อยากขอคําปรึกษาจากเพื่อนๆหน่อยค่ะ ขอโทษนะคะถ้ายาวไป
ขอพูดถึงทางบ้านสามีก่อนนะคะว่ามีใครบ้าง แม่สามีมีลูกทั้งหมด 5คน เคยมีสามีมา3คน กับสามีคนแรกมีลูก1คน (ตอนนี้อยู่กับสามีคนแรกของแก)
และสามีคนที่สอง 2คน (คือ สามีกับน้อยชาย )
สามีคนที่สาม 2คน (เป็นผู้หญิง อายุ23 กับ 16) สามีคนที่3 คือคนที่อยู่บ้านเดียวกันตอนนี้ (แต่แยกกันนอน)
ที่บ้านอยู่ด้วยกัน4คน (พ่อเลี้ยงสามี แม่ และน้องสาว2คน ) น้องชายแต่งงานและแยกไปอยู่ต่างหาก
น้องชายของสามีคนนี้มีลูก1คน อายุ3ขวบ แต่น้องชายสามีเป็นคนเหลวไหล ไม่สนใจลูก เล่นการพนัน (แต่ก็มีงานทําอยู่)
ส่วนเมียก็ใจแตก พาผู้ชายมานอนบ้าน บ้านเลยแตก เลิกกันไป น้องชายเลยเอาลูกมาให้แม่สามีเลี้ยง
ส่วนเราแต่งงานกับสามีและย้ายออกมาอยู่กับสามีข้างนอกเป็นสัดส่วน มีลูกชายอายุ4ขวบ1คน
ซึ่งบ้านจะอยู่ไกล้ๆกับแม่สามี (แกให้ย้ายมาอยู่ไกล้ๆเพราะอยากอยู่ไกล้หลาน เราก็ตามใจ)
แม่สามีเป็นคนเอาแต่ใจ และโมโหร้าย และแกไม่ชอบเรา เพราะแกว่าเราไม่เหมาะสมกับสามี (เพราะสามีเรียนจบนอก และเก่ง เป็นลูกรักแก)
เราจบม3 เรียนน้อย บ้านจน เวลาแกเจอเรา จะชอบพูดจาประชดประชัน เราก็อดทน เพราะไม่อยากทะเลาะ
สงสารสามี เลยยอมๆแก (สามีรักแม่เค้ามาก) ตลอดเวลาแม่สามีไม่เคยดีกับเราเลย
จนมาวันนึง แม่สามีตรวจเจอเป็นมะเร็งปอด ซึ่งรักษาอยู่เป็นปีๆก็ไม่ดีขึ้น จนถึงตอนนี้ก็คงไกล้หมดเวลาเข้าไปทุกที
สามีเราเสียใจมาก ซึ่งเราก็เข้าใจ แกเคยทําอะไรกับเราไว้เราก็อโหสิกรรมให้ทุกอย่าง พยายามดีกับแกเท่าที่เราจะทําได้
แม่สามีป่วย พักหลังๆมักเอาหลานมาให้เราเลี้ยง (ลูกน้องชายสามี) เราก็เลี้ยงให้ ทั้งๆที่ลูกเราก็ซนมาก เราต้องเดินไปรับไปส่งลูกไปโรงเรียนทุกวัน
พอหลานไม่สบาย เข้าโรงพยาบาล เราก็ไปนอนเฝ้าที่โรงพยาบาล เพราะแม่สามีป่วยไปไม่ได้ สามีเราก็ต้องทํางาน พ่อสามีก็ต้องทํางาน
ลูกสาวคนเล็กก็ต้องไปโรงเรียน ส่วนลูกสาวคนโตบอกไม่สบาย
สามีเราเลยบอกให้เราเอาลูกไปไว้บ้านแม่เค้า แล้วให้เราไปเฝ้า พูดตรงๆเราน้อยใจสามีเหมือนกัน เพราะวันนั้นเราก็ไม่สบาย เราไอทั้งวัน ปวดหัว กินยาแล้วง่วงมาก
ลุกแทบไม่ไหว สามีรู้ดี แต่เค้าบอกน้องสาวเป็นใข้ ไปไม่ได้ ส่วนพ่อเค้า เค้าบอกพรุ่งนี้พ่อเค้าต้องทํางาน กลัวพ่อเหนื่อย (พ่อเลี้ยง)
