนวดนิดๆ อร๊ายยยแป๊กเลยย เราก็ไปดูหนังกันปกติแบบพี่น้องไม่ได้หวานแว๊วอะไรแบบนั้น จากนั้นพี่เค้าก็ขับรถมาส่งที่บ้านแล้วก็กลับ ตอนแรกคิดว่าพี่เค้าเห็นตัวจริงเราแล้วจะหายไปเลยชะอีก ที่ไหนได้คุยกันต่อเหมือนเดิม เราเลยตัดสินใจบอกเค้าว่า "ชอบพี่นะ รู้สึกดีที่ได้คุยด้วย " แล้วเค้าก็ไม่ตอบอะไร สักพักนึงเค้าก็ตอบกลับมาว่าเค้าก็รู้สึกดีด้วยเหมือนกัน แต่เค้าทำอะไรได้มากกว่านี้ไม่ได้เพราะเค้ามีแฟนแล้ว เงิบบบสิครับเจอคำนี้ แต่เราก็ไม่ได้สนใจอะไร ยืนยันที่จะใช้ความรู้สึกนี้ต่อไป เราก็คุยๆหยอดๆไปบ้างบ้างครั้ง เค้าก็เล่นด้วยนะ
จนวันนึงเราชวนเค้ามาที่ห้อง (แรดม้ะอิอิ) เราหิวมากวันนั้นเลยให้เค้าซื้อข้าวมาให้กินตอนนั้นมันก็ดึกแล้วนะ5ทุ่มกว่าๆพี่เค้าแตะบอลพึ่งเสร็จพอดี เค้าก็ซื้อมาให้ (อ่อลืมบอกไปเรายังไม่มีแฟน เช่าห้องอยู่คนเดียว) เราก็นั่งคุยกะเค้าที่ห้องจนเกือบจะตี2แล้วอ่ะ เลยไม่อยากให้กลับอยากอยู่ด้วยนานๆเลยล่ะ เลยบอกว่ากลับพรุ่งนี้ได้ใหมยังอยากอยู่ด้วยต่อ นอนนี่เลยนะ (เลวไหมล่ะ สุดๆอ่ะใจก็รู้อยู่ว่าเค้ามีแฟนแล้ว)เค้าก็ตกลงนะ ก่อนไปอาบน้ำเค้าขอหอมแก้มเราทีนึง เราก็ให้หอมก็เราชอบเค้านิอยากทำไรได้หมดอ่ะตอนนั้น(ยกเว้นมีไรกันนะ) คืนนั้นเราก็นอนกอดกันทั้งคืนเลยแต่ไม่มีไรกันนะ ถึงเค้าจะพยายามก็เถอะก็เราไม่ให้นินอกใจก็พอได้ แต่ถ้านอกกายนี่สิไม่ไหวอ่ะ พอตอนเช้าเค้าก็ไม่ไปทำงานกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่บ้านแล้วมาหาใหม่ ทีนี้เล่นกันไปเล่นกันมาเราก็เลยยอมเป็นของเค้าง่ะ ไม่รู้ว่าความคิดนั้นมันไปไหนไหนหมด หลังจากวันนั้นเค้าก็มาหาเราบ่อยๆ เค้าบอกเสมอว่าเราก็เป็นแฟนเค้าเหมือน เค้าจะทำให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ เวลาเค้าไปหาแฟนนะเราก็แอบน้อยใจนิดๆจะทำไงได้อ่ะก็เค้ามาก่อนนี่นา ถ้าเค้าอยู่กับแฟนเราจะไม่ได้คุยกัน แต่เวลาเราจะไปไหนมาไหนเค้าให้โฟสบอกให้ทามไลน์เสมอ แรกๆเราก็โอเครเรายอมทำตามหมดทุกอย่าง พอนานๆไปเราก็เริ่มรนู้สึกน้อยใจ ชวนไปไหนมาไหนก็ไม่ได้ กลัวแฟนเค้าเห็นค่ะ เราก็ชอบโพสนั่นโพสนี่ตลอดเวลาแบบว่าน้อยใจ วันนั้นเราชวนเค้าไปทะเลก่อนวันแม่เค้าก็บอกว่าเค้าไปไม่ได้ แต่เค้าสัญญาว่าเค้าจะพาไปแต่ไม่ใช่ตอนนี้ และสัญญาว่าเค้าจะทำมันให้ดีก่านี้ ก่อนเราไปทะเลเค้าบอกให้เราดูแลตัวเองดีๆ และที่สำคัที่สุดเค้าพูดว่า "พี่ก็รักเรานะ แต่พี่ทำอะไรไปมากกว่านี้ไม่ได้" (บร๊ะจ้าว)พึ่งเคยได้ยินคำว่ารักจากปากเค้า รู้สึกดีใจมากๆบอกไม่ถูกเลย แต่ก่อนที่จะไปทะเลเราไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไหร่เหมือนเค้าดูเครียดๆ เราก็เลยไม่อยากกวนใจเค้า รอก็แต่เค้าทักมา เราก็ไปทะเลกับครอบครัวปกติ พอกลับมาประมานวันที่10 สค.ได้มั้งเราก็ทักหาเค้า ก็คุยปกตินะแต่คุยด้วยนิดน่อยดูเหมือนไม่อยากคุยกะเรา พอวันรุ่งขึ้นเราก็ถามเค้าว่าเป็นอะไรรึป่าว ช่วงนี้รู้สึกว่าเราจะคุยกันน้อยลงไปนะ จะเอายังไงก็ว่ามา จะคุยกันต่อรึไม่คุยก็บอกมาเลยอย่ามาทำแบบนี้ เค้าก็เลยตอบมาว่า โว๊ะ อย่ามาอะไรตอนนี้ได้ไหม อยากอยู่เงียบๆ ปวดหัว  แค่นั้นละค่ะน้ำตาไหลเลย เราก็เลยไม่ได้พูดไรอีก ลบไลน์ ลบเบอร์ ของทุกอย่างของเค้าทิ้งหมดเลยย จากวันนั้นเราก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย จนถึงทุกวันนี้เราก็ยังไม่เคยลืมเค้าเลย เรายังคิดถึงเค้าตลอดเวลา นึกถึงแต่เรื่องดีๆที่เค้าเคยทำให้เรา ความรู้สึกตอนนี้ยังคงเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยนแปลง พยายามลืมเค้าแต่ทำไม่ได้เลย ยังไงก็รักเค้าเหมือนเดิม เราควรจะทำไงดีค่ะ สุดท้ายแล้วก็คิดได้แค่ว่าการเป็นมือที่สามก็ไม่ได้อะไรเลย สุดท้ายแล้วเค้าก็เลือกตัวจริงอยู่ดี ก้ทำใจไปเลื่อยๆเวลาเท่าน้นจะรักษาทุกอย่าง เป็นไงค่ะเราเลวมากเลยใช่ใหม รู้ว่าเค้าไม่ใช่ของเราก็ยังจะพยายามเรียกร้องอีก สมควรแล้วใช่ใหมค่ะที่เป็นแบบนี้