คือบางทีมันก็พูดตรงๆ ไปไม่ได้อะนะ บางคนก็พูดจนไม่รู้จะพูดยังไง
เป็นคนที่ไม่เคยระรานเพื่อนบ้านนะ ไม่เคยสาระแนเข้าไปยุ่งกับเพื่อนบ้าน อยู่แบบสันโดดมาก
แต่ทำไม๊ ทำไม ถึงชอบมีคนมาก่อความรำคาญ มักง่ายใส่ ทั้งๆ ที่เราไม่ได้ไประรานเขาเลยสักนิด
บางทีก็น้อยใจชีวิตนะ  บางครั้งเคยพูดดีๆ นะ ติดป้ายก็แล้ว เราสุภาพสุดๆ นะ
ไม่ด่าใครต่อหน้า  เวลาจะห้ามเขาทำอะไร เราต้อง "ขอโทษค่ะ" ก่อนตลอด  แค่นั้นก็โกรธเรา ทั้งๆ ที่เราไม่ผิด
ทำไมๆๆๆ เขาทั้งหลายถึงไม่เกรงใจกันบ้างเลย   เราไปทำกรรมอะไรไว้นะ?

ที่เจอบ่อยๆ น่ะหรือ?
- พวกมักง่าย เห็นหน้าบ้านคนอื่นร่มกว่า เลยถอยรถบ้านตัวเอง ออกมาจอดหน้าบ้านเราน่ะแหล่ะ
- พวกชอบจอดขวางประตูบ้านคนอื่น พอเราพูดเข้า ก็ย้อนว่า "แล้วจะออกเดี๋ยวนี้รึไง"  (สรุป เราผิด?)
- พอเปิดประตูไว้    มีพวกมากลับรถในบ้านค่ะ !!!      สุดยอดแห่งความมักง่ายจริงๆ
- พวกชอบดูดบุหรี่หน้าบ้าน แล้วทิ้งก้นบุหรี่ไว้อีกต่างหาก
- พวกชอบวางของบนรั้วร่วม ล้ำมาบ้านเรา โคตรจะดูรกและซกมกอะค่ะ
- พวกขยะล้นถัง ไม่ดูแล แล้วชอบปลิวมาบ้านเรา

พยายามอยู่อย่างปล่อยวางนะ แต่เบื่อมาก     แผ่เมตตาไม่ได้ช่วยอะไร T T
ใครจะมองว่าเราเรื่องมากใจร้ายก็เถอะ เราไม่สนละ ก็เล่นไม่เกรงใจกันเลยนี่นา

เพื่อนๆ พันทิพเจออะไรกันมาบ้างคะ ระบายได้เต็มที่เลยค่ะ  (อารมณ์นั่งจับเข่าปรับทุกข์ 555)