(ส่วนพ่อแม่เด็ก หายไปไหนไม่รู้ ไม่มาดูลูก มาเยี่ยมวันเดียวแล้วหนีหายไปเลย เลวมากๆ) สรุปเราไปคะ ไปแบบโทรมๆไปเเบบเหนื่อยๆ ทุกวันนี้เรารู้เลย คนที่เค้ารักที่สุดคือคนในครอบครัวเค้า
รักมากกว่าลูกตัวเอง (ลูกเราติดเรามาก ไม่ค่อยชอบอยู่ไกล้สามี เพราะสามีชอบตีลูก แต่กับหลานคนนี้เค้ารักมาก)
เราไม่รู้ว่าทําไม หรืออาจเป็นเพราะเค้าสงสารหลาน เพราะพ่อกับแม่เด็กไม่รักและสนใจ
ปัญหามันไม่มีอะไร เพราะเราก็ยินดีช่วยเลี้ยงให้เวลาไม่มีคนเลี้ยง หรือแม่สามีไม่ว่าง
แต่สุดท้าย แม่สามีเอ่ยปาก จะจ้างพี่เลี้ยงเด็ก และขอให้สามีรับหลานคนนี้ไปอยู่ด้วยหลังแกตาย สามีอยากรับปาก แล้วกลับมาคุยกับเราหลายครั้ง
แต่เราคิดอยู่หลายวัน และตัดสินใจปฎิเสธไป
เราบอกว่า เราสามารถช่วยได้แค่ เวลาไม่มีคนอยู่ (น้องสาวสามีไปเรียน)ให้พี่เลี้ยงพาเด็กมาอยู่บ้านเราก่อนได้ เราจะดูให้ เพราะบ้านก็ไกล้ๆกัน อีกอย่างเราก็มีลูกเราต้องดูแล (ก่อนหน้านี้ เรากับสามีมีเพลนจะมีอีกคนปีหน้า)
ถ้าน้องสาวเค้ากลับจากเรียน ก็ค่อยพากลับไป เพราะคนในบ้านเค้าก็อยู่กันครบ แต่ทางแม่สามีท่าจะให้เราเอามาเลี้ยงลูกเดียว
เราก็พูดคุย อธิบายกับสามีไปหมด เลี้ยงเด็กคนนึงจนโตมันไม่ใช่เรื่องง่ายๆ บ้านเราไม่ได้รํ่ารวยขนาดนั้น บ้านก็ยังเช่าเค้าอยู่
เราไม่มีปัญญาดูแลเค้า แต่สามีพาลโกรธเรา เค้าบอกเค้าทําใจไม่โกรธเราไม่ได้ เค้าบอกมันเป็นคําขอสุดท้ายของแม่เค้าก่อนตาย
เค้าอยากให้แม่เค้าหมดห่วง เพื่อนๆคะ เราใจดําไหมคะ เราเห็นแก่ตัวใช่ไหม ทําไมทางแก้มีมากมายพวกเค้าไม่คิดหรือเลือกทางอื่นคะ ทําไมต้องโยนมาที่เรา
ทําไมสามีต้องบังคับเรา ถ้าเราเลี้ยงดีก็ดีไป แต่ถ้าเราเลี้ยงแล้วลูกเค้าเป็นอะไรไปละคะ ใครๆก็ต้องโทษเรา
ทําไมเค้าไม่ไปคุยกับพ่อเด็กซึ่งเป็นน้องชายเค้า หรือคุยกับแม่เด็ก ทําไมเค้าไม่ยอมจ้างพี่เลี้ยงไว้ที่บ้านเอง ทําไมต้องจ้างพี่เลี้ยงให้เราแทน บ้านเราหลังเล็กๆเช่าเค้าอยู่
แต่บ้านแม่เค้าหลังใหญ่ ไม่ต้องเช่า บ้านรวย ตอนนี้แม่สามียกสมบัติทุกอย่างให้ลูกสาว2คนทั้งหมด ยกเว้นหลานคนนี้ซึ่งยกให้เราเลี้ยงดูต่อ
ปรกติเรากับแม่สามีแทบไม่อะไรคุยกัน เพราะเค้าไม่ชอบเรา เวลามีอะไรหรือบอกให้เราช่วยเลี้ยงหลาน ก็บอกผ่านสามีตลอด ไม่เคยถามเรา เพราะเค้ารู้ว่าเราเกรงใจสามี และสามีเองเป็นคนกลัวแม่มาก ตลอดเวลาเหมือนแม่เค้าบังคับเค้าให้เค้ามาบังคับเราอีกที แม่สามีชอบหาเรื่องด่าเรา บางครั้งเรารู้สึกว่าเค้ารังเกียจเรา มองเราเหมือนคนใช้ เวลาเจอ เราไหว้ก็แกล้งมองไม่เห็น ไม่รับไหว้ ไม่มองกระทั้งหน้าเรา เราก็ยอมเค้าค่ะ เวลาไปกับคนในบ้านเค้า ก็เหมือนตัวเองตํ่าต้อย แต่ก็ทนๆมาตลอด
