เป็นข้าราชการครูร.ร.ประถมแห่งนึง  ในบรรดาครูในสายชั้นเราให้ใจ จริงใจกับทุกคนเต็มที่กับทุกคน ใครดีเราดีตอบ ไม่เคยร้ายกับใครถ้าไม่ถูกกระทำก่อน แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือการแสดง เสแสร้ง นินทาว่าร้ายลับห

เรามีเพื่อนอยู่กลุ่มหนึ่ง สนิทกัน ทำงานก็ทำด้วยกัน ไปไหนก็ไปด้วยกัน แต่แล้ววันหนึ่งอะไรอะไรก็เปลี่ยนไปเพื่อนในกลุ่มก็เริ่มแยกจากกัน คุยกันน้อยลง เราให้ความจริงใจกับพื่อนเต็มร้อยแต่สิ่งที่ได้กับมามันไ

แค่อยากฟังความเห็นของทุกท่านเฉยๆค่ะ อยากรู้ว่ามีมุมมองแนวคิดอย่างไรกับคนประเภทนี้ ประเภทที่ว่าเคลียร์ปัญหาอะไรกันไปหมดแล้ว แต่ลับหลังก็ยังจะนินทา ว่าร้าย ใส่ร้ายนู่นนี่นั่น มีหนักกว่านี้คือพาเพื่อนมาเ

เพื่อนแท้หรือเพื่อนไม่แท้ มันดูยังไงอะ คำว่าเพื่อนแท้คือเพื่อนที่สนิทกันแค่นั้นอะน่ะ สำหรับเรา เพื่อนแท้คือคนที่ไม่หักหลังและจริงใจต่อกันเสมอ มีอะไรก็พูดไม่ใช่นินทาลับหลัง คนบนโลกไม่มีใครไม่เคยถูกนินท

เริ่มเรื่องเลยนะคะเรามีเพื่อนสนิทคนนึงสนิทกันมาจะเข้าปีที่7เเล้วแต่เริ่มเราไม่ค่อยโอเครกับเขาเพราะเขาเป็นคนทำอะไรไม่คิดเเละก็ชอบมีปัญหาพอมีคนพูดเหมือนเขาจะรับฟังเเต่ก็ยังเป็นเหมือนเดิม จนเพื่อนเก่าเริ

เรามาทำงานที่นี่เป็นที่แรกแต่ไม่เคยเจอเพื่อนร่วมงานที่ทำดีแต่ต่อหน้าลับหลังนินทาฉ่ำ มองเราแต่ตอนมีผลประโยชน์เราตังใจทำงานมากขยันแบ่งปันมาตลอดแต่เจอ คนที่ไม่จริงใจ จะใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับคนพวกนี้ยังไงดีค

ไม่เคยมีใครที่จริงใจกับเรา "มีแฟน"ก็เหมือนไม่มี"มีเพื่อน." เพื่อนสนิทก็ชอบนินทาลับหลังต่อหน้าทำเนียนเหมือนไม่เคยพูดให้เรา #เป็นแบบนี้ควรจริงใจด้วยป่ะ.?

ตอนนี้ที่ทำงานเราเป็นสังคมเพื่อนร่วมงานที่แย่มากๆคือไม่มีความจริงใจให้กันเลย นินทากัน ฟ้องกัน ทำงานเอาหน้า ว่างคือจับกลุ่มนินทา แล้วพวกที่ไปด้วยกันลับหลังก็นินทากันเอง บางคนก็มาว่าคนนั้นให้ฟังด่ากันแต

คือผมเป็นคนที่เวลาคบกับเพื่อนไม่ว่าจะกลุ่มเพื่อนที่โรงเรียน กลุ่มรุ่นพี่ที่รู้จักกัน คือต่อหน้าเค้าดีกับเรามากเลยนะครับ แต่ลับหลังก็ด่าเราบ้าง โพสสเตตัสแขวะด่าเราบ้าง คือเราให้ความจริงใจไปเหมือนไม่ได้