จากตอนล่าสุด "ไผ่"   เห็นหลายๆคนออกมากล่าวถึงกันมากมาย ซึ่งส่วนใหญ่ชื่นชมกันอย่างมาก

แต่ความรู้สึกของผมทันทีที่ถึงจากเฟิร์นต้องปวดท้อง ทรมาน เลือดอาบ (เดาได้ตั้งแต่กระโปรงขาวแล้ว) ผมว่ามันน่าจะมีอะไรที่มากกว่านี้

ฮอโมน..กำลังทำให้เด็กวัยรุ่นรับรู้อะไรผิดๆหรือเปล่า   แน่นอนครับว่า "คนเขียนบท" พยายามที่จะสอดแทรกอะไรหลายๆอย่างลงไป

เพื่อให้เด็กรู้ว่าควรทำอย่างไร การพูดคุยกับพ่อแม่ ตามคำแนะนำของ แจ้    หรือแม้แต่ความเจ็บปวดจากการใช้ยา จนถึงการพาไปส่งโรงพยาบาล

แต่สิ่งหนึ่งที่ผมว่าหนังพลาดไปก็คือ มันง่ายไปไหมกับการที่เรื่องนี้จบแบบธรรมดามากๆ ทั้งสองคนแทบไม่ได้เป็นอะไรเลย.....

เรื่องการหาซื้อยาเพื่อมาทำแท้งด้วยตัวเอง ใช่ครับเดี๋ยวนี้มันหาได้ไม่ยากเหมือนแต่ก่อนแล้ว แค่เปิด FB หรือถามอากู๋ก็เจอแล้ว

สิ่งที่ผมอยากจะสื่อก็คือ เฟิร์นควรจะต้องได้รับบทเรียนที่มากกว่านี้   ผมมองตอนแรกที่ดูว่าเธอควรจะเสียชีวิตเพราะเสียเลือดมากเกินไป

และไผ่พาไปส่งโรงพยาบาลไม่ทัน    แต่ก็ไม่ใช่....  เมื่อถึงโรงพยาบาล ตอนที่หมอออกมา อาการน่าจะยังไม่พ้นขีดอันตราย ควรจะโคม่าไปต่อยาวๆ

เพื่อให้คนเป็นพ่อเป็นแม่ต้องทุกข์ทรมานมากกว่านี้ ไม่ใช่มาต่อยไผ่ที่ถ้าไม่ใช่เพราะทั้งสองคนเรื่องนี้คงไม่เกิด (ฉากการต่อยไผ่ผมมองว่าเขากำลัง

ต่อยหน้าตัวเองรวมทั้งผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างๆ เพราะพวกเขาเป็นคนสอนลูกให้เป็นแบบนี้)   



สิ่งที่ผมคาดหวังก็คือ ผมอยากให้คนทำฮอโมนได้โปรดทำอะไรเพื่อให้เด็กได้รู้ว่า การซื้อยามาเพื่อทำแท้งด้วยตัวเองนั้นมันอันตรายมากกว่านี้

มันรุนแรงมากกว่านี้ เพราะอย่างน้อยๆก็จะมีคนที่กลัว และรู้จักป้องกันตัวเองมากขึ้น ....

ก็แค่ความหวังครับ ใครเขาจะมาเปลี่ยนบทได้ .....






***** tex *****