และตอนนี้เราไม่คุยกับสามีแล้ว เค้าคงเกลียดเรา ที่ทําให้แม่เค้าไปแบบหมดห่วงไม่ได้ แต่เราไม่ต้องการรับปากไปแล้วมาเสียใจภายหลัง ต้องรับผิดชอบคนทั้งชีวิต
เราแย่มากใช่ไหมคะ? เราเข้าใจดีและเห็นใจสามีค่ะ รู้ว่าแม่เค้าไกล้จะเสีย แต่เราก็อดที่จะคิดไม่ได้ว่า พวกเค้าเห็นแก่ตัว ทําไมต้องโยนมาให้เรารับผิดชอบคนเดียว ทั้งๆคนที่บ้านเค้าก็อยู่กันครบ เพียงเพราะไม่ต้องการทิ้งปัญหานี้ไว้ให้ลูกสาว2คนในอนาคต แถมแต่ก่อนก็เกลียดเราจะตาย อีกอย่างเราก็รับปากจะช่วยดูแลอีกแรง ไม่ใช่ไม่สนใจ บางครั้งเราก็สงสารสามีนะ แต่บางครั้งก็คิดโกรธเค้าอยู่ลึกๆ เค้ารักและเห็นใจทุกคนในครอบครัวเค้า ห่วงทุกคน ยกเว้นเรา
ทุกวันนี้เรานอนร้องไห้ทุกคืน อึดอัดใจ จากที่เคยมีครอบครัวที่มีความสุข ตอนนี้มันหมดไปแล้ว ถ้าแม่เค้าเสียไปแล้ว แล้วเราไม่รับปาก สามีคงโทษเราไปตลอดชีวิตใช่ไหม
เราควรทําไงดีคะ ตอบเราที
คําขอของแม่สามีก่อนตาย
ขอพูดถึงทางบ้านสามีก่อนนะคะว่ามีใครบ้าง แม่สามีมีลูกทั้งหมด 5คน เคยมีสามีมา3คน กับสามีคนแรกมีลูก1คน (ตอนนี้อยู่กับสามีคนแรกของแก)
และสามีคนที่สอง 2คน (คือ สามีกับน้อยชาย )
สามีคนที่สาม 2คน (เป็นผู้หญิง อายุ23 กับ 16) สามีคนที่3 คือคนที่อยู่บ้านเดียวกันตอนนี้ (แต่แยกกันนอน)
ที่บ้านอยู่ด้วยกัน4คน (พ่อเลี้ยงสามี แม่ และน้องสาว2คน ) น้องชายแต่งงานและแยกไปอยู่ต่างหาก
น้องชายของสามีคนนี้มีลูก1คน อายุ3ขวบ แต่น้องชายสามีเป็นคนเหลวไหล ไม่สนใจลูก เล่นการพนัน (แต่ก็มีงานทําอยู่)
ส่วนเมียก็ใจแตก พาผู้ชายมานอนบ้าน บ้านเลยแตก เลิกกันไป น้องชายเลยเอาลูกมาให้แม่สามีเลี้ยง
ส่วนเราแต่งงานกับสามีและย้ายออกมาอยู่กับสามีข้างนอกเป็นสัดส่วน มีลูกชายอายุ4ขวบ1คน
ซึ่งบ้านจะอยู่ไกล้ๆกับแม่สามี (แกให้ย้ายมาอยู่ไกล้ๆเพราะอยากอยู่ไกล้หลาน เราก็ตามใจ)
แม่สามีเป็นคนเอาแต่ใจ และโมโหร้าย และแกไม่ชอบเรา เพราะแกว่าเราไม่เหมาะสมกับสามี (เพราะสามีเรียนจบนอก และเก่ง เป็นลูกรักแก)
เราจบม3 เรียนน้อย บ้านจน เวลาแกเจอเรา จะชอบพูดจาประชดประชัน เราก็อดทน เพราะไม่อยากทะเลาะ
