หน้าเปิด


ต่อจากตอนที่แล้ว หลังจากที่นางิได้กลับมาคฤหาสน์ก็รู้สึกว่าตัวเธอนั้นจำไม่ได้เลย แม้จะออกไปเพียงแค่ 3 เดือน แม้จะเคยอยู่ในคฤหาสน์อันกว้างใหญ่นี่คนเดียว แต่นางิก็อดแปลกใจไม่ได้เลยที่....เธอจำไม่ได้เลย

แล้วนางิก็ลองมานั่งเก้าอี้โซฟาตัวเดิมๆที่เคยนั่งที่เมื่อก่อนไม่ได้คิดอะไร ตอนนี้ก็คิดอยู่ว่าเก้าอี้ตัวนี้ราคาเท่าไรกัน น่าจะสักล้านเยน ตอนนี้รู้สึกเลยว่าแตกต่างกับเบาะรองนั่งบางๆที่อพาร์ทเมนต์คนละเรื่องเลยจริงๆ แน่นอนว่าเก้าอี้ตัวนี้สบายกว่าเยอะมากๆๆๆๆ แต่ก็....

พอดีนั้นเองที่ฮายาเตะกลับมาจากซื้อของแล้ว นางิเลยรีบไปหาฮายาเตะ ฮายาเตะเลยถามว่าเล่นเกมเสร็จแล้วเหรอ นางิก็อ้างๆไปว่าพักก่อนเพราะเจอบอสยาก แล้วนางิก็เกาะฮายาเตะตามถึงห้องครัวถามว่าซื้ออะไรมาบ้าง ฮายาเตะบอกวัตถุดิบสำหรับทำอาหารเย็น และเพราะได้กลับมาคฤหาสน์แล้วก็เลยสามารถจะซื้อของดีๆมาทำเมนูอร่อยๆได้เลยซื้อมาเพียบ นางิเลยบอกงั้นเธอขอช่วยด้วยคน แต่ฮายาเตะบอกไม่เป็นไร เขาจะจัดการทุกอย่างให้เองให้นางิไปพักสบายๆดูทีวีอะไรก็ได้ นางิก็ไม่อยากตื้อต่อจะน่าสงสัยก็เลยบอกฝากฮายาเตะด้วยและถามถึงมาเรียว่าอยู่ไหนแทน ฮายเาตะบอกมาเรียอยู่ชั้นสองกำลังทำความสะอาด

นางิเลยรีบไปหามาเรียและขอช่วยทำความสะอาดด้วย มาเรียก็เหงื่อตกและพูดถึงอดีตเวลาที่นางิจะมาช่วยทีไรต้องเป็นเรื่องทุกที นางิเลยโวยเลยว่าพูดเหมือนเธอไร้ประโยชน์จนโมโหแย่ที่ปัดฝุ่นจากมือมาเรียมา พูดไม่ทันไรที่ปัดฝุ่นที่นางิถือก็ไปโดนพวกของตกแต่งห้องแตกเป็นชุดเลย มาเรียเลยพูดอีกทีว่าให้นางิไปดูอนิเมะหรืออะไรก็ได้ที่ห้องเถอะ นางิเลยยอมไปดีๆ


แต่ถึงงั้นพอมาถึงห้องแล้วก็แอบบ่นมาเรียนิดๆหน่อยๆ ง้อนยอมดูอนิเมะจนข้าวเย็นก็ได้ ระหว่างที่ดูๆก็มาคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นที่อพาร์ทเมนต์ในช่วง 3 เดือน อพาร์ทเมนต์ที่มีจิฮารุ มีคายุระ ฮินะกับอายุมุ ยังมีเด็กตัวเล็กๆ(อาเธเน่) กับพวกเธอ ฮายาเตะและมาเรีย คิดขึ้นมาแล้วนางิก็ทำหน้าเศร้า พอดีนั้นฮายาเตะก็เรียกนางิบอกอาหารเย็นพร้อมแล้ว

อาหารเย็นที่ฮายาเตะจัดให้มื้อนี้หรูหราราวกับเชฟมือหนึ่งจนนางิชมเลยทีเดียว นางิเลยชวนให้ฮายาเตะมากินด้วยกันแต่ฮายาเตะบอกเขาขอตัวไปทำของหวานมาให้ก่อน ให้นางิกินได้เลย นางิเลยบอกงั้นเธอจะกินช้าๆลิ้มรสให้อร่อยเลย พอกินแล้วก็คิดว่าฮายาเตะทำอร่อยสุดยอดจริงๆนั้นแหละ ขนาดที่ว่าอร่อยจนน่าเสียดายแทนพวกคนที่อยู่อพาร์ทเมนท์เลย ยิ่งกินก็ยิ่งรู้สึกอร่อย....แต่....นางิกลับเริ่มร้องไห้

พอฮายาเตะเอาของหวานมาและเห็นนางิร้องไห้ก็ถามว่าไม่ชอบเหรอ นางิส่ายหัวและบอกอาหารของฮายาเตะสุดยอด แต่....ที่ผ่านมาเธอไม่เคยรู้เลย...ว่าอะไรคือของมีค่าที่แท้จริง และสิ่งที่เธอไม่อาจซื้อได้ด้วยเงิน ถึงมันจะลำบากและจํากัดจําเขี่ย แต่.....


ขณะที่พูดๆอยู่นั้นเองจู่ๆจิฮารุก็มาแย่งสตรอเบอร์รี่จากของหวานของนางิไปกิน นางิถึงกับงงเลย ตกใจถามเลยว่ามาอยู่ที่นี่ได้ไง จิฮารุบอกก็เดินเข้าทางประตูหน้าสิ แถมไม่ใช่แค่จิฮารุแต่เป็นทุกคนที่อพาร์มเมนต์ต่างมากันหมดเลย


บางคนอย่างฮินะที่ถึงจะเคยมาแล้วแต่ก็เกือบลืมไปเหมือนกันว่าคฤหาสน์นี่ใหญ่ขนาดไหน แต่บางคนอย่างคายุระพึ่งจะเคยมา แถมมาถึงยังมีคนมากวนอย่างอายุมุที่มาแย่งกินของหวาน คายุระที่เริ่มสนใจห้องดีๆอย่างห้องเสียงจนอยากสำรวจทำเอานางิโวยว่าอย่าเดินบ้านคนอื่นตามใจชอบ พอจิฮารุเห็นนางิแบบนี้แล้วก็หัวเราะและบอกก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอ นางิโวยกลับเลยว่ายังไง

จิฮารุ: ก็ดูมีชีวิตชีวาขึ้นแล้วนิ


นางิได้ยินแบบนี้ก็เกือบเขินออกนอกหน้ารีบทำเป็นไม่สนใจอ้างว่าก็แค่เสียงดังไปทั่วเอง แล้วอาเธเน่ก็มาขอนางิบอกว่าหิวช่วยเตรียมชากับของว่างหน่อย นางิเห็นเลยว่าอาเธเน่ทำเหมือนตัวเองอยู่บ้านเลยสินะ แต่ก็เอา นางิเลยสั่งให้ฮายาเตะเตรียมให้หน่อย ฮายาเตะเลยรีบไปเตรียมให้ทันที คายุระก็ขอเล่นเกมหน่อยนางิก็บอกก็ได้ๆ

มาเรียเห็นแบบนี้แล้วก็ขอบคุณจิฮารุ แต่จิฮารุบอกเธอไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย ก็แค่มาบ้านเพื่อนแล้วรู้สึกสนุกก็เท่านั้น


จบตอน