สำหรับเรา  เหตุการณ์พึ่งผ่านมาได้ 3 เดือนเอง ยังจำได้ไม่ลืมนะ วันนั้นหลังจากเลิกงาน 5 โมงเย็นแล้ว
เราได้กลับบ้านเร็ว ปกติเราจะกล้บบ้าน 18.30 - 19.00 ตลอดเลยล่ะ  
พอกลับบ้านเสร็จก็มีเหตุให้ออกไปทำซื้อของและไปกด ATM แต่ไม่ได้เดินไป เราปั่นจักรยานไปซื้อของที่ปั๊ม Jiffy Jet
แต่จักรยานเจ้ากรรมดันโซ๋หลุดตอนไปอยู่หน้าตู้ ATM แล้ว ระหว่างนั้นก็หาเศษใบไม้เพื่อมาจับโซ่จักรยานที่มันหลุด
สักพักเราก็ได้ยินเสียงคนถามว่า ''ให้ช่วยไหมครับ'' พอเราเงยหน้าไปเท่านั้น ก็เจอกับน้องผู้ชายคนนึงยืนมองเราประมาณว่าอีป้านี่ทำอะไรอยู่
เราก็บอกกลับไปว่า อ๋อ ไม่เป็นค่ะ  แล้วก็ก้มหน้าจับโซ่ใหม่ ใจก็คิดว่าน้องคนนั้น เขาจะไปแล้วล่ะ  

สักพักได้ก็ยินอีก ''ให้ช่วยไหมครับ'' เราเลยเงยหน้ามองอีกครั้ง ครั้งนี้มองแบบเต็มตาเลย ตอนนั้นสายตาเรากับน้องเขามันสบตากันจริงๆ
แบบไม่มีหลบ ซึ่งน้อยครั้งมากที่จะมีคนสบสายตาเรา  ตอนสบตามันเหมือนอึ้งๆ คือเห็นออร่าของน้องเขาค่ะ
น้องเขาดูหล่อ ขาวๆ สูงๆ คมๆ ออกแนวฮิวโก้ อะไรแบบนี้  

เราก็ยิ้มๆ แล้วก็ปฏิเสธน้องเขาไป น้องเขาก็นั่งดูโซ่จักรยานกับเรา เราก็เงยหน้ามองเขา
บอกเขาว่า ไม่ต้องช่วยหรอกค่ะ มือคุณจะเลอะเทอะเปล่าๆ เดี๋ยวก็ใส่ได้ค่ะ  หลังจากนั้นน้องเขาก็เดินไปหาเพื่อนเขาแล้วเราก็ใส่โซ่จักรยานที่มันหลุดทั้งหน้าและหลังได้สำเร็จ

บอกได้เลยว่า ช่วงวินาทีที่ได้สบสายตากับน้องเขา เรารู้สึกนะว่า อืม ผู้ชายคนนี้ใช่ได้แฮะ แต่มันคงเป็นไปไม่ได้ คือน้องเขายังเด็ก (อิป้านี่ก็เพ้อเจ้อไป)
แล้วเพื่อนๆ ล่ะ มีเหตุการณ์อะไรบ้างที่รู้สึกประทับใจกับคนที่เราไม่รู้จักกันบ้าง