สงสารสามี เลยยอมๆแก (สามีรักแม่เค้ามาก) ตลอดเวลาแม่สามีไม่เคยดีกับเราเลย
จนมาวันนึง แม่สามีตรวจเจอเป็นมะเร็งปอด ซึ่งรักษาอยู่เป็นปีๆก็ไม่ดีขึ้น จนถึงตอนนี้ก็คงไกล้หมดเวลาเข้าไปทุกที
สามีเราเสียใจมาก ซึ่งเราก็เข้าใจ แกเคยทําอะไรกับเราไว้เราก็อโหสิกรรมให้ทุกอย่าง พยายามดีกับแกเท่าที่เราจะทําได้
แม่สามีป่วย พักหลังๆมักเอาหลานมาให้เราเลี้ยง (ลูกน้องชายสามี) เราก็เลี้ยงให้ ทั้งๆที่ลูกเราก็ซนมาก เราต้องเดินไปรับไปส่งลูกไปโรงเรียนทุกวัน
พอหลานไม่สบาย เข้าโรงพยาบาล เราก็ไปนอนเฝ้าที่โรงพยาบาล เพราะแม่สามีป่วยไปไม่ได้ สามีเราก็ต้องทํางาน พ่อสามีก็ต้องทํางาน
ลูกสาวคนเล็กก็ต้องไปโรงเรียน ส่วนลูกสาวคนโตบอกไม่สบาย
สามีเราเลยบอกให้เราเอาลูกไปไว้บ้านแม่เค้า แล้วให้เราไปเฝ้า พูดตรงๆเราน้อยใจสามีเหมือนกัน เพราะวันนั้นเราก็ไม่สบาย เราไอทั้งวัน ปวดหัว กินยาแล้วง่วงมาก
ลุกแทบไม่ไหว สามีรู้ดี แต่เค้าบอกน้องสาวเป็นใข้ ไปไม่ได้ ส่วนพ่อเค้า เค้าบอกพรุ่งนี้พ่อเค้าต้องทํางาน กลัวพ่อเหนื่อย (พ่อเลี้ยง)
(ส่วนพ่อแม่เด็ก หายไปไหนไม่รู้ ไม่มาดูลูก มาเยี่ยมวันเดียวแล้วหนีหายไปเลย เลวมากๆ) สรุปเราไปคะ ไปแบบโทรมๆไปเเบบเหนื่อยๆ ทุกวันนี้เรารู้เลย คนที่เค้ารักที่สุดคือคนในครอบครัวเค้า
รักมากกว่าลูกตัวเอง (ลูกเราติดเรามาก ไม่ค่อยชอบอยู่ไกล้สามี เพราะสามีชอบตีลูก แต่กับหลานคนนี้เค้ารักมาก)
เราไม่รู้ว่าทําไม หรืออาจเป็นเพราะเค้าสงสารหลาน เพราะพ่อกับแม่เด็กไม่รักและสนใจ
ปัญหามันไม่มีอะไร เพราะเราก็ยินดีช่วยเลี้ยงให้เวลาไม่มีคนเลี้ยง หรือแม่สามีไม่ว่าง
แต่สุดท้าย แม่สามีเอ่ยปาก จะจ้างพี่เลี้ยงเด็ก และขอให้สามีรับหลานคนนี้ไปอยู่ด้วยหลังแกตาย สามีอยากรับปาก แล้วกลับมาคุยกับเราหลายครั้ง
แต่เราคิดอยู่หลายวัน และตัดสินใจปฎิเสธไป
เราบอกว่า เราสามารถช่วยได้แค่ เวลาไม่มีคนอยู่ (น้องสาวสามีไปเรียน)ให้พี่เลี้ยงพาเด็กมาอยู่บ้านเราก่อนได้ เราจะดูให้ เพราะบ้านก็ไกล้ๆกัน อีกอย่างเราก็มีลูกเราต้องดูแล (ก่อนหน้านี้ เรากับสามีมีเพลนจะมีอีกคนปีหน้า)
ถ้าน้องสาวเค้ากลับจากเรียน ก็ค่อยพากลับไป เพราะคนในบ้านเค้าก็อยู่กันครบ แต่ทางแม่สามีท่าจะให้เราเอามาเลี้ยงลูกเดียว
เราก็พูดคุย อธิบายกับสามีไปหมด เลี้ยงเด็กคนนึงจนโตมันไม่ใช่เรื่องง่ายๆ บ้านเราไม่ได้รํ่ารวยขนาดนั้น บ้านก็ยังเช่าเค้าอยู่
