ต้องบอกก่อนว่าเราไม่ชอบช่วยตัวเอง!!!
คือเราคบกับแฟนมา6ปี แฟนเราไปทำงานที่ต่างประเทศ3ปีจะกลับมา1ครั้งแล้วเมื่อไม่นานประมาณเดือนพฤษภาคมแฟนเราก็กลับมาเราไปรอรับเค้าที่สนามบินอย่างใจจดใจจ่อพอเจอแค่นั้นแหละเราดีใจมากกกกกแต่แฟนเราเฉยๆนั่งtaxiกลับมาบ้านก็ไม่คุยกับเราสักคำ พอมาถึงบ้านประมาณสามโมงเย็นเค้าก็ขออาบน้ำแล้วก็นอน เราก็คิดว่าเค้าคงเหนื่อยกับการเดินทางไม่เป็นไรให้เค้าได้พักผ่อน พอประมาณห้าทุ่มเราเห็นเค้านอนเล่นโทรสับอยู่เราก็เลย.......เข้าไปหาเค้าทำให้เค้าทุกอย่างอารมณ์เรามาแบบว่าจัดเต็ม3ปีเจอกันครั้งนึงแต่ผลตอบรับคือ นอนเถอะ แล้วแฟนเราก็นอนหันหลังให้เรา อ้าว!!!!งงเป็นไก่ตาแตกเลยอ้อนก็แล้วพูดดีก็แล้วขู่ก็แล้วจนเราร้องไห้โฮออกไปนั่งร้องไห้อยู่นอกห้องคิดว่าแฟนเราจะมาง้อผ่านไป 3 ชม.เราร้องไห้จนเราเหนื่อย เราก็กลับเข้าห้องไปนอนเอง เป็นแบบนี้ทุกครั้งคือพอเรามีอารมณ์เราก็จะอ้อนเค้าพูดกับเค้าดีๆทำให้เค้าแต่เค้าไม่อะไรกับเราเลยเราต้องอ้อนวอนร้องห่มร้องไห้เค้าถึงจะยอมมีอะไรกับเราซึ่งเราก็ไม่เข้าใจเค้าเหมือนกันว่ามันสนุกนักหรอ?จนถึงวันครบกำหนดที่เค้าจะต้องบินกลับไปทำงานแล้วเค้ายังไม่จัดหนักให้เราเลยแม้แต่หอมแก้มก็ยังไม่มี เราคิดเสมอว่าเรามันน่ารังเกียจขนาดนั้นเลยหรอ หรือผิดปกติอะไร หรืออารมณ์ความต้องการเรามากเกินไป เราคิดว่าคนที่เค้าอยู่ด้วยกันทุกวันถ้าเค้าจะมีอะไรกันทุกวันมันก็คือเรื่องปกติใช่ป่ะ แล้วเราหรือแฟนที่ผิดปกติ เรารู้นะว่าถ้าเลิกกับเค้าแล้วหาแฟนใหม่มันจะดีกว่าแต่เรารักเค้า เคยมีคนมาจีบนะแต่เราไม่เล่นด้วยมันแบบว่าใจเรามันไม่ไปอ่ะ ใจเรามันรอแต่เค้าคนเดียวแบบว่านานแค่ไหนก็รอ แต่ผลของการรอนี่สิมันช่างเจ็บปวดเหลือเกิน ถึงแม้ช่วงที่มีอะไรกันจะเป็นช่วงสั้นๆเพราะแฟนเราเสร็จเร็วไม่มีลีลาอะไรเลยก็ตามจะห่วยแตกแค่ไหนเราก็ไม่เคยคิดที่อยากจะมีคนใหม่เลย แฟนเราอายุ35 เราอายุ22 เราควรทำไงดี ทุกวันนี้ได้แต่โทรคุยกันเวลาได้ยินเสียงเค้านะ ขนลุกอารมณ์มาเต็มแต่ก็ทำอะไรไม่ได้มากไปกว่าร้องไห้ให้มันเหนื่อยกับการหาอะไรทำให้มันลืมๆแล้วก็จบกันไป เราไม่ได้ผิดปกติหรือเซ็กจัดใช่มั้ย???ขอบคุนนะค่ะที่สละเวลาอ่านเรื่องของเรา