เราไม่มีปัญญาดูแลเค้า แต่สามีพาลโกรธเรา เค้าบอกเค้าทําใจไม่โกรธเราไม่ได้ เค้าบอกมันเป็นคําขอสุดท้ายของแม่เค้าก่อนตาย
เค้าอยากให้แม่เค้าหมดห่วง เพื่อนๆคะ เราใจดําไหมคะ เราเห็นแก่ตัวใช่ไหม ทําไมทางแก้มีมากมายพวกเค้าไม่คิดหรือเลือกทางอื่นคะ ทําไมต้องโยนมาที่เรา
ทําไมสามีต้องบังคับเรา ถ้าเราเลี้ยงดีก็ดีไป แต่ถ้าเราเลี้ยงแล้วลูกเค้าเป็นอะไรไปละคะ ใครๆก็ต้องโทษเรา
ทําไมเค้าไม่ไปคุยกับพ่อเด็กซึ่งเป็นน้องชายเค้า หรือคุยกับแม่เด็ก ทําไมเค้าไม่ยอมจ้างพี่เลี้ยงไว้ที่บ้านเอง ทําไมต้องจ้างพี่เลี้ยงให้เราแทน บ้านเราหลังเล็กๆเช่าเค้าอยู่
แต่บ้านแม่เค้าหลังใหญ่ ไม่ต้องเช่า บ้านรวย ตอนนี้แม่สามียกสมบัติทุกอย่างให้ลูกสาว2คนทั้งหมด ยกเว้นหลานคนนี้ซึ่งยกให้เราเลี้ยงดูต่อ
ปรกติเรากับแม่สามีแทบไม่อะไรคุยกัน เพราะเค้าไม่ชอบเรา เวลามีอะไรหรือบอกให้เราช่วยเลี้ยงหลาน ก็บอกผ่านสามีตลอด ไม่เคยถามเรา เพราะเค้ารู้ว่าเราเกรงใจสามี และสามีเองเป็นคนกลัวแม่มาก ตลอดเวลาเหมือนแม่เค้าบังคับเค้าให้เค้ามาบังคับเราอีกที แม่สามีชอบหาเรื่องด่าเรา บางครั้งเรารู้สึกว่าเค้ารังเกียจเรา มองเราเหมือนคนใช้ เวลาเจอ เราไหว้ก็แกล้งมองไม่เห็น ไม่รับไหว้ ไม่มองกระทั้งหน้าเรา เราก็ยอมเค้าค่ะ เวลาไปกับคนในบ้านเค้า ก็เหมือนตัวเองตํ่าต้อย แต่ก็ทนๆมาตลอด
และตอนนี้เราไม่คุยกับสามีแล้ว เค้าคงเกลียดเรา ที่ทําให้แม่เค้าไปแบบหมดห่วงไม่ได้ แต่เราไม่ต้องการรับปากไปแล้วมาเสียใจภายหลัง ต้องรับผิดชอบคนทั้งชีวิต
เราแย่มากใช่ไหมคะ? เราเข้าใจดีและเห็นใจสามีค่ะ รู้ว่าแม่เค้าไกล้จะเสีย แต่เราก็อดที่จะคิดไม่ได้ว่า พวกเค้าเห็นแก่ตัว ทําไมต้องโยนมาให้เรารับผิดชอบคนเดียว ทั้งๆคนที่บ้านเค้าก็อยู่กันครบ เพียงเพราะไม่ต้องการทิ้งปัญหานี้ไว้ให้ลูกสาว2คนในอนาคต แถมแต่ก่อนก็เกลียดเราจะตาย อีกอย่างเราก็รับปากจะช่วยดูแลอีกแรง ไม่ใช่ไม่สนใจ บางครั้งเราก็สงสารสามีนะ แต่บางครั้งก็คิดโกรธเค้าอยู่ลึกๆ เค้ารักและเห็นใจทุกคนในครอบครัวเค้า ห่วงทุกคน ยกเว้นเรา
ทุกวันนี้เรานอนร้องไห้ทุกคืน อึดอัดใจ จากที่เคยมีครอบครัวที่มีความสุข ตอนนี้มันหมดไปแล้ว ถ้าแม่เค้าเสียไปแล้ว แล้วเราไม่รับปาก สามีคงโทษเราไปตลอดชีวิตใช่ไหม
เราควรทําไงดีคะ ตอบเราที